به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از اینوویشن اوریجینز؛ پروژه Maleth با هدف ارسال نمونههای پوستی از زخمهای پای دیابتی به فضا انجام میشود. اگر دانشمندان بتوانند ژنهای اصلی را شناسایی کنند، میتوانند راهکاری برای هدف قرار دادن باکتریها پیدا کند. این زخمها در افراد مبتلا به دیابت به وجود میآید و در نهایت میتواند باعث قطع عضو فرد بیمار شود.
بیشتر بخوانید
پروفسور جوزف بورگ، محقق این تحقیق است که قرار است. در این پروژه قرار است ماه آینده نمونههایی از باکتریهای زخم پای دیابتی و پوست آن به فضا فرستاده شود. هدف از انجام این پروژه درمان افراد دیابتی است. این تحقیقات به این پروفسور و تیمش کمک میکند که اطلاعات بیشتری درباره این بیماری به دست بیاورند و زمینه ساز درمان بهتر برای افراد دیابتی است. بورگ در این رابطه گفت تمرکز او روی زخم پای افراد دیابتی و ارگانیسمهای باکتریایی که در آگوست به فضا میروند، است.
نمونه زخمهایی که به فضا فرستاده میشوند مجموعهای از باکتریهای گوناگونی به نام میکروبیومها هستند. درمان این زخم پای دیابتی به دلیل مقاومت این باکتریها نسبت به آنتی بیوتیک دشوار است. بورگ میگوید که دیابت و گلوکز بالا در خون فرد خود به خود باعث مقاومت بدن در برابر درمان میشود.
به گفته دانشمندان فضا به دلیل شرایط سخت برای سلولها، محیطی مناسب برای بررسی و مطالعه روی مقاومت دارویی است. بورگ در این باره گفت:" چندین باکتری وجود دارند که در فضا مقاومند و هدف من از این پروژه این است که ببینم زخم پای دیابتی در فضا چه رفتاری از خودش نشان میدهد، با محیط سازگار است یا خیر و آیا میتوان آنها را از بین برد یا خیر. برای رسیدن به پاسخ این سوالات باید نمونه باکتریها را به فضا فرستاد. "
بورگ گفت:" در آزمایشگاههای زمینی، سلولها در ظرفهای آزمایشگاهی رشد میکنند و رشدشان دو بعدی است. در فضا سلولها امکان رشد سه بعدی دارند و جاذبه کم فضا باعث میشوند شکل گوی پیدا کنند. در فضا سرعت آزمایشات بیشتر از زمین است و رسیدن به نتیجه سریعتر خواهد بود.
همه این نمونهها در مکعبی خاص که توسط شرکت Space Applications Services ساخته شده قرار میگیرد و به فضا ارسال میشود. آزمایش سم شناسی روی این باکتریها انجام میگیرد تا بی خطر بودنشان برای فضانوردان ایستگاه بین المللی ثابت شود. این بستهها دو هفته قبل از ارسال به فضا به آمریکا فرستاده میشوند تا در این کپسول فضایی قرار داده شوند. این نمونهها به همراه محمولههای دیگر در یک کپسول دراگون و با موشک فالکون ۹ به فضا میروند. دانشمندان از طریق شبکهای مجازی و خصوصی به محتویات این بسته دسترسی دارند و میتوانند دما و رطوبت آن را کنترل کنند.
بورگ گفت که کپسول نمونهها ۴۵ روز بعد از پرتاب به زمین برمی گردد و در اقیانوس فرود میآید. پس از فرود جعبه برای بورگ و همکارانش فرستاده میشود و آنها در آزمایشگاهی معمولی آزمایشات را آغاز میکنند. همزمان با آزمایش روی نمونههای برگشته از فضا، محققان روی نمونههای زمینی هم کار میکنند تا تفاوت این دو را باهم مقایسه کنند.
انتهای پیام/