باشگاه خبرنگاران جوان اهواز -  محمد آخوندعلی گفت: رودخانه می‌تواند مخزنی طبیعی برای کنترل سیل باشد، ولی با توجه به وجود حجم بالای رسوبات، با بالاآمدن سطح آب، شهر‌ها و روستا‌ها با مشکل آب گرفتگی مواجه می‌شوند.

به گفته سرپرست دانشگاه چمران اهواز تعریض رودخانه و برداشت رسوبات آن‌ها به دلیل هزینه‌های بسیار در عمل امکان پدیر نیست، ولی با توجه به پدیده‌های طبیعی از جمله الگوگیری از تالاب‌ها می‌توان برای کنترل و آرام سازی دبی سیل استفاده کرد.

او می گوید: در سال ۹۵، خروجی سد دز به حدود پنج هزار مترمکعب افزایش یافت و این در حالی بود که با دبی سه هزار و ۲۰۰ مترمکعب بر ثانیه در رودخانه کارون، سیل گسترده در اهواز رقم می‌خورد که به دلیل آرام گرفتن این دبی در تالاب بامدژ، این حجم آب به صورت کنترل شده از کارون عبور کرد.

آخوند علی گفت: بهره گیری از ایجاد تالاب‌های طبیعی و مصنوعی بر روی رودخانه‌ها و خارج آن‌ها برای کنترل و آرام سازی سیل‌ها می‌تواند مانع از تکرار سیل در سال‌های آینده شود و سد گتوند در سال ۹۸ بالغ بر ۱۰ میلیارد مترمکعب آب را کنترل کرد و نقش مهمی در کاهش خسارت‌های سیل به پایین دست داشت، اما به جای استفاده از این مخزن برای جبران کم آبی، از این منبع برای تولید برق استفاده شد.

او می گوید: سد‌های خوزستان از جمله دز، کرخه، گتوند و کارون بخش مهمی از سیل ۹۸ را مهار کردند و اگر این سد‌ها نبود خوزستان را در آن سال آب می‌برد.

سرپرست دانشگاه چمران اهواز گفت: مصرف آب در بالادست، توسعه کشاورزی و همچنین افزایش احداث سد‌ها و بند‌ها بر روی رودخانه عامل اصلی تغییر وضعیت رودخانه‌ها بوده است و اهواز در سیل ۹۸ با دبی سه هزار و ۲۰۰ مترمکعب بر ثانیه از کارون و ورود آب به مناطق شهری مواجه شد و این در حالی است که در شرایط عادی کارون باید توان عبور چندین برابر این حجم آب را می‌داشت، ولی به دلیل رسوب ظرفیت عبور دبی این رودخانه کاهش یافته است.

 افزایش ۷۰ تا ۹۰ درصدی رسوباتی ریزدانه موجب کاهش ظرفیت رودخانه‌های استان شده است ضمن اینکه حذف پوشش گیاهی و افزایش شهرسازی موجب شده تا نفوذپذیری آب در خاک کم شود و این موجب افزایش روان آب در جلگه شده است.

دوازدهمین سمینار بین المللی مهندسی رودخانه که از دوشنبه چهارم بهمن ماه آغاز شده تا ۶ بهمن در شهر اهواز به صورت حضوری و مجازی ادامه دارد.

انتهای پیام/م