برگزاری رزمایش پیامبر اعظم (ص) ۱۷، پیش از آغاز دور جدید گفتگو‌های هسته‌ای در وین چه پیامی دارد؟
در این گزارش می‌خواهیم بررسی کنیم رزمایش اخیر و فعالیت میدان در خلیج‌فارس چگونه دست تیم مذاکره و دیپلماسی را در وین پر کرده است.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، «دنیای فردا، دنیای گفتمان‌هاست نه موشک‌ها»؛ این اظهارنظر منتسب به مرحوم هاشمی‌رفسنجانی که در سال ۹۵ چند روزی حسابی کشور را به‌هم ریخت و منتقد کم نداشت، حالا دوباره ابطال‌پذیری آن برای همه ثابت شده است. البته در همان زمان رهبر انقلاب خط اصلی را روشن کردند و گفتند امروز هم روزگار موشک است و هم مذاکره و تاکید کردند بعضی‌ها این آهنگ را پیش گرفته‌اند که موشک چیست، موشک می‌خواهیم چه کار کنیم، روزگار روزگار موشک نیست! امروز روزگار همه‌چیز است. روزگار مذاکره هم هست؛ باید در مذاکره قوی بود و جوری باید مذاکره کرد که بعد سرمان کلاه نرود.
حالا درست در وسط مذاکرات که فرانسه مشغول اجرای نقش خود در جایگاه پلیس بد است و انگلیس و آلمان هم ژست طرف‌های منتقد از همه‌چیز شاکی را گرفته‌اند و اسرائیل هم در این معادله با لفاظی و تهدید‌های خود می‌خواهد خارج از میز وین موثر باشد، برگزاری رزمایش پیامبر اعظم (ص) ۱۷ کمک کرده است تا میدان به کمک دیپلماسی بیاید و دست مذاکره‌کنندگان در عمل برای چانه‌زنی پر شود. دیپلماسی و میدان مانند دو بال در تکمیل یکدیگر بدون هیچ نزاعی می‌چرخند و سیاست‌ورزی می‌کنند تا خروجی هر دوی آن‌ها منافع ملی باشد، اتفاقی که تروئیکا و اسرائیل را عصبانی کرده است.
در این گزارش می‌خواهیم بررسی کنیم رزمایش اخیر و فعالیت میدان در خلیج‌فارس چگونه دست تیم مذاکره و دیپلماسی را در وین پر کرده است. برای این کار اول باید روایت‌های مهم این چند روز را کمی از بالاتر نگاه کنیم.
دنیای موشک و گفتمان
در آخرین روز رزمایش پیامبر اعظم (ص) ۱۷ که به مدت پنج روز، در منطقه خلیج‌فارس و جنوب کشورمان توسط نیرو‌های زمینی، هوایی و دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برگزار شد، اتفاق مهمی افتاد. در آخرین مرحله رزمایش مشترک به شکل همزمان ۱۶ فروند موشک برد بلند، میان‌برد و کوتاه‌برد نیروی هوافضای سپاه به سمت اهداف از پیش تعیین شده شلیک شد و در این مرحله از رزمایش موشک‌های عماد، قدر، سجیل، زلزال، دزفول و ذوالفقار مواضع حساس شبیه‌سازی‌شده دشمن را با دقت صددرصدی مورد اصابت قرار داده و منهدم کردند.
سردار حاجی‌زاده، فرمانده نیروی هوافضای سپاه شخصا به میدان آمد و درباره این موشک‌ها خبر جالبی به دشمن مخابره کرد؛ او گفت: زدن موشک‌های بالستیک برای سامانه‌های پدافندی خیلی سخت است و درصد کمی را می‌توانند مورد اصابت قرار بدهند، ولی با این کاری که انجام شد تقریبا صد‌ها میلیارد دلار هزینه‌های دشمنان ما ضربدر صفر شد و دیگر ارزشی ندارد؛ چون دشمنان دیگر نمی‌توانند پیش‌بینی کنند که این موشک‌ها از چه جهتی و در چه نقطه‌ای فرود می‌آیند، چراکه سرعت نسبی موشک‌های پدافندی و موشک‌های بالستیک با سرعتی حدود ۲۰-۱۵ ماخ به‌هم نزدیک می‌شوند، اگر دشمنان نقطه آینده و معادله مسیر را نتوانند دربیاورند، کار خیلی مشکلی پیش رو خواهند داشت.
