محققان گزارش کردند ، جنینها تقریباً به نیمی از کل دوره حاملگی رسیدند، در این مرحله آنها همه مولدهای اندام، از جمله قلب تپنده را داشتند.
این فناوری در نهایت میتواند برای رشد اعضای بدن برای پیوند استفاده شود.
مطالعه جدیدی که توسط محققان انجام شده، بر اساس دو شاخه از تحقیقات قبلی این تیم ساخته شده است.
اولین مورد شامل برنامهریزی مجدد سلولهای بنیادی به یک حالت ساده بود که به آنها اجازه میدهد به سایر سلولها، از جمله سلولهای بنیادی دیگر تمایز پیدا کنند. کار دیگر بر روی ساخت دستگاهی متمرکز بود که بتواند جنینها را به طور مؤثرتری در خارج از رحم رشد دهد.
تعدادی اندک از آنها شروع به تشکیل کرههایی از سلولها کردند و در نهایت ساختارهای درازی شبیه جنینهای طبیعی با جفت و کیسههای زرده کامل شدند. سپس، به آنها اجازه داده شد بیش از هشت روز رشد کنند.
این زمان تقریباً نیمی از دوره بارداری موش است، در آن زمان آنها تمام اجداد اولیه اندامها را تشکیل داده بودند. این اندامها شامل قلب تپنده، گردش سلولهای بنیادی خون، مغز، مجرای روده و ابتدای ستون فقرات است.
با بررسی دقیق تر، تیم دریافتند که شکل ساختارهای داخلی و الگوهای بیان ژن این جنینهای مصنوعی تا ۹۵ درصد با جنینهای طبیعی مطابقت دارد.
به نظر میرسید اندامهای آنها نیز عملکردی داشته باشد.
تیم تحقیقاتی گوید: این تکنیک میتواند به کاهش نیاز به آزمایش حیوانات زنده کمک کند و در نهایت به منبع فراوانی از بافتها و اندامها برای پیوند تبدیل شود.َِ
پروفسور جاکوب هانا، محقق ارشد این مطالعه گفت: جنین بهترین دستگاه اندام ساز و بهترین چاپگر زیستی سه بعدی است.
ما سعی کردیم از آنچه که انجام میدهد تقلید کنیم.
به جای توسعه یک پروتکل متفاوت برای رشد هر نوع سلول - به عنوان مثال، کلیه یا کبد - ممکن است روزی بتوانیم یک مدل مصنوعی مانند جنین ایجاد کنیم و سپس سلولهای مورد نیاز خود را جدا کنیم.
ما نیازی نداریم که به اندامهای نوظهور دیکته کنیم که چگونه باید رشد کنند. خود جنین این کار را به بهترین نحو انجام میدهد.
این تحقیق در مجله Cell منتشر شده است.
منبع: سایت نیواطلس