به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  بیکینگ پودر (Baking Powder) یک عامل ورآورنده شیمیایی رایج است که برای پف کردن، سبک شدن و اسفنجی شدن بافت، در بسیاری از کیک‌ها و شیرینی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بیکینگ پودر چیست؟

پودر قنادی یا بیکینگ پودر (به انگلیسی: Baking powder) نوعی عامل ورآورنده است که از مخلوط کردن یک باز (کربنات یا بیکربنات) با یک اسید ضعیف تهیه می‌شود و برای ورآمدن خمیر و حجم دادن و اسفنجی شدن انواع نان و کیک استفاده می‌شود.

از آنجا که بکینگ پودر یک نوع باز است، به محض مخلوط شدن با مایعاتی که خاصیت اسیدی دارند، موجب آزاد شدن گاز دی اکسید کربن می‌شود که باعث ورآمدن خمیر و ایجاد حجم در نان یا کیک می‌شود.

پودر پخت یک ماده ترکیبی شیمیایی است که برای پخت استفاده می‌شود. ارزان است و ماندگاری بالایی دارد. پودر پخت شامل سه ماده است: یک اسید، یک پایه و یک ماده بافر. این ترکیب با ترکیب این سه ماده به نسبت‌های منحصر به فرد و سپس بسته بندی آن‌ها ساخته شده است.

مارک‌های مختلف پودر بیکینگ از فرمول‌های مختلفی استفاده می‌کنند و همه از ترکیب یکسان به عنوان اسید استفاده نمی‌کنند. اما یکی از اسید‌هایی که معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرد، کرم تارتار است، ماده‌ای که می‌توانید در بخش ادویه یا پخت تقریبا هر فروشگاه مواد غذایی خریداری کنید. بنابراین، تا زمانی که جوش شیرین و کرم تارتار داشته باشید، می‌توانید پودر بیکینگ خود را تنها در چند ثانیه تهیه کنید.

انواع مختلف بکینگ پودر

پودر‌های تک کاره و دو کاره وجود دارند. بیشتر پودر‌های پخت تجاری دو حالته هستند، زیرا به محض جمع شدن مواد مرطوب و مواد خشک، مقداری از گاز خود را آزاد می‌کنند و سپس گرمای اجاق گاز یا کباب باعث آزاد شدن بیشتر می‌شود. به همین دلیل است که باید بگذارید خمیر کیک پنکیک شما ۲۰ دقیقه استراحت کند تا تکه‌ها حل شود.

اگر پودر بیکینگ خانگی درست می‌کنید، فقط یک ترشح گاز در هنگام مخلوط کردن مواد وجود دارد، نه هنگام پخت و پز. این بدان معناست که شما مجبور نیستید اجاق گاز را بنشینید. در عوض، پس از مخلوط کردن آن، باید آنرا فوراً داخل اجاق گاز قرار دهید. بنابراین، پودر بیکینگ خانگی بهتر است برای نان سریع و کلوچه و مانند آن، به جای کلوچه یا وافل. این کار هنوز هم برای پنکیک و وافل کار می‌کند، اما شما اجازه می‌دهید تا اجازه دهید خمیر در هنگام پخت و پز بنشیند.

مواد لازم برای بیکینگ پودر:

جوش شیرین ۱/۴ پیمانه (۱۳۰ گرم)
نشاسته‌ی ذرت ۴/۱ پیمانه (۲۷.۵ گرم)
کرم تارتار ۲/۱ پیمانه (۸۱ گرم)

طرز تهیه بیکینگ پودر:

مواد را الک کنید. این کار باعث می‌شود که هوای بین پودر‌ها از بین بروند و توده‌ای در مخلوط شما ایجاد نشود و همه مواد تشکیل دهنده به طور کامل ترکیب شود. مواد را مخلوط کنید. با استفاده از یک همزن دستی همه‌ی مواد را به خوبی با هم مخلوط کنید.

بیکینگ پودر خود را در ظرفی در دار نگهداری کنید. تا رطوبت وارد ظرف نشود شما می‌توانید از این پودر به مدت ۷ تا ۱۰ هفته استفاده کنید.

اگر می‌خواهید بکینگ پودر به میزان کم تهیه کنید می‌توانید از این میزان استفاده کنید. ۱ قاشق چایخوری جوش شیرین، ۱ قاشق چایخوری نشاسته‌ی ذرت و ۲ قاشق چایخوری پودر کرم تارتار.

پودر پخت یا بکینگ پودر، غیر سمی است و طعم کمی تلخ دارد. نباید آن را به شکل پودر خورد. این ساخته شده است تا با سایر مواد مخلوط شود.

کاربرد بکینگ پودر:

بیکینگ پودر برای موادی که نیاز به پخت طولانی دارند مصرف می‌شود و تلخی کم‌تری نسبت به جوش شیرین دارد.

عمر مفید این ماده بین ۶ تا ۱۲ ماه است و باید درجای خشک، خنک و در ظرف بسته نگهداری شود.

اگر زمانی که یک قاشق مربا خوری، بکینگ پودر را در نصف لیوان آب جوش می‌ریزیم، مخلوط بجوشد، بکینگ پودر قابل استفاده است.

نگهداری از پودر بکینگ پودر:

پودر بیکینگ را باید در یک ظرف در دار در یک مکان تاریک و خشک نگه دارید. به تاریخ انقضا توجه کنید. هنگامی که پودر بیکینگ از تاریخ خود گذشته است، می‌توانید از آن به عنوان جوش شیرین استفاده کنید. به راحتی می‌توانید تست کنید که پودر بیکینگ شما هنوز فعال است یا خیر. ۱/۲ قاشق چایخوری بیکینگ پودر را در یک فنجان بریزید و ۱/۳ لیوان آب گرم اضافه کنید. اگر این مخلوط به شدت حباب شود، پودر بیکینگ هنوز خوب است. اگر حباب شدید وجود نداشته باشد، پودر بیکینگ منقضی شده است.

تغذیه و مزایای بکینگ پودر

یک قاشق چایخوری پودر بیکینگ دارای ۵ کالری و ۱۲ درصد از مقدار توصیه شده روزانه سدیم است. این مقدار کمی کلسیم و پتاسیم را به رژیم غذایی شما می‌دهد.

مضرات بیکینگ پودر

مولد زخم‌های سخت معده و روده و تنش‌های عصبی هستند.

اثر عمیقی روی غدد تناسلی زنان دارند که سبب کوچک شدن و ناکارایی تخمک‌ها می‌شوند.

با کلسیم و آهن موجود در بدن کمپلکس تشکیل داده و از جذب این عناصر توسط بدن جلوگیری کنند و سبب بروز کم خونی و پوکی استخوان می‌شود.

به دلیل دارا بودن مقادیر زیاد سدیم برای بیماران مبتلا به فشار خون مضر است.

ویتامین‌های آنزیمی را غیر فعال می‌کند.

از عطر و طعم نان کم می‌کند و سبب فطیر شدن آن می‌شود.

موجب اختلال در فعالیت آنزیم‌های گوارشی و هضم و جذب، افزایش اسیدیته معده و بیمار‌های روده‌ای می‌شود.

جالب است بدانید هم اکنون استفاده از این جوش شیرین، این ماده مضر شیمیایی ممنوع اعلام شده است!

منبع: بیتوته

انتهای پیام/