ما توانسته‌ایم به موشک‌های بالستیک هم جهت بدهیم تا در جهات مختلف حرکت کنند و مانور بدهند و این پدیده، کار دشمن را بسیار سخت می‌کند. همین اخبار دست اول از رزمایش کافی بود تا انگلیسی‌ها حسابی از دست برتر ایران شاکی شوند و علنا جمعه‌شب همزمان با روز آخر رزمایش خشم خود را از شلیک همزمان ۱۶ موشک بالستیک در رزمایش بزرگ پیامبر اعظم (ص) ۱۷ ابراز کنند.
وزارت خارجه انگلیس برای این اتفاق بیانیه داد و استفاده ایران از موشک‌های بالستیک در پرتاب آزمایشی را محکوم کرد و مدعی شد: «این پرتاب‌ها نقض آشکار قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد محسوب می‌شود که از ایران می‌خواهد هیچ‌گونه فعالیتی در رابطه با موشک‌های بالستیک قادر به حمل تسلیحات اتمی، ازجمله انجام پرتاب موشک با استفاده از فناوری موشک‌های بالستیک را انجام ندهد... از ایران می‌خواهیم فورا چنین فعالیت‌هایی را متوقف کند.»
این ادعا‌های تکراری انگلیس در حالی مطرح شد که تهران بار‌ها تأکید کرده بود قصد دستیابی به سلاح هسته‌ای ندارد و حتی به اذعان خود آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، یکی از سنگین‌ترین فعالیت‌های پادمانی این نهاد در ایران دنبال می‌شود.
۷ دقیقه‌ای دیمونا را می‌زنیم
اما تمام ماجرا‌های یک رزمایشِ غافلگیرانه این نبود. صحبت‌های گستاخانه بنی گانتز وزیر دفاع رژیم صهیونیستی که هفته قبل رسما ایران را تهدید کرده و گفته بود به ارتش دستور داده گزینه نظامی در برابر ایران را به گزینه عملی تبدیل کنند، با واکنش سرلشکر رشید، فرمانده قرارگاه خاتم‌الانبیاء (ص) مواجه شد، او تأکید کرده بود اگر تهدیداتی از این دست جنبه عملی به خود بگیرد، نیرو‌های مسلح جمهوری اسلامی بدون درنگ، تمامی مراکز، پایگاه‌ها، مسیر و فضای استفاده شده برای عبور و مبداء تجاوز را بر اساس طرح‌های عملیاتی تمرین شده مورد حمله کوبنده قرار خواهد داد.
حالا پاسخ سردار رشید به تل آویو در آخرین روز رزمایش سپاه شبیه‌سازی شد تا صهیونیست‌ها مانند روز‌های موشک‌باران تل‌آویو از غزه حسابی وحشت‌زده شوند. درواقع ایران دست به یک ابتکار جالب زد و در این رزمایش برخی مناطق حساس و حیاتی رژیم صهیونیستی را به عنوان اهداف حملات احتمالی شبیه‌سازی کرد و با موشک‌های بالستیک سپاه آن را مورد هدف قرار داد.
