شارژر سیمی بهتر است یا بی‌سیم؟
در این گزارش مزایا و معایب شارژرهای بی‌سیم و برتری آن‌ها نسبت به شارژرهای کابلی مطرح شده است.
به نقل از popsci، اگر در حال حاضر یک گجت جدید بخرید، به احتمال زیاد متوجه خواهید شد که از شارژ بی سیم پشتیبانی می‌کند. این فناوری بدون کابل به طور گسترده توسط اکثر شرکت‌های فناوری مصرف‌کننده مورد استفاده قرار گرفته است و در انواع دستگاه‌ها از تلفن و تبلت گرفته تا ساعت‌های هوشمند و هدفون در دسترس است.
با این حال، اینکه دستگاه جدید شما از شارژرهای بی‌سیم پشتیبانی می‌کند، لزوما به این معنا نیست که باید هر بار که نیاز به شارژ وسایل الکترونیکی خود دارید، از آن استفاده کنید. هر دو استاندارد مزایا و معایب خود را دارند، از جمله سرعت، راحتی و کارآیی انرژی.
مزایای شارژر سیمی
در حالی که شارژ بی‌سیم فناوری جدیدتر و به ظاهر خنک‌تر است، این ابزار‌ها را سریع‌تر از بین می‌برد، شارژ سیمی هنوز مزایای زیادی دارد. به عنوان مثال، سامسونگ گلکسی اس ۲۲ حداکثر ۲۵ وات را از طریق شارژر معمولی و حداکثر ۱۵ وات را از طریق بی‌سیم پشتیبانی می‌کند.
این تفاوت‌های سرعت از دستگاهی به دستگاه دیگر متفاوت است، اما شارژ سیمی تقریبا همیشه سرعت قابل توجهی را افزایش می‌دهد. اگر می‌خواهید هر چه سریع‌تر سطح باتری را بالا ببرید، شارژر خوب شما بهترین راه است. سرعت شارژ بی‌سیم با گذشت زمان در حال افزایش است، اما سرعت شارژ سیمی نیز افزایش می‌یابد.
دوم اینکه شارژ بی سیم انرژی بیشتری مصرف می‌کند و کارآیی کمتری دارد. ریاضیات نشان می‌دهد که شارژرهای بی‌سیم تقریبا به ۵۰ درصد انرژی بیشتر برای شارژ کامل تلفن نیاز دارند، اما این میزان بین دستگاه‌ها و شارژر‌ها متفاوت است. اگر مراقب قبض‌های برق هستید یا می‌خواهید ردپای کربن خود را به حداقل برسانید، این نکته‌ای است که باید به خاطر داشته باشید.
همچنین در نظر داشته باشید که شارژ بی‌سیم معمولا مستلزم صرف هزینه بیشتر است. اکثر گجت‌ها حداقل با یک کابل شارژ در جعبه عرضه می‌شوند، اگر نه یک آداپتور کامل، در حالی که باید برای یک شارژر بی‌سیم هزینه بیشتری بپردازید، که معمولا بین ۱۵ تا ۴۰ دلار است.
در نهایت، در بیشتر سناریوها، استفاده از تلفن‌ها یا تبلت‌ها در هنگام شارژ آسان‌تر است، اگر با کابل به برق متصل باشند.
مزایای شارژر بی‌سیم
واضح‌ترین مزیت شارژ بی‌سیم و آن چیزی که بلافاصله متوجه آن خواهید شد، راحتی است: به جای جستجوی کابل در فضای کوچک بین تخت و میز خواب، فقط دستگاه خود را روی یک پد یا پایه قرار می‌دهید؛ همچنین اگر با دستگاه خود هنگام شارژ زیاد حرکت می‌کنید، بسیار ساده‌تر است که آن را بردارید و دوباره آن را پایین بیاورید تا اینکه هر بار آن را از برق بکشید و دوباره وصل کنید.
در مورد تطبیق پذیری شارژ بی‌سیم نیز باید گفت، با توجه به اینکه اپل واچ یکی از استثنا‌های قابل توجه است، تقریبا هر ابزاری که از این فناوری پشتیبانی می‌کند از استاندارد Qi استفاده می‌کند. این بدان معناست که می‌توانید از یک پد شارژ برای تلفن‌های مختلف، تبلت‌ها و هدفون‌های مختلف استفاده کنید، بنابراین می‌توانید همه آن کابل‌های دنباله‌دار را با یک پد شارژ جایگزین کنید.
بیشتر بخوانید
گاهی اوقات تولیدکنندگان استاندارد‌های شارژ بی سیم خود را ایجاد می‌کنند تا شرایط را برای مشتریان خود راحت‌تر کنند. این همان کاری است که اپل با استاندارد MagSafe معرفی شده با آیفون ۱۲ انجام داد. از یکسری آهنربا استفاده می‌کند تا مطمئن شود شارژرهای بی‌سیم می‌توانند در جای خود محکم شوند و تا حد امکان انرژی را به بهترین شکل ممکن ارائه دهند، اما اگر نمی‌خواهید مجبور نیستید به خرید شارژرهای اپل بچسبید، زیرا اشخاص ثالث نیز لوازم جانبی مختلفی را تولید کرده‌اند که از این استاندارد پشتیبانی می‌کنند.
صرف نظر از مزایا و معایب آن‌ها، هیچ برنده عینی واقعی در نبرد بین شارژرهای سیمی و بی‌سیم وجود ندارد. این واقعا به انواع دستگاه‌هایی که استفاده می‌کنید، استاندارد‌های مختلفی که پشتیبانی می‌کنند و مدت زمانی که طول می‌کشد تا باتری کامل شارژ شود، بسته به شارژری که استفاده می‌کنید، بستگی دارد.
این به ابزار‌هایی که دارید و نحوه استفاده از آن‌ها نیز بستگی دارد. ممکن است بخواهید از تبلت خود در حین شارژ شدن استفاده کنید، به این معنی که شارژ با سیم منطقی‌تر است. اما در مورد هدفون‌ها این انتخاب بی‌اهمیت است، شما نمی‌توانید در حین شارژ از آن‌ها استفاده کنید، زیرا آن‌ها در جعبه خود خواهند بود.
همچنین هیچ چیز مانع از استفاده از هر دو روش در دستگاه‌هایتان نمی‌شود، اما دانستن مزایا و معایب به شما کمک می‌کند تصمیمی آگاهانه بگیرید. شاید شارژ سیمی در خانه در طول شب و شارژ بی‌سیم در دفتر برای شما منطقی باشد.
دل نوشته همسر شهید بلباسی؛
بین من و خانطومان یک عزیز است + عکس
پلیس در تعقیب قاچاقچی بینالمللی؛
دستمزد ۵۰ پوندی برای انتقال مواد از تهران به لندن