به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، حتی تصور قدم‌زدن در جزیره‌ای خالی از سکنه هم، هیجان‌انگیز و دور از ذهن است. جایی که بی‌هدف روی ماسه‌های ساحل قدم بزنید و تا چشم کار می‌کند، خودتان باشید و خودتان. جزیره‌ای که روی آن هیچ رد پایی از انسان به چشم نخورد. نه نشانی از جوامع کوچک و بزرگ کشاورزی، شبانی و صنعتی باشد و نه خبری از زندگی هر روز مردم و کنش‌ها و واکنش‌هایی که در بستر زمان و مکان رخ می‌دهد.

در این جزیره خالی از سکنه، همه چیز شبیه روزی است که آدم و حوا راهی زمین شدند و خودشان را در محاصره طبیعتی دیدند که هیچ‌گونه دخل و تصرفی در آن اتفاق نیفتاده بود! این بخش از کره خاکی که از آن حرف می‌زنیم، جزیره‌ای است که آن را با نام «مالدیو ایران» می‌شناسند و علت این نام‌گذاری هم موج‌های سربه‌زیر و آرام، آبی فیروزه‌ای و بی‌نهایت شفاف دریا و ماسه‌های سفید رنگی است که کنار هم قرار گرفتن‌شان، یادآور سواحل معروف این کشور است.

جزیره «مارو»، «شیدور» و در زبان محلی‌ها «شتوار»، در خلیج همیشه فارس و غرب استان هرمزگان قرار دارد و با این که هیچ امکاناتی در آن وجود ندارد، هر سال گردشگران زیادی برای دیدن آن به غرب هرمزگان سفر می‌کنند. شما هم در این سفر کاغذی همراه ما باشید...

جزیره‌ای با مساحت یک کیلومتر مربع

جزیره خالی از سکنه شیدور، در مجاورت سومین جزیره مسکونی بزرگ ایران یعنی جزیره لاوان واقع شده است. لاوان نزدیک به ۸۱ کیلومتر مربع مساحت دارد و با پیدا کردن آن روی نقشه، می‌توانید نقطه سبزرنگی را ببینید که در فاصله ۵/۱ کیلومتری آن قرار دارد. این نقطه سبزرنگ، همان جزیره خالی از سکنه شیدور است. مساحت این جزیره نزدیک به یک کیلومتر مربع است و پیمایش دورتا دور این جزیره، با پای پیاده و در عرض چند دقیقه ممکن است.

برای رسیدن به جزیره شیدور، باید خودتان را به منطقه پارسیان استان هرمزگان که پیشتر گاوبندی نام داشت، برسانید و به سمت بندر مقام حرکت کنید. بندرمقام، یکی از زیباترین جاده‌های ساحلی کشور را دارد و این جاده، جایی است که کوه‌ها به دریا ختم می‌شوند و شما بر فراز آن، شاهد این تلاقی زیبا هستید. از بندر مقام، قایق‌ها با کرایه ۶۰۰ تا ۸۰۰ هزار تومانی شما را به جزیره شیدور می‌برند و در ساعت مقرر به دنبال‌تان می‌آیند.

مار‌های سیاه‌رنگ مرموز در مارو

اکوسیستم شیدور، در ایران و حتی جهان کم نظیر است. گونه‌های جانوری این جزیره و دنیای زیر آب دورتا دور آن، شگفت‌آور است و بد نیست بدانید که نام مارو از مار‌های این جزیره گرفته شده است. مار‌هایی سیاه رنگ و مرموز که وقتی صدای شما را بشنوند، به سرعت پنهان می‌شوند و به همین دلیل شانس دیدن آن‌ها، بسیار کم است. این مارها، اغلب در دل صخره‌هایی زندگی می‌کنند که به آب منتهی می‌شود و به ندرت در مرکز جزیره و جایی دور از صخره‌ها، مشاهده می‌شوند. این جزیره، مرجانی است و هنگام قدم زدن در اطراف آن یا شنا کردن در آب، مناظر خارق‌العاده‌ای را می‌بینید که مرجان‌ها به وجود آورده‌اند. این مرجان‌ها محل زندگی ماهی‌ها و گونه‌های جانوری زیادی هستند و هنگام غواصی و شنا، باید مراقب آن‌ها بود و از شکستن‌شان خودداری کرد.

تنوع ماهی‌ها در چند قدمی ساحل

برای غواصی آزاد در جزیره، نیاز نیست فاصله چند کیلومتری از ساحل داشته باشید و تا عمق زیادی پایین بروید. همین که چند قدم از ساحل فاصله بگیرید و سرتان را زیر آب فرو ببرید، کافی است تا انواع و اقسام ماهی‌های آب‌شور را ببینید. ماهی‌هایی که به صورت دسته‌ای حرکت می‌کنند و تنوع‌شان آن قدر بالاست که هر لحظه یک‌گونه جدید پیش چشم‌تان ظاهر می‌شود و بعد به سمتی شنا می‌کند. دیدن این صحنه‌ها خارق‌العاده‌ترین چیزی است که در گشت این جزیره عایدتان می‌شود. در این دنیای فیروزه‌ای با بی‌شمار گونه جانوری طرف هستید که می‌توانید از فاصله‌ای نزدیک، برای ساعت‌ها تماشای شان کنید.