از آنجا که صهیونیست‌ها در تهدیدات خود، بار‌ها از تأسیسات هسته‌ای نطنز به عنوان یکی از اهداف حملات به ایران صحبت کرده بودند، ایران هم در مقابل از تأسیسات اتمی رژیم صهیونیستی به عنوان اهداف احتمالی رونمایی کرد، یکی از حساس‌ترین و حیاتی‌ترین این مناطق، تأسیسات اتمی دیموناست که از آن به عنوان نماد توان هسته‌ای و در عین حال نقطه ضعف اسرائیل یاد می‌شود، به همین دلیل در میان موشک‌هایی که سپاه روز جمعه شلیک کرد، موشک‌هایی با برد بیش از ۲هزار کیلومتر و سرعتی چندین برابر سرعت صوت هم بود، موشک‌هایی که به عنوان مثال اگر از نطنز شلیک شوند، در زمانی حدود هفت دقیقه به قلب تأسیسات اتمی دیمونا در اسرائیل اصابت خواهند کرد.
البته تل آویو به خوبی می‌داند نتیجه فوری پاسخ ایران و متحدان جمهوری اسلامی در جبهه مقاومت به هر تجاوزی نابودی تاسیسات دیمونا و ورود به جنگی بزرگ است که در آن هزاران موشک در یک روز به سمت اسرائیل پرتاب خواهد شد و این خطری برای موجودیت اسرائیل است؛ چیزی که خواب را از صهیونیست‌ها گرفته است.
اما ظاهرا به قول روزنامه رای الیوم صهیونیست‌ها تهدید بدون انجام کاری را از عرب‌ها یاد گرفته‌اند، چون اگر قادر بودند به تاسیسات هسته‌ای ایران حمله کنند، نیازی به تهدید نداشتند و این کار را قبل از این‌که حرفی درباره آن بزنند انجام می‌دادند چراکه اسرائیل همین کار را درباره حمله به تاسیسات هسته‌ای عراق و سوریه انجام داد.
با این حال ایران بار‌ها به تروئیکا هشدار داده بود که ذیل تهدیدات، مذاکره پیش نخواهد رفت و پنجره مذاکره هم برای همیشه باز نیست. اما با این وجود لازم بود در عمل به تهدیدات اسرائیل پاسخ داده شود. اتفاقی که افتاد این بود، ایران در زمین و نه در حرف نشان داد همه گزینه‌ها روی میز است، شاید بتوان این موضوع را خلاصه‌ای از فرامتن یک رزمایش تعیین‌کننده دانست، اتفاقی که هر روز بدل رسانه‌ای آن توسط آمریکا و غربی‌ها در جریان است. اساسا وقتی کشوری وارد میز مذاکره می‌شود باید گزینه‌های زیادی با خود داشته باشد تا تلقی طرف‌های مقابل این نباشد که تنها گزینه مد نظر برای ما توافق و میز مذاکره است.
این کارکرد دقیقا توسط آمریکا هم دنبال شده و با این‌که آن‌ها به دلیل اعتیاد به تحریم دیگر چیزی برای تحریم حقیقی ایران دستشان نیست، اما بازهم ترجیح می‌دهند در حین مذاکرات، تحریم‌های دروغین علیه کشورمان اعمال کنند و آنقدر در نقش برساخته رسانه‌ای خود فرو می‌روند که سخنگوی وزارت خارجه آمریکا می‌آید و مدعی می‌شود برای ما همچنان گزینه نظامی روی میز است!
چیزی که در عمل تقریبا هیچ است و هیچ کدام از این گزینه‌ها حقیقت ندارند، اما عملیات روانی و ابزار تهدید در کنار مذاکرات همیشه برای آمریکا جذاب است. البته ایران هم هیچ وقت دست پایین نبوده است، مثلا روزی که موشک‌های سپاه پاسداران پایگاه آمریکایی عین‌الاسد را در هم کوبید، دنیا مطمئن شد که از زاویه نگاه ایران، هم دنیای موشک است و هم دنیای گفتمان. چون گاهی جنتلمن‌های پشت میز مذاکره همان تروریست‌های فرودگاه بغداد می‌شوند.
