به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، در بین رجال دوره پهلوی نام دو نفر بیش از هر کس دیگری با دو واژه متضاد خدمت و خیانت به، ولی نعمت گره خورده است. نخست عبدالحسین تیمورتاش و سپس تیمور بختیار.

تیمورتاش که نقشی بسزا در انقراض سلسله قاجاریه داشت، برای سالیان بعد از شخص نخست مملکت قدرتمندترین مرد ایران محسوب می‌شد، اما عاقبت مصداق این مصرع از شعر مولانا قرار گرفت که «ای بسی شه را بکشته فر او» و قدرتش رضاخان را به وحشت انداخت.

پهلوی اول می‌اندیشید پس از مرگش ولیعهد کار سختی برای رام کردن این مرد در پیش خواهد داشت، پس تصمیم گرفت تا رشته کار به دست خودش است، کار را فیصله دهد. نتیجه این‌که عبدالحسین تیمورتاش ظرف مدتی کوتاه مسیر اوج تا حضیض را پیموده و عاقبت میهمان پزشک احمدی جلاد سفیدپوش اداره شهربانی شد.

ترقی با خوش‌خدمتی در کودتای ٢٨ مرداد
تیمور بختیار نسبا و سببا با خانواده‌های قدرتمند بختیاری پیوند داشت و پس از مشق نظام در فرانسه برای خدمت به ایران بازگشت.

نخستین خدمت او به دربار پهلوی مشارکت در دفع فتنه حزب دموکرات آذربایجان بود، اما ستاره اقبال او بعد از کودتای ٢٨ مرداد ١٣٣٢ درخشیدن گرفت. او در نتیجه همکاری با فضل‌الله زاهدی در سرنگون‌کردن دولت ملی دکتر محمد مصدق به‌عنوان فرماندار نظامی تهران انتخاب شد و در ادامه با متلاشی‌کردن تشکیلات سری حزب توده در ارتش اعتباری دوچندان نزد شاه یافت.

مشارکت در دستگیری دکترحسین فاطمی و همچنین اعضای فداییان اسلام که نهایتا به محاکمه و اعدام همگی آنان انجامید، از دیگر تیمسار بختیار در خدمت به خاندان پهلوی باید قلمداد شود. او به‌عنوان نخستین رئیس سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) پایه‌های قدرت خود را بیش از پیش استحکام بخشید و حالا دیگر به شکل مستقل با نمایندگان کشور‌های خارجی به مذاکره و نشست و برخاست می‌پرداخت.

دوران بازنشستگی و مبارزه با، ولی نعمت سابق
جولان تیمسار بختیار در آوردگاه قدرت دیری نپایید و او در اوج قدرت سیاسی حکم بازنشستگی خود را از همه مناصب دولتی دریافت کرد. از این‌جا به بعد بود که او علم مخالفت را برافراشته و در نهان و آشکار به انتقاد از رژیم می‌پرداخت.

انتقاد‌هایی که نهایتا تبعید او را در پی داشت و باعث شد تیمسار بازنشسته از محدوده انتقاد فراتر رفته و توان خود را معطوف به مبارزه با رژیم در خارج از کشور و تحت لوای دولت‌های متخاصم کند. اما از این‌سو رژیم نیز بیکار ننشسته بود تا خادم سابق و خائن فعلی با خیال راحت به جمع‌آوری عده و عُده بپردازد.

نتیجه این‌که ٤٩‌سال پیش در چنین روزی، برابر ١٦مرداد ١٣٤٩ خورشیدی، فردی که بعد‌ها معلوم شد توسط ساواک آموزش دیده است، تیمسار بختیار را که تحت حمایت دولت احمد حسن البکر در عراق به سر می‌برد، ترور کرد. او ١٠ روز با مرگ دست‌وپنجه نرم کرد و عاقبت ٢٥ مرداد در بیمارستان درگذشت.

منبع: شهروند

انتهای پیام/