به گزارش حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان،نشست هم‌اندیشی مدیریت دانش در آموزش عالی و کاربرد‌های آن ویژه مدیران میانی و ارشد ستادی وزارت علوم با حضور معاون اداری، مالی و مدیریت منابع وزارت علوم برگزار شد.

 محمد تقی نظرپور  معاون اداری، مالی و مدیریت منابع وزارت علوم در این نشست با تاکید بر کاربرد‌های مدیریت دانش در حوزه اداری مالی در مقدمه اظهار کرد: به اعتقاد ما مسلمانان، دانش سرمنشاء الهی و خدایی دارد که با پیام پیامبران و با تلاش و با ادراک عقلی و حسی انسان‌ها به‌دست می‌آید و با کسب اطلاعات، پرسش و پژوهش، تولیدِ علم، هماهنگی و به اشتراک‌گذاری، تشخیص و جهت‌دهی، توزیع و تعلیم آن انتشار می‌یابد و از این راه مدیریت می‌شود.

او افزود: تعریفی که از مدیریت دانش می‌شود، مدیریت دانایی یا مدیریت اندوخته‌های علمی به معنای در دسترس قرار دادن نظام‌مند اطلاعات و اندوخته‌های علمی است، به گونه‌ای که به هنگام نیاز، در اختیار افرادی که نیازمند آن‌ها هستند، قرار گیرند تا آن‌ها بتوانند کار روزمره خود را با بازدهی بیشتر و مؤثرتر انجام دهند.

معاون اداری، مالی و مدیریت منابع وزارت علوم ادامه داد: مدیریت دانش نوعی «انتقال داده‌ها و اطلاعات هدفمند» است به عنوان مثال؛ یک صفحه کاغذ سفید یا یک سطح دیوار سیمانی «بدون نقش، رنگ، نوشته و تصویر»، حاویِ هیچ پیام خاصی نیست. داده و اطلاعاتی را به بیننده و ناظر معرفی نمی‌کند و یا یک اسلاید ارائه شده در جمع دانشجویان و یا سمینار و یا یک سطح دیوار منقّش به نقوش ایرانی، دارای پیام مشخص و هدفمندی است و هرچه محتوای آن بدیع و جدیدتر باشد، انتقال پیام جذّاب‌تر و موثرتر خواهد بود.

او افزود: یک صفحه کاغذ «خط- خطی شده» و مغشوش و یا یک سطح دیوار رنگ‌شده بی‌نظم و دارای طرح‌های بی‌ارتباط با هدف، موجب «اطلاع‌رسانیِ غلط» و ابلاغ پیام «عدم مدیریت آگاهانه» شده و موجبات اغتشاشات بصری، ذهنی و فکری افراد بیننده را فراهم می‌کند. مدیریت دانش به‌ما می‌آموزد که تصویری روشن و هدفمند، پویا و انگیزه مند، محرّک و نشاط‌آور را ارائه دهیم.

 نظرپور اظهار داشت: وقتی بخشنامه جدیدی را تنظیم و صادر می‌کنیم باید به قوانین بالادست و سوابق موضوع از قبیل بخشنامه‌های قبلی و مقررات حاکم بر صحنه‌ی فعالیت‌ها، محیط و سازمان توجه کنیم تا مداخله‌ای غیرمنطقی و ناموزون پیش نیاید.

او در ادامه به سیر تحول مدیریت دانش در آموزش عالی بعد از انقلاب اسلامی نیز اشاره‌ای کرد و گفت: در سال ۱۳۶۲، دانشگاه‌ها با رویکرد مدیریت دانش «آموزش محور» فعالیت داشتند، اما بلافاصله بعد از پیروزی انقلاب و در ترم دوم ۵۸ -۵۷، که دانشگاه‌ها بازگشایی شدند، در همان قالب آموزشی صرف و بیشتر با همان سبک موجود اداره شدند.

