وی ادامه داد: در چنین شرایطی راهکارهای موقت و کوتاه‌مدت برای کاهش انتشار آلاینده‌ها و حفاظت از سلامت مردم به خصوص گروه‌های حساس جامعه همچون کودکان و سالمندان از جمله تعطیلی مدارس، محدودیت در تردد خودروها یا توقف فعالیت برخی واحدهای صنعتی اتخاذ می‌شود.

شینا انصاری افزود: تعطیلی مدارس برای قرار نگرفتن کودکان به عنوان یکی از گروههای حساس در معرض هوای آلوده است در واقع وقتی شاخص کیفیت هوا به وضعیت ناسالم برای گروههای حساس می رسد و شرایط پایدار بدلیل سرما و وارونگی دما حاکم می شود؛ تردد خودروها و موتورسیکلت‌ها، فعالیت صنایع آلاینده و یا حتی سوزاندن پسماند منجر به انباشت بیشتر آلودگی هوا در فضای بسته شهر می‌شود.

وی با اشاره به آنکه بیشترین عامل آلودگی هوای شهر تهران منابع متحرک هستند که بین 70 تا 80 درصد آلاینده‌ها را در هوا منتشر می‌ کنند گفت: در این شرایط تردد خودروهای تک سرنشین می‌تواند به تشدید بار آلودگی بینجامد و حضور مردم بخصوص سالمندان، کودکان، زنان باردار و افراد دارای بیماری های قلبی و تنفسی در فضای آزاد باید محدود شود تا مواجهه طولانی مدت با آلاینده ذرات معلق بویژه ذرات کوچکتر از دو و نیم میکرون به حداقل برسد.

 انصاری راهکار اصلی مدیریت آلودگی هوا را حرکت در مسیر برنامه های مدون این حوزه و منطبق بر قانون هوای پاک برشمرد و تصریح کرد: در چارچوب این برنامه ها، از رده خارج کردن خودروها و موتورسیکلت های فرسوده، ارتقای تکنولوژی صنایع، بهبود کیفیت سوخت، زیرساخت‌های حمل و نقل عمومی، مدهای حمل و نقل جایگزین، معاینه فنی و سایر محورهای دخیل در کنترل آلودگی هوا ‌باید دنبال شود.

وی با بیان اینکه «مشارکت» باطل السحر آلودگی هوا در شهرهای بزرگ کشور است، افزود: همکاری دستگاه‌های ذیربط در مسیر اجرای برنامه‌های کاهش آلودگی هوا و مشارکت و همراهی مردم با دستگاه‌های متولی و درک این واقعیت که آلودگی هوا بدون عزم جدی و مشارکت واقعی رفع نخواهد شد.

مدیرکل محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران با اشاره به گزارش اخیر بانک جهانی درباره پیامدهای اقتصادی آلودگی هوا گفت: این گزارش حاکی از خسارتی سالانه معادل 2.6 میلیارد دلار به شهروندان تهرانی است که با احتساب جمعیت 8.7 میلیونی تهران، سهم هر نفر در زیان متاثر از آلودگی هوا، برابر 300 دلار در سال است.

وی اظهار داشت: مشارکت مردم در ایفای مسئولیت شهروندی خود با کاهش استفاده از خودروهای شخصی، استفاده از وسایط حمل و نقل عمومی، و توجه به کنترل دوره‌ای خودرو و انجام معاینه فنی که هزینه انجام آن در طول یک سال به مراتب پایین‌تر از 300 دلار سهم هر فرد از خسارت آلودگی هواست و همچنین عدم حضور گروههای حساس جامعه در شرایط هشدار آلودگی در فضای آزاد، و خودداری از هر گونه اقدامی که منجر به انتشار بیشتر آلودگی هوا بشود را از اقدامات کنترلی در این شرایط برشمرد.