مهدی افشار مترجم در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ادبیات  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، با اشاره به اینکه در سطح کشور ما صدها شاید هزاران آموزشگاه زبان انگلیسی وجود دارد که مخاطبان زیادی دارد و علاقه مندان به این زبان پول زیادی پرداخت می کنند اما مطلبی یاد نمی گیرند، گفت: اگر همه در آموزشگاه های زبان مطلبی می آموختند باید همه به شیوه آکسفورد صحبت می کردیم آموزشگاه ها روش های نادرستی دارند و به طور صحیح یادنمی دهند؛ این وضعیتی است که در آموزش زبان های خارجی وجود دارد از سوی دیگر هیچ کلاسی نداریم که روی آن آموزش زبان فارسی درج شده باشد.

او افزود: همه ما که به زبان فارسی صحبت می کنیم یک توهمی داریم و گمان می کنیم چون به زبان فارسی صحبت می کنیم پس فارسی را به خوبی یاد داریم و نیازی نیست زبان فارسی را بیاموزیم.درحالی که در همین پیامک هایی که میان هم رد و بدل می کنیم غلط های فاحشی وجود دارد از جمله اینکه « راجع به » را به صورت « راجب » می نویسند و نمی دانند در املای این کلمه حرف « ع » وجود دارد. حتی حقوقدان ها و وکلای ما هم غلط املایی دارند. 

این مترجم با اشاره به اینکه چرا یک کلاس نداریم که زبان فارسی را آموزش بدهد، اظهار کرد: حداکثر کاری که برای آموزش در زمینه ادبیات می کنند این است که ویراستاری را در آموزشگاه ها یاد می دهند که ویراستاری هم با آموزش زبان فارسی تفاوت دارد. هم اکنون با بحران نبود تفاهم رو به رو هستیم چون نمی توانیم پیام هایمان را درست به مخاطب منتقل کنیم دچار کج فهمی هایی می شویم اول از همه باید نظام آموزشی ما ادبیات را جدی بگیرد. متاسفانه نظام آموزشی ما ادبیات را جدی نمی گیرد.حتی این درس در کنکور کمرنگ است و باید بالاترین ضریب را برای زبان فارسی در نظر بگیرند تا دانش آموزان بهتر زبان فارسی را بیاموزند.دانش آموزان ما نمی توانند یک جمله از گلستان را درست بخوانند از این رو باید ادبیات جدی گرفته شود.

افشار از اینکه عیبی ندارد اگر رادیو تلویزیون ما در برنامه هایش متون کلاسیکمان را بخواند بیان کرد: بخش هایی از متون کلاسیک در رادیو تلویزیون ما خوانده شود تا از این طریق مخاطب به مطالعه ادب کلاسیک تشویق شود.یکی از معیار های جایزه کتاب سال که در  وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار می شود نثر خوب کتاب باشد؛کتاب هایی را در این جایزه انتخاب کنند که نثر خوب و روانی دارد.مهم نیست موضوع کتاب چیست کتاب باید نثر خوبی داشته باشد.اگر یک متن بسیار تخصصی در حوزه روانشناسی است با نثر خوبی نوشته شود.

او با بیان اینکه ناشران زیادی در کشور داریم اما ویراستار واقعی نداریم،گفت:کتاب ها باید قبل ار انتشار ویراستاری شود ای کاش انجمن ویراستاری احداث شود که در آن واقعا ویراستار فعالیت کند.این ویراستاران کتاب های ناشران را قبل از انتشار  ویراستاری کنند. یا خود وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گروهی از ویراستاران را تعیین کند تا این گروه متن کتاب ها را ویرایش کند.قرار بود وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نقش حمایتی هدایتی و نظارتی داشته باشد اما اکنون تنها نظارت می کند.اگر قرار است حمایت و هدایتی کند عیبی ندارد بخشی از این حمایت و هدایت در زمینه ویراستاری کتاب ها باشد.بهتر بود عده ای را که قلم شیوایی دارند به خدمت می گرفتند و در اختیار ناشران قرار می دادند آن ها کتاب های ناشران را ویرایش می کردند آن وقت می دیدیم چقدر نثر کتاب هایمان فرق می کرد.متاسفانه این نگاه به ادبیات فارسی نیست دل شما برای ادبیات می تپد اما دل مسئولان برای ادبیات نمی تپد.

انتهای پیام/