او ادامه داد: سال ۱۳۶۸ -۶۹، شروع برنامه اول توسعه فرهنگی اجتماعی و اقتصادی و آغاز دوره‌های تحصیلات تکمیلی با رویکرد مدیریت دانش «دانشگاه‌های پژوهشگرا» سال ۱۳۷۵ -۷۶، آغاز رشد مقالات علمی با رویکرد مدیریت دانش «کسب رتبه علمی برتر» سال ۱۳۸۰ -۸۱، آغاز ایجاد مراکز رشد با رویکرد مدیریت دانش «دانشگاه‌های پژوهش‌محور»، سال ۱۳۸۵ -۸۶، آغاز دوره فناوری با رویکرد مدیریت دانش «ایجاد پارک‌های علم و فناوری»، سال ۱۳۹۱-۹۰، آغاز کارآفرینی با رویکرد مدیریت دانش «ایجاد شرکت‌های دانش‌بنیان»، سال ۱۳۹۶-۹۸، آغاز جامعه‌محوری و کارآفرینی با رویکرد مدیریت دانش «مشارکت دانشگاه‌ها در حل مشکلات کشور» بوده است.

 نظرپور تاکید کرد: ملاحظه می‌شود که نقش دانشگاه‌ها در پیشرفت علم و آموزش پژوهش، فناوری، نوآوری‌ها و اختراعات در سطح ملی و بین‌المللی در چند دهه‌ی اخیر و در گام اول انقلاب (چهار دهه اول) به‌گونه‌ای چشم‌گیر افزایش داشته و امید است در گام دوم انقلاب و در آینده، پیشرفت بیشتری داشته باشد و فرمایش امام خمینی (ره)؛ مبنی بر «دانشگاه مبداء همه تحولات»، تحقّق یابد.

معاون اداری، مالی و مدیریت منابع وزارت علوم در ادامه ویژگی‌های خاص مدیریت در حوزه آموزش عالی را برشمرد و گفت: تقدّم تأسیس و تشکیل دانشگاه نسبت به تاسیس وزارت عتف؛ استقلال نسبی دانشگاه‌ها نسبت به وزارت عتف؛ وجود هیئت‌های امنای دانشگاه‌ها به موازات وزارت عتف؛ نقش مدیر امور مالی در دانشگاه‌ها به‌جای ذیحساب؛ تنوع ساختاری سخت‌افزاری و نرم‌افزاری زیرمجموعه‌های وزارت عتف شامل؛ دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی، پژوهشگاه‌ها، پارک‌های علم و فناوری و سایر موسسات تابعه و ضرورت پیشتازی وزارت عتف در «دانش مدیریت» و «مدیریت دانش» نسبت به سایر وزارتخانه‌ها و نهاد‌های حاکمیتی در کشور و به‌طور مشخّص پیشنهاد ما کار بر روی «مدیریتِ دانشِ هوشمند» است.

این استاد دانشگاه در پایان سخنان خود نکاتی را در خصوص مدیریت دانش مورد توجه قرار داد و گفت: فعالیت‌های مدیران و کارکنان به‌وسیله کسب آگاهی‌ها و دانش‌های جدید و استفاده از «سبک‌های جدید مدیریت دانش» ارتقا می‌یابد. اطلاعات جدید به «اشتراک» گذاشته می‌شود. نظام جستجو و پرسشگری رواج می‌یابد. فعالیت‌های اداری به‌عنوان «خدمت برتر» معرفی می‌شود. رقابت‌های رفاقتی در قالب هم‌افزایی کارایی‌ها، «شکل‌دهی» می‌شود. فعالیت‌های سنتّی و روز مرّه در ترکیب با «فناوری اطلاعات» بروز و ظهور و به روزرسانی می‌شود. فعالیت‌های مدیران و کارکنان به‌صورت «خود کنترلی» نظارت و ارزیابی می‌شوند.

همچنین با استفاده از حاکمیت نظام «دولت الکترونیک» کاهش و مدیریت در زمان و هزینه صورت می‌پذیرد. آموزش‌های کوتاه مدت و مهارت افزایی یکی از الزامات مدیریت دانش تلقّی می‌شود. مدیریت دانش در آموزش عالی باید متکی بر پایه‌های «دانش مدیریت» مکتسبه از علومِ روز دانشگاه‌های برتر جهان باشد. در مدیریت دانش روال و روند سنتّی انجام کار توسط تک تک افراد به فرآیندی گروهی با مشارکت هدفمند همان افراد تبدیل می‌شود. در روال و روند عادی کاری، برگشت پذیری و ارزیابی مطرح نیست، در حالی‌که در نظام فرآیندی، ارزیابی از اقدامات در مراحل مختلف مورد توجه قرار می‌گیرد.

بیشتر بخوانید

• شورای ناظر بر نشریات دانشگاه تهران همچنان بلاتکلیف است

انتهای پیام/