به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، این روزها در فیلمها و سریالها شاهد حضور بازیگران مشخص و تکراری هستیم؛ به عبارتی حدود سی یا چهل نفر هستند که در فیلم و سریالها بازی میکنند. انگار بقیه بیکارند و هنرجویان بازیگری هم پشت درهای بسته ماندهاند. گاه میبینیم که نقش جوان بیست و پنج ساله را یک بازیگر چهره میانسال بازی میکند! البته، برخی بازیگران قدیمی هم فراموش شدهاند و توجهی به آنها نمیشود.
به نظر میرسد کلاسهای بازیگری هم فقط شهریههای بالا میگیرند و تنها با شعارها و تبلیغات، هنرجو میپذیرند. سوالی که مطرح میشود این است که خروجی این موسسات چه کسانی هستند؟ قفل درهای بسته چگونه باز میشود و چقدر آموزشگاههای بازیگری در ورود بازیگران تازه کار به دنیای سینما تأثیر دارند؟ در سالهای اخیر، ورود انگشت شمار چهرههای جدید به سینما، پشت پردههای خاص خود را دارد که هنوز ساز و کار آن شفاف نیست؛ حتی گاه از گوشه و کنار شنیده میشود که عدهای به واسطه پول و برخی روابط خاص پا به دنیای سینما میگذارند!
برای بررسی دقیقتر دلایل حضور تکراری برخی بازیگران در پروژههای سینمایی و عدم حضور چهره جدید در این عرصه هنری، با دو تن از سینماگران کشورمان گفتگو کردیم که در ادامه آن را میخوانید:
سنگ چاپ: بازیگری چهره میخواهد
افشین سنگ چاپ بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون درباره حضور بازیگران تکراری در سینما و تلویزیون، گفت: متأسفانه این روزها میبینیم که تنها تعداد مشخصی از بازیگران کار میکنند؛ چون گروه تولید و کارگردانان ریسک استفاده از چهره جدید را نمیپذیرند.
بازیگر سریال «لیسانسهها» درباره استعدادیابی بازیگری در ایران بیان کرد: چیزی به نام استعدادیابی هنرپیشگی در کشور ما وجود ندارد؛ چون نیروی آموزشی درست و تیم استعدادیابی استاندارد نداریم. در تمام دنیا تیم ارزیابی و آموزش وجود دارد و همان ابتدا به هنرجویان گفته میشود که شما استعداد این کار را ندارید. هالیوود و بالیوود در حال حاضر به شدت علمی و کاربردی کار میکنند و نتیجه آن را هم میبینند.
وی تصریح کرد: بازیگری چهره میخواهد؛ استعداد هم میخواهد، اما اگر چهرهای مناسب بازیگری نیست، استعداد زیادی میخواهد تا کارساز شود. در حال حاضر بازیگرشدن در کشور ما یک امر اتفاقی شده است. بیشتر کسانی که امروز مقابل دوربین میبینیم یا اتفاقی بازیگر شده اند یا از طریق برخی مناسبات پا به این عرصه گذاشتهاند.
سنگ چاپ در خصوص بهترین راه برای ورود به عرصه بازیگری اظهار کرد: برای بازیگر شدن، ورود به دانشگاه بهترین گزینه است. دانشگاه پایه علمی دارد و استادها مانند آموزشگاههای بازیگری خاطرهگویی نمیکنند. در دانشگاه مراقبت وجود دارد و دانشجویان بازیگری این حرفه ر اصولی میآموزند.
وی تاکید کرد: به نظر من فرد در هر سنی که باشد، باید زحمت بکشد و هزینه کند و وارد دانشگاه شود. بازیگر باید دوره ببیند، کتاب بخواند و نگاه ویژهای به اطراف خود داشته باشد.
سنگ چاپ در ادامه گفت: علم و دانش که کنار برود، جهالت جایش را میگیرد. تا زمانی که تیم استعدادیابی بر اساس استانداردهای جهانی تشکیل نشود و آموزشها هدف دار و با برنامه نباشند، شاهد این هستیم که فقط سی، چهل نفر کار میکنند و نقش یک مرد یا زن بیست و پنج ساله را یک فرد میانسال بازی خواهد کرد.
بازیگر سریال «وارش» در ادامه درباره کیفیت کلاسهای بازیگری در ایران گفت: من معتقدم این کلاسها بی فایده هستند؛ موسسان این آموزشگاهها ابتدا با نیت خوب که چهره معرفی کنند کار خود را شروع میکنند، اما در ادامه فقط به درآمدزایی فکر میکنند و به هر قیمتی شده و بدون غربالگری، همه میتوانند وارد این کلاسها شوند.
سنگچاپ همچنین اشارهای به فراخوانهای بازیگری داشت و بیان کرد: فراخوانهای بازیگری آن چیزی که باید باشند، نیستند؛ چون ورودی درستی ندارند. فردی که از طریق فراخوان بازیگری وارد این عرصه میشود، شاید بتواند یکی دو سکانس بی ارزش را بازی کند. در حالی که ما نیاز به بازیگرانی داریم که بتوانند نقش اول یا دوم یک فیلم را بازی کنند.
بعضی فقط به فکر شهرت هستند
وحید مرادی مدیر تولید سینما و تلویزیون، هم درباره نادیده گرفتن برخی بازیگران پیشکسوت گفت: برخی از بازیگران پا به سن گذاشتند و متأسفانه توانایی کار کردن با ساعت مشخص را ندارند؛ بنابراین کنار گذاشته میشوند.
وی درباره ورود برخی جوانان به عرصه بازیگری نیز اظهار کرد: این افراد درست تربیت نشده اند و تلاش لازم را انجام نمیدهند؛ بسیاری از آنها به این علت میخواهند بازیگر شوند که به شهرت دست پیدا کنند و عاشق بازیگری نیستند و آداب یک بازیگر حرفهای را هم فرا نمیگیرند؛ بنابراین رفتارهای نادرستی از آنان سر میزند و همین امر باعث میشود برای ورود چهره جدید به سینما محدودیتها و حساسیتهایی ایجاد شود.
مدیر تولید سریال «کرگدن» درباره خروجی کلاسهای بازیگری هم اظهار کرد: کلاسهای بازیگری مانند گذشته خروجی مطلوبی ندارند؛ فقط پولی از هنرجویان میگیرند و به درستی آموزش نمیدهند؛ بنابراین ناگزیر کارگردان و تهیه کننده نقش یک جوان بیست و پنج ساله را به بازیگر چهره چهل و پنج ساله میدهند. البته یکی دیگر از دلایل این انتخاب، اصرار تهیه کننده برای فروش بیشتر فیلم هاست.
مرادی همچنین، انتخاب بازیگران بر اساس تعداد فالوور را نادرست دانست و درباره پیامدهای اظهار نظر برخی بازیگران در فضای مجازی گفت: اظهار نظر برخی بازیگران درباره هر چیزی در فضای مجازی باعث ضربه زدن به خودشان شده است؛ آنها دیگر نزد مردم به علت فعالیتهای نسنجیده جایگاه هنری ندارند. هنرمند باید دغدغه داشته باشد؛ سنجیده سخن بگوید و عمل کند.
مدیر تولید فیلم سینمایی «آقای سانسور» در پایان درباره بازیگر شدن شاخهای مجازی گفت: انسان آزاد آفریده شده است و هر مسیری را میتواند دنبال کند؛ اما فردی که وارد عرصه هنر میشود باید حداقل آموزش و دورههای مخصوص بازیگری را ببیند.
انتهای پیام/