به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از stanford، یک تیم به رهبری موسسه تحقیقات جنوب غربی Southwest، مدل‌های بمباران سیاره‌ای را با آخرین اطلاعات زمین‌شناسی به‌ روز رسانی کرده و سپس آن مدل‌ها را برای درک اینکه چگونه ممکن است بر سطوح اکسیژن در جو سیاره زمین در ۲.۵ تا ۴ میلیارد سال پیش در دوران Arcane تاثیر گذاشته باشد، به‌کار بردند. این مدل سیارک‌های بزرگی را نشان می‌دهد که در جو زمین با اکسیژن برخورد می‌کنند. هنگامی که سیارک‌ها یا دنباله دار‌های بزرگ به زمین برخورد می‌کنند، ذوب و تبخیر شده و انرژی آن‌ها در پوسته زمین آزاد می‌شود.

کروی‌ ضربه‌ای چیست؟

قطرات کوچک سنگ مذاب در هنگام برخورد جامد شده و دوباره به زمین می‌ریزند و ذرات گرد و به اندازه شن و ماسه را ایجاد می‌کنند. این ذرات شیشه‌ای که به عنوان کروی‌های ضربه‌ای شناخته می‌شوند، لایه‌های نازک و مجزای متعددی را در پوسته زمین تشکیل می‌دهند که سنی بین ۲.۴ تا ۳.۵ میلیارد سال دارد. این لایه‌های کروی Arcane نشانگر برخورد‌های باستانی هستند. دکتر ندجا درابون استاد دانشگاه هاروارد گفت:" در سال‌های اخیر، تعدادی لایه کروی جدید در هسته‌های مته و رخنمون‌ها شناسایی شدند که تعداد کل رویداد‌های برخورد شناخته‌ شده در اوایل زمین را افزایش می‌دهد."

دکتر سیمون مارکی در مورد این تحقیق گفت:" مدل‌های بمباران فعلی تعداد لایه‌های کروی Arcane را دست کم می‌گیرند و نشان می‌دهد که شار ضربه‌ای در آن زمان ۱۰ برابر بیشتر از آنچه قبلا تصور می‌شد، بوده است. علاوه بر این، متوجه می‌شویم که جرم ضربه‌گیر تجمعی که به زمین اولیه تحویل داده می‌شود مهم بوده است چرا که نشان می‌دهد بمباران اولیه می‌توانسته اکسیداسیون جو زمین را به تاخیر بیندازد."

دلیل فراوانی اکسیژن در جو زمین

فراوانی اکسیژن در جو زمین به دلیل تعادل فرآیند‌های تولید و حذف است. این یافته‌های جدید با رکورد‌های زمین‌شناسی که نشان می‌دهد سطوح اکسیژن در جو متفاوت بوده، اما در اوایل دوران Arcane نسبتاً پایین باقی مانده است، مطابقت دارد. برخورد اجسام بزرگتر از شش مایل (۱۰ کیلومتر) قطر ممکن است در کمیاب شدن آن نقش داشته باشد، زیرا اکسیژن محدود موجود در جو زمین اولیه توسط بخارات برخورد شیمیایی مصرف می‌شد و فراوانی آن در جو را کاهش می‌داد.

دکتر لورا شافر، استاد دانشگاه استنفورد گفت:" بمباران دیرینه Arcane توسط اجسامی با قطر بیش از شش مایل، گاز‌های واکنشی کافی برای مصرف کامل سطوح پایین اکسیژن اتمسفر تولید می‌کرد. ما فکر می‌کنیم که بو‌ها در اثر برخورد‌هایی که اکسیژن را از اتمسفر خارج می‌کند، شکسته شده اند که با ضربه‌های بزرگ ثبت شده توسط لایه‌های کروی در دره زنبور استرالیا و دره دیلز مطابقت دارد."

نتایج SwRI نشان می‌دهد که زمین در طول دوران Arcane در معرض برخورد تعداد قابل توجهی از ضربه‌های بزرگ بوده است. حدود ۲.۴ میلیارد سال پیش، در خلال پایان این بمباران، زمین با افزایش اکسیژن اتمسفر که به رویداد اکسیداسیون بزرگ (GOE) معروف است، تغییرات عمده‌ای در شیمی سطح ایجاد کرد. از جمله آن تغییرات می‌توان به تعادل سینک در میان سناریو‌های پیشنهادی، افزایش احتمالی در تولید اکسیژن و کاهش گاز‌هایی که قادر به حذف اکسیژن هستند چه از منابع آتشفشانی و چه از طریق از دست دادن تدریجی آن‌ها به فضا اشاره کرد. مارکی گفت:" بخار‌های ضربه باعث ایجاد سطوح پایین اکسیژن اپیزودیک برای بازه‌های زمانی طولانی قبل از GOE شد. با گذشت زمان و با کمتر شدن برخورد‌ها می‌شد سطح اکسیژن پس از GOE را به میزان قابل توجهی تغییر داد که نشان می‌داد زمین در مسیر تبدیل شدن به سیاره فعلی بود."

بیشتر بخوانید

• کشف ستاره ۲۰۰ هزار ساله که از جو زمین تشکیل شده است

انتهای پیام/