به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  حفظ در طولانی مدت، برای افرادی که فرصت‌های خالی اندکی دارند و منظم هستند بسیار خوب است زیرا به مرور می‌توانند با فراغت بال و آسایش خیال حفظ کنند و در کنار آن تثبیت هم داشته باشند.

اما اگر از جمله افرادی هستید که سریع انگیزه و نظم خود را از دست می‌دهید بهتر است در کوتاه مدت حفظ کنید. عده‌ای ترجیح می‌دهند در مدت زمان یک سال یا کمتر با تمام تمرکز به حفظ کل قرآن بپردازند زیرا به نظرشان این فرصت شاید دیگر برایشان تکرار نشود.

به نظر می‌رسد برای دانش‌آموزان و کسانی که دغدغه‌ای ندارند حفظ یکساله می‌تواند گزینه مناسبی باشد زیرا در یکسال تمرکز خود را بر روی حفظ می‌گذارند و حتی از تحصیل هم کناره‌گیری می‌کنند و مرخصی تحصیلی گرفته و حافظ می‌شوند و سال‌های بعد به مرور و تثبیت آن می‌پردازند که البته اگر حفظ خوبی نداشته باشند شاید هیچ وقت مسلط نشوند!

اما این روش برای بزرگسالان کمی مشکل است زیرا نیازمند روزانه حداقل ۱۰ ساعت کار منظم و تمرکز بالا است.ولی دیده شده افرادی توانایی حفظ یک‌ساله را داشته‌اند و موفق هم شده‌اند ولی بسیاری از بزرگسالان به دلیل مشغله‌های متعدد، با سختی زیادی در حفظ یک‌ساله به موفقیت رسیده‌اند‌.

توصیه اساتید بزرگ این است با توجه به شرایط فردی و فراغت بال و تمرکز فرد، برنامه‌ای طولانی مدت اما منسجم برای حفظ قرآن تنظیم کرد زیرا این کار باعث ماندگاری بیشتر محفوظات در حافظه بلند مدت و تثبیت آن می‌شود و چون هدف از حفظ قرآن انس بیشتر با آن و کاربرد آن در زندگی است چه بهتر که امر حفظ به صورت مستمر و طولانی انجام گیرد تا آن که در یک مدت زمان کوتاه پرونده آن بسته شود و چه بسا تثبیت هم نشده باشد.

منبع:ایکنا

انتهای پیام/