باشگاه خبرنگاران جوان شیراز - سید عفیف زندوی گفت: میزان اعتبار لازم برای ترمیم و بازسازی این اثرهای تاریخی که در اثر سیل اخیر دچار زیان شده اند، رقمی افزون بر ۱۵ میلیارد ریال است که ۱۰ میلیارد ریال برای بهسازی و ترمیم برکه حاج اسدالله و پنج میلیارد ریال هم برای بازسازی خانه شهیدان عظیمی نیاز است.
او گفت: خانه شهیدان عظیمی در حقیقت مکان اداری و موزه مردم شناسی شهرستان گراش هم محسوب میشود؛ این خانه تاریخی یکی از زیباترین خانههای سنتی گراش با ایوانهای بسیار زیبا، منظم و دارای حیاط مرکزی و در دو طبقه ساخته شده است.
این خانه قدیمی در نزدیکی مجموعه تاریخی هفتبرکه گراش قرار دارد، خانه عظیمی محل زندگی شهیدان علیاکبر و غلامحسین عظیمی بود که در دهه هشتاد از سوی دوستداران میراث فرهنگی گراش خریداری و بخشی از آن هم از سوی خانواده شهید به میراث فرهنگی اهدا شد. خانه شهیدان عظیمی نوروز ۱۳۹۶ با برگزاری «خونه کدیم ۳» احیا شد.
زندوی گفت: این بنا به پیشنهاد انجمن دوستداران میراث فرهنگی گراش و با استقبال خانواده شهیدان عظیمی در اختیار اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گراش قرار گرفته و به محل موزه مردم شناسی گراش نیز تغییر یافته است.
او گفت: هم اینک در این موزه بسیاری از اشیای تاریخی و مورد استفاده گذشتگان، از جمله وسایل تزیینی، لباسهای بومی، اقلام قدیمی کشاورزی، ابزارآلات و اشیای باارزش تاریخی و همچننی آداب و رسوم زندگی مردمان این دیار از گذشتههای دور نگهداری و قابل مشاهده برای دوستداران فرهنگ و آیین گذشتگان است.
زندوی با بیان اینکه برخی اتاقها و سقف این خانه در بارشهای اخیر دچار ریزش شده است خواستار حمایت و تزریق اعتبارات دولتی و همچنین کمک بخش خصوصی و دوستداران میراث تاریخی و معنوی برای بهسازی و ترمیم این خانه و موزه مردم شناسی شد.
این خانه به عنوان نمونهای از خانههای سنتی در گراش حفظ شده است و اداره میراث فرهنگی و گردشگری گراش در آن مستقر است.
او بیان اینکه بخشی از سقف گنبد برکه (آب انبار) حاج اسدالله دچار ریزش شده و بارندگی چند روز وضعیت این اثر تاریخی را در وضعیت بحرانی قرار داده است، گفت: این اثر به شماره ۳۴۰۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مدیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گراش گفت: برکه حاج اسدالله به عنوان دومین برکه بزرگ ایران بعد از برکه کل که آن هم در شهرستان گراش است، معروف است.
او با توجه به مشخصات فنی و تاریخی برکه حاج اسدالله گفت: این آبانبار داری ۶ دهنه و دو مجرای ورودی و یک مجرای خروجی آب است که ساخت مخزن و طاق مجراهای ورودی و خروجی از سنگ و ملات ساروج استفاده شده و در دیوار بدنه (شاوره)، طاق دهنهها و سردرها سنگ و ملات گچ به کار رفته است.
او گفت: البته در بعضی از سردرها با گچ نیز تزیین کاری شده است؛ طاق دهنهها و سردرها، به شکل تیرهدار است و طاق مجراهای ورودی و خروجی آب هم که سطح پایینتر از سایر دهنهها و اندازه آنها نیز کوچکتر است به شکل هلالی ساخته شده که دو مجرای ورودی در سمت شمالی و دو مجرای خروجی در سمت جنوبی تعبیه شده است.
زندوی گفت: سقف آبانبار، به شکل گنبد عظیمی است که بر روی آن با مصالح سنگ، ملات گچ و اندود ساروج گرفته شدهاست و سنگ پلههای پاکنه (pakona) آن در بدنه شرقی تا انتهای مخزن ادامه دارد.
در بالای طاق یکی از سردرها سنگ اوحی نصب شده و ابیاتی که شخص بانی سروده هم بر روی آن حک شدهاست:این بنا از تابستان (۱۳۸۰) در شمار آثار ملی ایران ثبت شد.
این آب انبار در سال ۱۲۴۸ ه ش به همت حاج اسدالله فرزند دهباشی ساخته شد؛ حاج اسدالله از بزرگان منطقه جنوب فارس و سازنده برکههای معروف از بزرگترین خیرین گراشی بود و نقش وی در توسعه و شکوفایی شهری گراش نیز بسیار تعیین کننده بوده است.
بر اساس برخی اسناد و یافتههای تاریخی این برکه برای کمک به اشتغال و معیشت مردم شهر گراش در یک دوره قحطی شدید ساخته شده است، در زمینه تقسیم آب آن ۱۲ سهم برای آب این برکه تعیین و تقسیم شد که یکی از سهمها به وقف عام اختصاص یافت.
او با بیان اینکه تاکنون ۲۲ اثر تاریخی در شهرستان گراش در فهرست آثار ملی ثبت شده است، گفت: ۱۵ اثر دیگر نیز در دست بررسی و مطالعه برای ثبت در فهرست آثار ملی هستند.
شهرستان گراش در فاصله ۳۵۹ کیلومتری جنوب شیراز در استان فارس قرار دارد.
انتهای پیام/