پالس رزمایش به تعطیلات مذاکرات
حالا دوباره به بحث مذاکرات بازگردیم؛ بعد از مذاکراتی که در دوره جدید اتفاق افتاد، اکنون ایران و ۱+۴ در تعطیلات مذاکرات هستند، البته غربی‌ها از همان هشت آذر یعنی دور اول، خواستند ایران را متهم به وقت‌کشی و عدم جدیت برای حصول توافق کنند. در حالی که رفتار ایران نشان داد چقدر جدی است و با برنامه‌ریزی دقیق به دنبال حصول توافق خوب است. اما تروئیکا از هیچ فشاری کم نگذاشت؛ از ابزار آژانس گرفته تا تهدیدات هماهنگ رژیم صهیونیستی، هدف هم یک چیز بود، تشدید فشار بر روی ایران برای مجبور کردن به پذیرش خواسته‌های خود.
این مسیر، یعنی ایران نتواند در فضای برجام ۲۰۱۵ به حق تضییع‌شده خود برسد، اما این رزمایش نشان داد ایران به چنان سطحی از بازدارندگی و قدرت دفاعی و نظامی رسیده که تهدیداتی از جنس اسرائیل یا وزیر دفاع آمریکا برای تهران، صرفا جنبه یک تهدید توخالی را دارد.
در واقع رزمایش پیامبر اعظم (ص) ۱۷ در آنتراکت مذاکرات وین این پالس را به خوبی مخابره کرد که ایران در مسیر هسته‌ای، تامین مناسبات اقتصادی با کشور‌های شرق و همسایه و بازدارندگی نظامی و دفاعی راه خود را پیدا کرده و از این رو حضور ایران در میز مذاکره به معنای معطل بودن یا نیازمندی نیست، بلکه به این دلیل است که می‌خواهد حقوق از دست رفته ۲۰۱۵ را به ملت ایران بازگرداند.
از سوی دیگر ما اخیرا شاهد رقابت پیچیده‌ای بین آمریکا با فرانسه و انگلیس در منطقه غرب آسیا هستیم و این سه کشور تلاش دارند حتی‌الامکان بیش از یکدیگر با فروش تسلیحات، کشور‌های عربی را سرکیسه کنند؛ چون به‌خوبی می‌دانند در دکترین سیاست خارجی بایدن، عبور از خاورمیانه و تمرکز بر چین، دال اصلی است و دقیقا به همین دلیل فرانسه و انگلیس به دنبال جای پا در غرب آسیا هستند. اما در کنار این موضوع، باید توجه داشت ایران در این فضای جدید تحت فشار و تهدید، حاضر به تداوم مذاکره یا امتیاز دادن نیست و این فقط برداشت غلط غرب است.
البته شاید این کج‌فهمی به دلیل نوع رفتار‌های دولت روحانی باشد، چراکه دولت سیزدهم رویکرد امتیاز دادن ندارد، شاید در یک فرآیند صحیح بده بستان معقول شکل بگیرد، اما در بستر فشار و تهدید چیزی دست غرب را نخواهد گرفت. بنابراین، رزمایش اخیر ضمن این‌که پالس قوی برای بازدارندگی ایران داد که به هیچ‌وجه تهدیدات غربی‌ها قابل اجرایی شدن نیست، دست تیم مذاکره‌کننده را هم حسابی پر کرد؛ اینک بازیگران خارج از میز مذاکره یعنی آمریکا، اسرائیل و کشور‌های عرب منطقه می‌دانند شاخ به شاخ شدن با ایران در این منطقه، قطعا به ضررشان تمام می‌شود. حالا قرار است علی باقری، مذاکره‌کننده ارشد کشورمان و هیأت همراه او، دوشنبه ششم دی‌ماه وارد راهی وین شوند تا دور هشتم مذاکرات در این پارادایم جدید از سر گرفته شود.
منبع: جام جم
انتهای پیام/
