به گزارش خبرنگار دولت گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، سند آمایش سرزمینی کشور، یکی از مهمترین اسناد در حوزه برنامهریزی و کلان کشور محسوب میشود، همچنین این سند توزیع بهینه جمعیت و فعالیتهایی اقتصادی در کشور را به همراه خود دارد، بهگونهای که هر منطقه متناسب با قابلیتها، نیازها و موقعیت خود از طیف مناسبی از فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی برخوردار باشد و جمعیتی متناسب با توان و ظرفیت سیاسی و اقتصادی خود بپذیرد.
ساعت ۱۰:۳۲ دقیقه روز شنبه در چهارم شهریور سال ۹۶، رهبر معظم انقلاب به مناسبت هفته دولت در دیدار با رئیس جمهور و اعضای دولت دوازدهم علاوه بر پرداختن به مسائل اقتصادی، سیاسی، اجتماعی به موضوعی ملی و اساسی در کشور اشاره کردند، ایشان خطاب به رئیس جمهور اظهار کردند که ما هنوز در آمایش سرزمینی کشور، سندی نداریم که باید برای تدوین و اجرای این سند مهم، برنامه زمانبندی تهیه شود.
البته ایشان برای بار اول نبود که به این اصل مهم در کشور اشاره میکردند، رهبر انقلاب حتی در اولین نشست با نمایندگان مجلس در سال ۹۵ اعلام کردند که «از زمانی که من رئیس جمهور بودم بحث آمایش مطرح بود، ولی هنوز به ثمر نرسیده است».
افزون بر این، از سال ۹۶ که روحانی بر صندلی ریاست دولت تکیه زد، بحث تهیه و تدوین سند ملی آمایش سرزمینی در جلسات دولت مطرح است و این نشان میدهد که تهیه سند آمایش برای مسئولان هم از جایگاه و اهمیت بالایی قرار دارد، اما سوال اینجاست که چرا تا به امروز که حدود ۳ سال از تاکید مقام معظم رهبری بر این موضوع میگذرد دولت برای ارائه طرح سند آمایش و تاریخ اجرای آن در کشور به مجلس نامه یا پیشنهادی ابلاغ نکرده است؟
یک سال بعد از تاکید رهبر انقلاب برای تهیه سند آمایش، سلمان خدادادی نماینده مردم ملکان در مجلس دهم در ۲ خرداد سال ۹۷ با اشاره به بیتوجهی دولت برای تهیه و برنامهریزی سند آمایش سرزمینی بیان کرد که در کشور ژاپن برای ۱۰۰ سال آینده برنامه تهیه شده که چگونه باید حرکت کند، اما متاسفانه در ایران برنامه توسط دولت تهیه نمیشود و در این زمینه نظارتی وجود ندارد، همچنین این بیتوجهی را میتوان یکی از ضعفهای بزرگ برنامه ریزی در کشور دانست.
در واکنش به این صحبت مقام مسئول، معصومه ابتکار معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده ۳ ماه بعد ۱۷ تیر سال ۹۷ طی مصاحبهای با باشگاه خبرنگاران جوان از تدوین و تصویب لایحه آمایش سرزمینها در مجلس خبر داد.
ارائه سند آمایش سرزمینی کشور جزو آن دسته از موضوعاتی است که نمیتوان از اهمیت و تاثیرگذاری آن در جامعه غافل شد، زیرا مقیاس کشور و برنامهریزی برای تمامی نقاط مسئلهای نیست که دولت بتواند آن را بدون فکر و نقشهای راهگشا اجرا کند.
در سال ۹۸، همچون سالهای قبل بحث آمایش سرزمینی تنها در مصاحبهها و جلسات جایگاه خود را پیدا کرده بود و شاهد اخباری مبنی بر پیشنهاد ایجاد لایحه یا تشکیل کارگروهی برای پیگیری وضعیت این سند در کشور نبودیم، نکته جالب اینجاست که ایران از پیشگامان تهیه طرح آمایش سرزمین در آسیا بوده، اما به دلیل نداشتن بینش درست و همفکری در دولت نسبت به این طرح، هنوز سند ملی آمایش به مرحلهای ثابت نرسیده است.
محمدباقر نوبخت رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور در ۱۳ خرداد امسال در صحن علنی مجلس گفت که دولت با افتخار برنامه آمایش سرزمینی را به مجلس یازدهم ارائه میکند و ما به زودی از آن رونمایی خواهیم کرد، حال که دولت روزهای پایانی خود را سپری میکند، چشم نمایندگان به تدابیر دولتی است که ارائه سند آمایش کشور برای آن از اولویتهای مهم بوده است.
برای جویا شدن از آخرین نگاه مجلس به سند آمایش سرزمینی کشور با علی اصغر عنابستانی عضو کمیسیون اجتماعی مجلس یازدهم در ۲۶ مرداد امسال گفتوگو کردیم، او معتقد است که یکی از نقاط ضعف جدی ساختار برنامه ریزی عدم توجه به آمایش ظرفیتهای محلی و منطقهای است که باید نظام بر روی آن حساس باشد.
بیشتر بخوانید
این نماینده مجلس بر این باور است که ارائه و پرداختن به این سند، بسیاری از خلاءها را برطرف خواهد کرد و حتی به بهرهوری از اعتبارات جامعه هم کمک میکند، زیرا وقتی نظام آمایشی دقیقی داشته باشیم میتوانیم از پیشرفت و توسعه هر منطقه مطلع شویم و قطعا با هزینههای کمتری هم روبرو هستیم.
حال باید ببینیم که چرا چنین سند مهمی آن هم در سطح ملی برای دولت به فراموشی سپرده شده و دولت چه پاسخی برای آن دارد؛ آیا تدوین این سند رها میشود و یا به دولت بعدی واگذار؟
انتهای پیام/