به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، پوکی استخوان نامرئی است. یعنی تا زمانی که یک استخوان نشکند، علامتی از خود بروز نمی‌دهد. در فرد مبتلا به این بیماری، یک سقوط ساده از ارتفاع کم، یک چرخش ناگهانی، خم و راست شدن سریع یا حتی افتادن در یک چاله کوچک می‌تواند باعث شکستگی استخوان شود.

 پوکی استخوان نوعی بیماری است که در آن استخوان‌های شما پوک، ضعیف و شکننده می‌شود و در نتیجه، احتمال شکستگی‌های خودبه خودی استخوان، بالا می‌رود، در دنیا در افراد بالای ۵۰ سال، از هر سه زن یک نفر و از هر پنج مرد یک نفر به این بیماری مبتلاست.

اگر چه پوکی استخوان یک بیماری بدون درد است، اما شکستگی‌های حاصل از آن می‌تواند تغییرات جدی در زندگی ایجاد کند، وقتی پوکی استخوان بر روی ستون فقرات تاثیر بگذارد اغلب منجر به درد، کاهش وزن و ایجاد قوز در پشت می‌شود. بیشترین شکستگی‌ها در ناحیه لگن، ستون مهره ها، مچ یا قسمت بالای بازو رخ می‌دهد.

درد و رنج ناشی از شکستگی‌ها می‌تواند زندگی فرد مبتلا را تحت تاثیر قرار دهد. وابستگی به افراد مراقب، کاهش فعالیت‌های روزمره و در نهایت افسردگی، شایع‌ترین این تاثیرات هستند؛ و در افراد شاغل، شکستگی باعث از دست رفتن تعداد زیادی از روز‌های کاری می‌شود و در برخی از حرفه ها، در ادامه کار فرد اختلال ایجاد می‌کند.

۳۳درصد از بیمارانی که مبتلا به شکستگی لگن ناشی از پوکی استخوان می‌شوند، طی یک سال بعد از آن به طور کامل وابسته شده یا درخانه‌های سالمندان مقیم می‌شوند و ۲۰ تا ۲۴ درصد از این افراد در همان سال فوت می‌کنند.

افراد بالای ۶۰ سال بیشتر از سایر افراد در معرض پوکی استخوان قرار دارند. این بدان معنی نیست که افراد با سن پایین تر، در خطر ابتلا به این بیماری نیستند. شروع یائسگی در خانم ها، آغازگر ضعف در استخوان هاست. به همین دلیل زنان باید از سنین جوانی به فکر حفظ تراکم و سلامت استخوان‌های خود باشند.

بیماری‌هایی مانند روماتیسم مفصلی، دیابت، سرطان پستان یا پروستات یا بیماری‌های گوارشی، استفاده طولانی مدت از دارو‌های گلوکوکورتیکوئید مانند هیدروکورتیزون، کاهش قد حتی تا ۴ سانتی متر، شکستگی استخوان بعد از سن ۵۰ سالگی، سبک زندگی کم تحرک و بدون فعالیت بدنی، کم وزن بودن (شاخص توده بدنی زیر ۱۹)، سیگارکشیدن و یا نوشیدن الکل، یائسگی زودرس، سابقه شکستگی لگن یا ابتلا به پوکی استخوان در والدین، مصرف کم کلسیم و دوری زیاد از آفتاب از اصلی‌ترین عوامل خطر ابتلا به پوکی استخوان یا شکستگی‌های ناشی از آن است.

سنجش سلامت استخوان که به طور معمول شامل میزان خطر شکستگی استخوان است، تعیین می‌کند که شما تا چه حد در معرض خطر ابتلا به پوکی استخوان قرار دارید. متداول‌ترین روش برای تعیین میزان اسکن تراکم استخوان یا سنجش میزان جذب اشعه ایکس بوده. در این اسکن سریع و کمتر تهاجمی، میزان تراکم استخوان در ناحیه لگن و ستون فقرات مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. نتیجه این سنجش نشان می‌دهد که شما تا چه حد مبتلا و یا درمعرض ابتلا به پوکی استخوان هستید. اگر نتایج اسکن پوکی استخوان را نشان می‌دهد، به این معناست که در معرض خطر جدی شکستگی قرار دارید.

بیمارانی که در معرض خطر بالای شکستگی‌های ناشی از پوکی استخوان هستند می‌توانند با درمان دارویی مناسب این خطر را کاهش دهند. امروزه گسترۀ بالایی از گزینه‌های درمانی برای پوکی استخوان وجود دارد. البته نوع درمان بسته به شرایط هر فرد و میزان بیماری وی متفاوت است.

معالجات می‌تواند خطر شکستگی لگن را تا ۴۰درصد، شکستگی مهره‌ها را بین ۳۰ تا ۷۰درصد و شکستگی‌های غیرمهره‌ای را بین ۳۰ تا ۴۰ درصد کاهش دهد و پزشک ممکن است برای شما مکمل‌های «کلسیم» و یا «ویتامین دی» تجویز کند. همچنین ممکن است ورزش‌های خاصی با هدف تقویت عضلات برای حفظ استخوان‌ها تجویز شود که در عین حال باعث بالارفتن میزان تعادل شما خواهد شد. علاوه بر این‌ها باید یاد بگیرید که چگونه شرایط خانه تان را ایمن کنید که با خطر سقوط مواجه نشوید.

همواره تلاش کنید دو بار در هفته و هر بار به مدت ۳۰ تا ۴۰ دقیقه فعالیت بدنی مناسب نظیر پیاده روی داشته باشید. تمرین با وزنه و تمرینات هوازی هم می‌تواند مفید باشد و در کنار مصرف مکمل‌های «ویتامین دی» زمان بیشتری را در خارج از خانه و در معرض تابش خورشید بمانید.

منبع: مهر

انتهای پیام/