به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، با توجه به مشغله فراوان در زندگی امروزی و به خصوص شیوع پاندمی کرونا، حفظ ارتباط با عزیزانمان بدون ملاقات حضوری آن‌ها اهمیت بیشتری از گذشته یافته است. اما برای برخی از افراد برقراری ارتباط بدین صورت و از طریق مکالمه تلفنی تجربه‌ای استرس زا محسوب می‌شود!

اضطراب تلفنی یا "فوبیای تماس تلفنی" تحت عنوان ترس و اجتناب از مکالمات تلفنی تعریف می‌شود و میان افرادی که مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی هستند مشکلی رایج به شمار می‌رود.

بیشتربخوانید

• همه چیز درباره «فوبی»، ترسی در همین حوالی!

البته تنفر از تلفن لزوما به این معنا نیست که شما دچار اضطراب تلفنی شده اید، هرچند این دو حالت روحی می‌توانند به یکدیگر مرتبط باشند. علاوه بر پرهیز از برقراری تماس‌های تلفنی، گا‌ها دیده می‌شود که افراد درگیر با فوبیای تماس از زنگ خوردن گوشی همراه خود نیز آشفته شده و استرسی فزاینده را تجربه می‌کنند.

چرا بسیاری از ما به استرس تلفنی دچار هستیم؟

شماری از مهم‌ترین علائم احساسی اضطراب تلفنی عبارت اند از: به تاخیر انداختن و یا اجتناب کامل از برقراری تماس به علت تشدید اضطراب، احساس عصبی شدن و یا استرس غیر عادی قبل، حین و یا حتی بعد از اتمام تماس، وضعیت روانی ناپایدار توام با استرس فراوان پس از شنیدن ضدای زنگ تلفن، وسواس و نگرانی در مورد آنچه که گفته می‌شود. علائم فیزیکی هم معمولا شامل حالت تهوع، افزایش ضربان قلب، تنگی نفس، سرگیجه و تنش عضلانی هستند.

اگر شما نیز با چنین احساساتی رو به رو هستید، بهتر است بدانید که تنها نیستید. یک نظرسنجی معتبر در سال ۲۰۱۹ از کارکنان ادارات بریتانیا نشان داد که ۷۶ درصد از نسل هزاره به دنبال شنیدن صدای زنگ تلفن همراه خود دچار تشویش فکری و اضطراب روانی می‌شوند.

به همین دلیل حدود ۶۱ درصد از اعضای نسل هزاره به طور کامل از برقراری تماس و یا جوابگویی به تماس‌های ورودی خودداری می‌کنند. در مقابل مشخص شده که ۴۰ درصد از بیبی بومر‌ها (متولدین حد فاصل سال‌های ۱۹۴۶ تا ۱۹۶۴) نیز با همین مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند. در این میان ۴۲ از بیبی بومر‌ها درست مانند جمعیت ۶۱ درصدی نسل هزاره، علاقه‌ای به پاسخ دهی به تماس‌های تلفن همراه خود ندارند.

ریشه‌های اجتناب از تماس تلفنی و راهکار‌ها

به گفته محققان صحبت کردن با تلفن در غیاب تمامی نشانه‌های اجتماعی از جمله حرکات، زبان بدن و تماس چشمی، برای تعداد زیادی از مردم به ویژه مبتلایان به اختلال اضطراب اجتماعی بسیار دلهره آور خواهد بود. علت این موضوع ممکن است به محدودیت فرد به صدای خود وابسته باشد. در واقع هر یک از ما در برقراری ارتباط به صورت حضوری و با استفاده از نشانه‌های مذکور، به درک بهتری نسبت به صدای خود دست می‌یابیم و می‌توانیم کلماتمان را با آگاهی بیشتری انتخاب کنیم.

با استناد به مقاله‌ای که از طریق The Conversation شبکه‌ای از رسانه‌های غیر انتفاعی انتشار اخبار در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است، افراد با سطوح بالاتری از اضطراب روزانه اغلب ارسال پیامک را به تماس تلفنی ترجیح می‌دهند، زیرا این انتخاب به آن‌ها فرصت می‌دهد تا در مورد متن پیام خود فکر کنند و فضایی غیر رسمی‌تر در دست داشته باشند.

از طرفی دیگر پژوهش منتشر شده توسط مجله روانشناسی و رفتار سایبری، تلفن هراسی را به ترس از این که افراد دیگر در مورد ما چه فکری می‌کنند هم نسبت داده است. برای این افراد با حذف واکنش‌های فوری شخص پشت تلفن از مسیر ارسال پیام‌های متنی، راهی به سوی آرامش بیشتر و برقراری ارتباط اجتماعی بدون ترس از عدم تایید باز خواهد شد.

همچنین در حالتی که فرد با شنیدن صدای زنگ تلفن دچار استرس می‌شود، بهتر است از صدا‌های ملایم و آرامش بخش با درجه پایین استفاده شود. چنین تمریناتی به مرور زمان علائم احساسی و فیزیکی تلفن هراسی را کمرنگ خواهند کرد و به فرد در راستای کنترل بهتر افکار خود کمک می‌کنند.

یکی دیگر از دلایلی که گاهی اوقات تلفن هراسی را تشدید می‌کند، احساس ناخوشایند فرد از در معرض توجه دیگری قرار گرفتن است. در مکالمات رو در رو عوامل محیطی زیادی وجود دارند که به حواس پرتی منجر می‌شوند.

برای مثال اگر شخص احساس فشار کند، می‌تواند نگاهش را به جهت دیگری برگرداند، تلفن همراه خود را چک کند و یا در مورد یکی از نشانه‌های پویای محیط صحبت کند. مجموعه این‌ها باعث می‌شود که روند تعامل عادی‌تر به نظر برسد و مکالمه به صورت طبیعی جریان یابد. این در حالی است که طی تماس‌های تلفنی هیچ حواس پرتی محیطی خاصی وجود ندارد؛ بنابراین می‌توان احساس کرد که تمرکز اصلی فرد پاسخ دهنده و تماس گیرنده بر واکنش فوری به سوالات است.

شاید کمی عجیب باشد، اما یکی از موثرترین روش‌ها برای غلبه بر اضطراب تلفنی، قرار گیری در معرض تماس‌های تلفنی بیشتر است! هرچه بیشتر این کار را انجام دهید، کمتر طاقت فرسا به نظر می‌رسد. همچنین این احتمال وجود دارد که در بسیاری از موارد اضطراب احساس شده با فقدان تجربه کافی در ارتباط باشد. در واقع اعتماد به نفس ضروری در این زمینه با تمرین دائمی به دست می‌آید.

شما می‌توانید این فرآیند را با تهیه یک فهرست از افرادی انجام دهید که باید با آن‌ها صحبت تلفنی داشته باشید، مانند دوستان یا همکاران. سپس در هر مورد عواملی که سبب افزایش اضطرابتان می‌شوند را یادداشت کرده و آن‌ها را مرور کنید. برای مثال این عوامل می‌توانند ترس از اشتباه و یا احساس مورد قضاوت واقع شدن باشند. پس از اتمام تماس، با تایید موفقیت خود به خودتان کمک می‌کنید تا برای تماس بعدی انگیزه لازم را داشته باشید.

منبع: عصرایران

انتهای پیام/