به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،روند تکامل ما انسان‌ها هم مانند هر موجود زنده‌ دیگری که بر روی کره زمین زندگی می‌کند ادامه دارد. اگر باور ندارید باید ماجرای دندان عقل را یادآوری کنیم: دندان‌های عقل در اجداد ما به وجود آمدند تا آن‌ها بتوانند مواد غذایی سفت و سخت را بخورند، اما در دوران ما بی فایده شدند.

در ادامه می‌خواهیم ببینیم با در نظر گرفتن شرایط کره زمین با توجه به تغییرات در حال وقوع و پیش بینی‌های احتمالی، انسان‌ها چند میلیون سال دیگر چه شکلی خواهند بود.

قد: در طول ۲۰۰ سال گذشته به دلیل بهبود شرایط زندگی و کیفیت مواد غذایی، قد مردم کشور‌های توسعه یافته تا ۱۰ سانتیمتر افزایش یافته است. اگر این روند ادامه یابد، قد انسان‌ها به حدود ۲ متر خواهد رسید، اما از آن بیشتر نخواهد بود.

پوست: به دلیل ترکیب شدید نژاد‌های انسانی در آینده تیره‌تر خواهد شد. از طرفی در آینده پرتو‌های فرابنفش نور خورشید به میزان بیشتری به کره زمین خواهد رسید، اما پوست تیره از مصونیت بیشتری در برابر این پرتو‌ها برخوردار خواهد بود.

بدن: انسان‌ها با به کارگیری ماشین‌ها و ربات‌ها هزینه‌های فیزیکی خود را کاهش خواهند داد. دیگر نیازی به قدرت فیزیکی نخواهد بود به همین دلیل ماهیچه‌ها تحلیل خواهند رفت. فناوری به جزء جدایی ناپذیر بدن مان بدل و چیپ‌ها و گجت‌هایی در آن کاشته خواهد شد.

دست ها: استفاده‌ی مداوم از کیبورد‌ها و صفحات لمسی باعث بلندتر و باریک‌تر شدن دست‌ها و انگشتان ما خواهد شد.

پاها: بدن به گونه‌ای تغییر می‌کند تا با زندگی بدون تحرک تطابق یابد. به این ترتیب دیگر نیازی به پا‌های بلند و قوی نیست. استخوان نازک نی ساق پا که میان زانو و مچ پا قرار دارد کوتاه‌تر می‌شود، استخوانی که در بدن حیوانات خشکی زی وجود دارد. کار این استخوان چرخاندن پا است، ویژگی که از اهمیت زیادی برای اجداد ما برخوردار بود که از درخت بالا می‌رفتند. اما امکان حرکت مچ پا‌ها به دو طرف حالا برای ما بیشتر مضر است تا مفید و اغلب منجر به دررفتگی استخوان می‌شود.

انگشتان پا: اجداد ما از انگشتان پا برای بالا رفتن از درخت استفاده می‌کردند. در تعدادی از استرالوپیتی سین‌ها (انسان‌گونه‌های منقرض که در جنوب شرقی آفریقا زیست می‌کردند) طول انگشتان پا به میزان چشمگیری کاهش یافته بود و احتمالاً این روند ادامه خواهد داشت. ممکن است تعداد انگشتان پا هم کاهش یابد. تعداد انگشتان پا در حیوانات خشکی زی همواره دستخوش کاهش بوده است و اسب‌ها از این حیث رکورددار هستند.

قفسه سینه: اگر استخراج اکسیژن از جو زمین دشوارتر شود، ریه‌ها و همینطور قفسه سینه‌ی ما بزرگ‌تر خواهد شد.

سر: هنوز روشن نیست که آیا انسان آینده جمجمه‌ای کوچک‌تر از آنچه ما حالا از آن برخورداریم خواهد داشت یا بزرگ تر. از یک سو، در مقایسه با انسان‌های کرومانیون (انسان‌های ماقبل تاریخ که سفید پوست بودند و بقایای آن‌ها در فرانسه یافت شده است) مغز انسان امروزی به طرز عجیبی به اندازه‌ای که کافی می‌نماید، کوچک‌تر است. اندازه‌ی سر انسان کوچک‌تر شده است، امری که تنها در کارکرد فوری آن تأثیرگذار است. از سویی دیگر، افزایش زایمان‌های سزارین باعث می‌شود بچه‌ها با سر‌های بزرگ تری متولد شوند. این امر به افزایش متوسط اندازه‌ی سر انسان‌ها خواهد انجامید. بنابراین، در آینده دیگر زایمان طبیعی وجود نخواهد داشت.

دندان ها: بشر به سمت مواد غذایی نرم‌تر در حرکت است. تعداد دندان‌ها و اندازه‌ی آن‌ها کاهش خواهد یافت، امری که به کاهش اندازه‌ی فک و دهان خواهد انجامید.

دستگاه گوارش: به دلیل فراوانی مواد راحت الهضم، روده کوتاه‌تر خواهد شد. بعد از آن طول ستون فقرات کاهش خواهد یافت.

چشم ها: اگر دهان کوچک‌تر شود، چشم‌ها بزرگ‌تر خواهند شد تا فقدان حالت‌های چهره جبران شود.

مو‌های بدن: نیاز به این مو‌ها مدت‌ها است که از میان رفته و انتظار می‌رود به همین دلیل مو‌های بدن از بین بروند. اما اینکه مو‌های سر چه سرنوشتی خواهند داشت امری نیست که به راحتی بتوان آن را پیش بینی کرد.

منبع: روزیاتو

انتهای پیام/