به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، فاطمه شایان‌پویا نویسنده کتاب تیله‌های شیشه‌ای، با اشاره به موضوع جدیدترین اثر خود که درباره جمعیت و تشویق به فرزندآوری است، توضیح داد: در این کتاب از ۳ نسل بهره گرفته‌ایم؛ نسلی که تیله‌های زیادی را تجربه کرده و نسلی که تیله‌ها را دوست دارد، اما آنقدر بازی‌سازی برایش انجام نداده است و سعی کردیم از یک نماد برای آن‌ها استفاده کنیم.

وی از تقدیم کتاب خود به حضرت زهرا (س) خبر داد و گفت: ایشان شن و خاک وجود ما را به نفس خودشان به شیشه تبدیل کردند و جلا بخشیدند.

شایان‌پویا از شاگردی خود نزد شهید مجید شهریاری در رشته مهندسی هسته‌ای اینگونه گفت: اثر اول من کتاب استاد خرده روایت‌هایی از استاد شهیدم است.

نویسنده تیله‌های شیشه‌ای با بیان اینکه تماشای یک مستند درباره جمعیت ایران در دوره آموزش داستان نویسی، او را به نگارش کتاب درباره فرزندآوری سوق داده است، مطرح کرد: یکی از دوستان پزشک بنده در مجموعه‌ای که مربوط به آمار و فرآیند جمعیت است کار می‌کند. او آمار جهانی ایران و روند کشور در حوزه جمعیت را در اختیار من گذاشت، آماری که نشان می‌داد سیر رشد جمعیت در ایران نزولی است و ممکن است تبدیل به یک فاجعه شود. از طرفی برای خود و دوستانم سخت بود که مدام بخواهیم شعار فرزندآوری دهیم، به همین دلیل تصمیم به نگارش کتاب گرفتم.

این فعال فرهنگی که خود صاحب ۲ فرزند است، دایره مخاطبانش را دختران نوجوان و جوان قلمداد کرد و گفت: دهه ۷۰، ۸۰ و آخرین فصل هم درباره سال ۱۴۱۰ است، یعنی روزی که ایران در آن سال‌ها طی می‌کند را خواننده لمس کند. قصه از ۹ سالگی یک دختر آغاز می‌شود و تا ۱۸ سالگی و ۴۰ سالگی او پیش می‌رود. اتفاق‌هایی را می‌بیند که برای خود و دوستانش رخ می‌دهد.

وی قهرمان قصه‌اش را دختری که مادرش پزشک است و ۶ فرزند در خانواده هستند، معرفی و بیان کرد: این دختر با مشکلات و موانعی در خانواده دست و پنجه نرم می‌کند، اما به مرور متوجه اثرات مثبت فرزند زیاد می‌شود.

شایان‌پویا از مستند داستانی خود درباره فرزند و مادر به عنوان سومین اثرش خبر داد و گفت: در این مستند مصاحبه‌های جذاب از مادران با شغل‌های مختلف تهیه و تبدیل به داستان کرده‌ایم تا به جان مخاطب بنشیند. این مجموعه در دست چاپ است.

وی با اشاره به چاپ تیله‌های شیشه‌ای در پاییز امسال گفت: خوشبختانه هربار که خودم و دوستانم به فروشگاه‌های مراجعه کردیم یا این کتاب را تمام کرده بودند و یا یک جلد از آن باقی مانده بود.

انتهای پیام/