نازنین دسترنج مشاور و روانشناس کودک در گفتوگو با خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: مسئولیت پذیری به معنی داشتن یک تعهد نسبت به انجام کار مشخصی است. افراد متعهد برای رسیدن به اهدافشون تلاش میکنند و همچنین مسئولیت و عواقب کارشان را میپذیرند. قبول مسئولیت سبب تقویت عزت نفس و پی بردن به تواناییها خواهد شد.
او افزود: مسئولیت پذیری به عنوان یک وظیفه درونی باید از کودکی به افراد آموزش داده شود، زیرا عدم مسئولیت پذیری سبب بی انضباطی در زندگی فردی و اجتماعی، منزوی شدن و حتی اختلالات روانی مانند افسردگی استرس و اضطراب در افراد خواهد شد؛ بنابراین همانطور که مراقبت از کودک و رفع نیازهای کودک از وظایف والدین است به همان اندازه آموزش مسئولیت پذیری به کودک و آماده کردن او برای مسئولیت پذیری و انجام وظایف اجتماعی از مهمترین نیازهای کودک است که والدین باید به آن توجه داشته باشند.
دسترنج بیان کرد: والدین باید توجه داشته باشند که رفع نیازهای کودک بسیار مهم است، اما گاهی اوقات لازم است تا خود کودک برای رفع نیازهایش تلاش کند و مسئولیت انجام کارهایش را برعهده بگیرد؛ بنابراین مسئولیت پذیری هم مانند هر موضوع دیگری باید توسط والدین به کودک آموزش داده شود.
این مشاور و روانشناس کودک گفت: در گام اول والدین باید تواناییها و ویژگیهای کودک شان را در نظر بگیرند و با توجه به تواناییهایی فرزندشان مسئولیتها را به عهده شان بگذارند.
او گفت: زمانی که والدین وظایف خود را به خوبی در برابر فرزندانشان انجام دهند به صورت ناخودآگاه کودک متوجه میشود که هر فردی در منزل مسئولیتی دارد و باید در قبال کارهای شخصی اش مسئولیتهایی را بپذیرد. ۷ و ۸ ماهگی بهترین سن برای آموزش مسئولیت پذیری به کودکان است. در این سن می توان مسئولیت خوردن غذاهای کمکی را بر عهده خود کودک گذاشت و به تدریج انجام وظایف ساده را بر عهده شان قرار داد.
دسترنج در خصوص نکاتی که والدین هنگام آموزش مسئولیت پذیری به کودک باید به آنها توجه داشته باشند بیان کرد: والدین باید به شکل واضح انتظاراتی که از کودک دارند را بیان کنند. والدین باید توجه داشته باشند که در ابتدا وظایف کوچک تری را بر عهده فرزندشان قرار دهند، اگر کودک به درستی وظایف خود را انجام نداد او را تحقیر نکنند و عنوان اجبار و تنبیهی برای فرزندشان درنظر نگیرند، زیرا انجام این کار نتایج معکوسی را به دنبال خواهد داشت. همچنین تشویق بیش از حد هم توصیه نمیشود، زیرا در چنین شرایطی کودک احساس میکند کار خارقالعاده انجام داده در صورتی که انجام این کارها بخشی از وظایف روزانه کودک است.
این مشاور و روانشناس کودک تصریح کرد: زمانی که کودک مسئولیتهای اولیه خود را به درستی انجام نداد والدین نباید کودک را سرزنش کنند بلکه باید به همراه کودک آن کار را به پایان برسانند. اگر کودک نتوانست مسئولیتی که به عهده او گذاشته شده است را به خوبی انجام دهد والدین باید به او دلگرمی دهند و در انجام کارها به فرزندشان کمک کنند تا اعتماد به نفس کودک افزایش پیدا کند.
او درنهایت یادآورشد: اگر کودک بعد از شکست در انجام کارها خسته شود والدین نباید خودشان آن کار را تکمیل کنند بلکه فقط باید به کودکشان برای اتمام کار کمک کنند. در واقع با این کار این نکته به کودک آموزش داده میشود که هر چند انجام برخی کارها سخت بوده، اما باید برای رسیدن به هدف تلاش و سختیها را تحمل کرد.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/