به گزارش گروه باشگاه خبرنگاران جوان از شیراز،  یکی از اختلالات شنیداری در انسان، ناشنوایی است که در حقیقت باعث از بین رفتن قدرت شنوایی و یا کم شنوایی می شود که این اختلال هم به صورت مادرزادی و هم به صورت اکتسابی در افراد می تواند وجود داشته باشد.

افرادی که دچار ناشنوایی هستند برای اینکه بتوانند با اطرافیان شان ارتباط برقرار کنند از دستان خود برای این کار استفاده می کنند و زبان اشاره بسیار قوی دارند اما بعضی ها مثل من زبان اشاره بلد نیستند و ارتباط برقرار کردن با این افراد برایشان دشوار است.

در واقع همه ما برای ارتباط برقرار کردن نیاز به زبان و کلام داریم، اما سکوت ناشنوایان آوای زندگی است و دستانشان گل واژه‌های سخن و هر حرکت خاصی که انجام می دهند نشان دهنده کلمه، حرف یا جمله ای است.

همیشه به فکر این بودم که چگونه می توانم با افراد ناشنوا ارتباط برقرار کنم؟ سال ها این مسئله در ذهن من ماندگار شد و پاسخی برایش نیافتم تا اینکه در میان مصاحبه هایی که با افراد معلول داشتم، این یکی به نام فردی ناشنوا رقم خورد.

با خانواده احمد که تماس گرفتم، پدرش گفت: احمد نمی تواند با شما مصاحبه کند چون نه شما زبان اشاره بلد هستید نه ما! من همان دقیقه دستانم شروع به لرزیدن کرد که نکند نتوانم این گزارش را تکمیل کنم!

بعد از اینکه پدر احمد متوجه ناراحتی من شد گفت: شما می توانید با هماهنگی بهزیستی شهرستان ممسنی مترجمی که در واقع زبان اشاره بلد باشد را پیدا کنید تا مصاحبه با احمد امکان پذیر باشد اما من که به این سادگی ها از کنار موضوعی نمی گذرم به سرعت از پدر احمد پرسیدم: آیا او سواد دارد؟

پدر احمد گفت: بله احمد دارای فوق دیپلم است.

از سواد احمد استفاده کردم و به صورت نوشتاری مصاحبه ام را با او آغاز کردم.

سوال می نوشتم و او با پاسخ های که می داد نشان عشق به هستی، در اعماق نگاهش متبلور می شد.

 از احمد خواستم خود را معرفی کند و او گفت: احمد علمداری، ۳۱ ساله ، بازیکن ملی پوش بسکتبال ناشنوایان، ساکن روستای باجگاه شهرستان ممنسی هستم. مدرک تحصیلی دیپلم را از مدارس استثنایی یاسوج و فوق دیپلم رشته کامپیوتر را از دانشگاه آزاد نوراباد دریافت کردم.

او گفت: از بدو تولد ناشنوا بودم و در خانواده به صورت مادرزادی ۳ برادر همگی ناشنوا هستند و علاقه به ورزش فوتبال و بسکتبال دارم که از کودکی تا الان در رشته بسکتبال باشگاه نورآباد شروع کردم و چندین بار در مسابقات باشگاهی شهرستانی و استانی شرکت داشته ام و بارها مقام آورده ام.

 علمداری بسکتبالیست ناشنوای لر تبار در خصوص مقام های که کسب کرده بیان کرد: در تیم باشگاهی نورآباد، چندین مقام اول  شهرستانی و استانی، در فوتسال ناشنوایان یاسوج ۴ بار قهرمان فوتسال کشوری، فوتبال ناشنوایان همین شهر ۲ بار مقام دوم و سومی کشور و بعد از آن به تیم ملی بسکتبال ناشنوایان ایران دعوت شدم که در بازی‌های المپیک آسیایی تایوان مقام پنجم را کسب کردم.

بازیکن ملی پوش بسکتبال ناشنوایان، خوش ذوق و توانا که بارها مقام های استانی، کشوری و ملی کسب کرده در رابطه با آرزوی خویش تصریح کرد: آرزو دارم که در جایی مشغول به کار شوم و بتوانم برای خودم شغلی داشته باشم و در رشته تربیت بدنی تحصیل کنم که تا به حال هیج کدام برایم محقق نشده است.

این ورزشکار با توجه به معلولیتی که دارد ادامه داد: با کاشت حلزون شنوایی مخالف هستم چون باعث می شود که از ورزش دور شوم.

از او پرسیدم که مجرد هستید یا متاهل؟ و پاسخ داد: مجرد هستم و فقر، بیکاری و ناشنوایی مانع ازدواج من شد.

او  اشاره ای به تلخ ترین و شیرین ترین خاطرات خود کرد و افزود: تلخ ترین خاطره‌ام فوت برادرم و کسب مقام پنجم المپیک آسیایی تایوان بود که می توانستیم مقام های بهتری را کسب کنم و شیرین ترین خاطره‌ام این بود که ۳ بار  موفق شدم قهرمانی فوتسال ناشنوایان کشور را کسب کنم.

علمداری نام اولین مربیان خود را هم به خاطر داشت و اضافه کرد: قاسم جعفری و حمید عسکری اولین مربیان باشگاهی بسکتبال نورآباد، سردا پاریاد اولین مربی ناشنوا تیم فوتبال و فوتسال ناشنوایان استان کهگیلویه وبویراحمد بود.

او موفقیت و فعالیت های خود را مدیون مربیان باشگاهی بسکتبال و مربیان تیم فوتبال و فوتسال ناشنوایان یاسوج دانست و از زحمات آن ها تشکر کرد.

بازیکن ملی پوش بسکتبال ناشنوایان،در رابطه با اینکه هم اکنون در چه تیم هایی فعالیت دارد اظهار کرد: در حال حاضر عضو تیم باشگاهی بسکتبال نورآباد و عضو تیم ملی بسکتبال ناشنوایان ایران هستم.

او گفت: نبود حمایت مسئولان دولتی و شهرستانی از او باعث بیکاری و فقر شده و از مسئولان و ادارات شهرستانی و استانی انتطار دارد مشکلش را  رفع کنند تا بتواند از وضعیت بیکاری خود رهایی یابد.

 نحوه ارتباط برقرار کردن علمداری ورزشکار پر استعداد نورابادی نیز برایم جالب بود و او در این خصوص بیان کرد: هم با افراد شنوا و هم ناشنوا ارتباط برقرار می کنم و با افراد شنوا از طریق نوشتن و با افراد ناشنوا به زبان اشاره صحبت می کنم که در این زمینه مشکلی  ندارم.

منبع: فارس

انتهای پیام/ت