دیدن سفره ماهی‌ها جذاب‌ترین بخش این سفر

سفره ماهی‌ها تا نزدیکی ساحل می‌آیند. جذاب‌ترین بخش این تجربه، دیدن همین سفره ماهی‌های بزرگ است که موقع حرکت، به بدن‌شان پیچ و تاب می‌دهند و دم‌شان انحنا پیدا می‌کند. نیزه ماهی‌هایی که دسته‌ای حرکت می‌کنند و به رنگ سفید و آبی شفاف‌اند هم از دیگر گونه‌های هیجان‌انگیز آن حوالی‌اند. موجوداتی هم که گرد و کوچک‌اند و کف آب به سرعت قدم برمی‌دارند، هرمیت‌ها هستند، هرمیت‌ها گونه‌ای خرچنگ‌اند که شکل و شمایل بامزه و چشمان متعجبی دارند. خوش شانس باشید، ماهی‌های مرکب با جثه کوچک و حرکات خیلی سریع را هم می‌بینید و بدنیست بدانید، این ماهی‌ها از خانواده هشت‌پا‌ها هستند. لاک‌پشت‌های پوزه عقابی در فصل‌های خاصی برای تخم‌ریزی به ساحل این جزیره می‌آیند، در ضمن هنگام غواصی و شنا مراقب تیغ توتیا‌های دریایی بزرگ زیر آب باشید.

تماشای دنیای زیر آب بدون تجهیزات

غواصی در سواحل جنوب ایران، تجربه منحصربه‌فردی است، اما به‌عنوان کسی که غواصی را در جای‌جای خط ساحلی جنوب کشور تجربه کرده است، به شما می‌گویم که هیچ‌کدام شبیه غواصی آزاد در جزیره شیدور نیست. غواصی آزاد با تجهیزات سبک و اندک انجام می‌شود و تجهیزات سنگین و گران قیمت غواصی نظیر کپسول اکسیژن را شامل نمی‌شود. غواصی در شیدور، به دلیل شرایط آب‌وهوایی گاه به لباس غواصی هم احتیاجی ندارد و بدون سایر تجهیزات دیگر هم می‌توانید آن را تجربه کنید. استفاده از این تجهیزات اگرچه برای‌تان رفاه و امنیت به همراه دارد، اما همین که یک عینک خوب و باکیفیت غواصی تهیه و از اسنورکل برای تنفس استفاده کنید، کافی است تا ساعت‌ها محو تماشای دنیای زیر آب شوید بدون این که به سختی بیفتید یا نگران چیزی باشید.

سوغات‌های ممنوع

ساحل شیدور، مملو از صدف‌هایی است که به یادگار بردن آن‌ها می‌تواند به تنوع‌زیستی منطقه ضربه جدی وارد کند. همان‌طور که اشاره کردیم، هرمیت‌ها در این جزیره زندگی می‌کنند و این گونه زمانی که رشد می‌کند از میان صدف‌های ساحل صدف‌های بزرگ‌تر را برای سکونت انتخاب می‌کند.

هرمیت‌ها در برابر گرمای خورشید بی‌طاقت‌اند و خیلی زود از بین می‌روند یا گرفتار زباله‌ها می‌شوند. صدف‌های شیدور و همچنین مرجان‌های ساحل، سوغات ممنوع هستند و اگر روزی گذرتان به این جزیره افتاد، جز عکس چیزی به یادگار نبرید. همچنین در گشت شیدور بد نیست چند کیسه زباله به همراه داشته باشید تا در صورت مشاهده زباله‌های رها شده، آن‌ها را جمع‌آوری و به سهم خودتان از زشت شدن چهره جزیره جلوگیری کنید.

توپ والیبال ساحلی هم با خودتان ببرید!

کمپ شبانه در این جزیره از چندماه پیش تاکنون، نیازمند مجوز شده است و اگر روزی قصد سفر به شیدور را داشتید، از سایر جاذبه‌های طبیعی غرب هرمزگان و سواحل بی‌نظیر منطقه غافل نشوید. برای گشت‌و‌گذار در این جزیره، هر آن چه به آن نیاز پیدا می‌کنید، نظیر زیرانداز، نوشیدنی خنک، وعده‌های غذایی اصلی و ... را به همراه داشته باشید و اگر از بالا و پایین پریدن روی ماسه‌های گرم ساحل لذت می‌برید، توپ والیبال ساحلی را هم در فهرست ملزومات گشت جزیره‌تان قرار دهید.

منبع: خراسان

انتهای پیام/