به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اراک، نماز ظهر عاشورا با رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی به یاد شهدای دشت کربلا و آخرین نماز امام حسین علیه السلام در استان مرکزی اقامه شد.

در اراک هم مردم مومن و خداجوی این دیار نماز ظهر عاشورا را به امامت آیت الله دری نجف آبادی نماینده، ولی فقیه در استان مرکزی در مصلی این شهر اقامه کردند.

روز عاشورا همان روزی است که واژه‌های مهم هستی در کنار هم رنگ پیدا می‌کنند و تو در چند لحظه شاهد و ناظر معنا گرفتن واژه‌هایی می‌شوی که تحقق آن‌ها به جز در چنین حماسه‌ای ممکن نیست. یکی از زیباترین حماسه‌های این روز نماز ظهر عاشوراست.

به نقل از سید بن طاووس این چنین آمده است که وقت نماز ظهر فرا رسید. امام حسین (علیه‌السّلام) به زهیر بن قین و سعید بن عبدالله حنفی امر فرمود که با نیمی از یاران، جلوی امام و نمازگزاران بایستند (و مراقب دشمن باشند). سپس امام با نیم دیگر، نماز خواند.

تیری از جانب دشمن به سوی امام حسین (علیه‌السّلام) پرتاب شد. سعید بن عبدالله جلو آمد (و خود را هدف آن قرار داد). او پیوسته با بدنش امام حسین (علیه‌السّلام) را از تیر‌های دشمن حفظ می‌کرد. (تا پایان نماز آنقدر تیر بر بدن او خورد) تا اینکه بر زمین افتاد و گفت: «خداوندا، ایشان را لعنت کن همچنان که قوم عاد و ثمود را لعنت کردی. بارالها سلام مرا به پیامبرت برسان و درد و رنج زخمی که دیده‌ام به او ابلاغ کن. همانا من در یاری خاندان پیامبرت پاداش تو را خواستارم». سپس جان به جان آفرین تسلیم کرد. رضوان خدا بر او باد. اینجاست که انتخاب دشوار می‌شود که آیا تو هم می‌توانی در برابر تیر‌های جهل و ظلمت این زمان راه سعید و زهیر را پیش بگیری؟

این نماز، اما آنقدر ماندگار شد که انگار ندای الله اکبر امام در گوش زمانه پیچیده است و هرگاه که برائت از ظلم و ستم رنگ و بوی الهی به خود می‌گیرد و طنین آزادگی با ندای الهی همراه می‌شود حسی تورا مایل به نماز و اقتدا به امام می‌کند. هر چند الله اکبرش را قرن‌ها پیش گفته باشند.

اما در حال حاضر نیز بعد از این که ندای بندگی در سراسر جهان پخش می‌شود. مردم عزاداری خود را با اقتدا به الله اکبر پیشوایشان در قرن‌ها پیش پیوند می‌دهند و اینجاست که واژه‌های عشق و ایثار و بندگی و آزادگی متولد می‌شوند و رنگ می‌گیرند و سرلوحه یک عمر زندگی می‌شوند. مگر نه آن که می‌گویند کل یوم عاشورا؛ و‌ای کاش هر روز نمازت اقتدا به همان نماز شود.

انتهای پیام / م