خبرنگار حوزه ادبیات  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان - عید نوروز عید باستانی ایرانیان است و هر ساله فرارسیدن آن را جشن می‌گیرند به مناسبت فرارسیدن عید نوروز با مهدی افشار از مترجمان کشورمان گفتگو کردیم در ادامه گفت و گوی او را با ما می‌خوانید:

مهمترین اتفاق سال ۹۸ از نظر شما چه بود؟

سال ۹۸ تلخ بود و شاید یکی از سال‌های تلخ در زندگی ایرانیان باشد. آغاز این سال با سیل همراه بود در ادامه آن زلزله رخ داد و اتفاقات دیگری که تا پایان سال ادامه داشت. به متافیزیک اعتقادی ندارم اما شاید بعد از سال ۹۸ یک تحولی رخ بدهد.

خاطره جالبی از نوروز دارید به ما بگویید؟

مگر کسی هست که خاطره زیبایی از نوروز نداشته باشد. پر از زیبایی، لباس نو و بوی کفش نو بود؛ کنار خانواده و بزرگترها. حالا خودمان در سنی هستیم که پدربزرگ و مادربزرگ شده‌ایم و به یاد آن‌ها می‌افتیم و تنها می‌توانیم برای روحشان دعا کنیم.

اگر بخواهید از میان هفت سین یکی از آن را انتخاب کنید، کدامیک را انتخاب می‌کنید؟

سمنو را خیلی دوست دارم، ولی اگر بنا بر انتخاب کردن یکی از هفت سین‌ها باشد انتخاب اولم سمنو است، پس از آن سنبل را انتخاب می‌کنم. یکی از آن‌ها نماد جسمانی و دیگری غذای روح است.

متفاوت‌ترین عیدی که گرفتید، چه بود؟

در دوران بچگی عمویی داشتیم که در واقع عموی پدرم بود. هر سال به ما دو تومانی عیدی می‌داد. این دو تومانی‌ها را در پاکتی قرار می‌داد و هر کس می‌خواست یکی از این پاکت‌ها را برمی داشت. یک سال علاوه بر پاکت، کتاب هم گذاشته بود؛ هرکسی می‌خواست کتاب را برمی‌داشت یا پاکت را. من از آنجا که بچه ساده‌ای بودم برخلاف بقیه برادرانم کتاب را برداشتم. ته دلم پشیمان شده بودم و برادرانم به من می‌گفتند چرا پاکت را برنداشتی و من در جواب به آن‌ها گفته بودم دوست داشتم کتاب را بردارم.

وقتی کتاب را برداشتم دیدم لای کتاب اسکناس دو تومانی بود. حالا من هم کتاب را داشتم هم دو تومانی را. برادرانم حسرت می‌خوردند چرا کتاب را برنداشتند. عمو حسن تشخیص داده بود هر کسی کتاب را انتخاب کند شایستگی این را دارد که دو تومانی را هم دریافت کند.

اگر بخواهید یک سین به سفره هفت سین اضافه کنید، آن چه خواهد بود؟

می‌توان سلامتی را برای مردم ایران و همه جهان آرزو کرد. دیگر ما یک ملت نیستیم بلکه عضوی از جامعه جهانی هستیم؛ بیماری کرونا که در ووهان چین بود از آنجا به ایران آمد و به کشور‌های دیگر رفت. سلامتی را برای همه جهانیان آرزو می‌کنم.

اگر قرار باشد به خوانندگان یک کتاب هدیه بدهید، چه کتابی است؟

من یک کتاب با عنوان یک سوپ جو برای روح ترجمه کردم و کتاب خیلی خوبی است. در این روزگاران ناامیدانه خواندن این کتاب می‌تواند به مردم امید دهد. رمانی که پیشنهاد می‌کنم رمانی به اسم «پیرامون اسارت بشری» است به ناشر گفتم کتاب را تجدید چاپ کند تا نسل امروز بداند نوآ چگونه می‌اندیشد.

اگر صحبت پایانی دارید، بفرمایید؟

مقاله‌ای را با عنوان «کهن الگو‌ها را نشکنیم»  در روزنامه شرق نوشتم. ما یک ملت با پشتوانه تاریخی و فرهنگی هستیم؛ آمیزه‌ای از نماد ملی و دینی در این پشتوانه وجود دارد. این دو در کنار یکدیگر وحدت ملی ما را به وجود می‌آورند. امیدوار سال ۹۹ سالی باشد که در آن اختلاس و ستم وجود نداشته باشد.

انتهای پیام/