به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، پدیده موشهای شهری پدیده جدیدی نیست و حتی شهری شدن سیستم زندگی انسانها نیز نتوانست مانع از ورود موشها در زندگی انسانها شود و علیرغم پیشرفت روش زندگی انسان، زندگی موشها در کنار انسانها تاکنون ادامه داشته است.
پدیده موشهای شهری منحصر به یک شهر و منطقه خاص نیست و در شهرهای کوچک و بزرگ، مدرن و غیرمدرن دیده میشود و هر منطقه متناسب با شرایط ویژه خود راههایی را برای مقابله انتخاب میکند.
مشاهده افزایش تعداد موشها در پارکها، بوستانها، جویهای آب و منازل شهروندان قمی بهعنوان حیواناتی که یادآور معروفترین بیماری مشترک بین انسان و حیوان است موجب نگرانی برخی شهروندان شده است، هرچند بهدلیل پیشرفت بهداشت و پزشکی در جوامع بشری این بیماریها تا حد چشمگیری کنترل شدهاند، اما تلفات فراوانی که این بیماریهای مشترک بین انسان و موش در طول تاریخ داشته است، موجب شده تا هربار دیدن موشها انسان را یاد این بیماریها بیاندازد.
محمد علیگل در گفتگو با خبرنگار ایسنا، درخصوص پدیده موشهای شهری عنوان کرد: موش از دستهی جوندگان است، موجود نسبتا پیچیدهای است و به نوعی از حیوانات باهوش محسوب میشود، حس بویای و شنوای قدرتمندی دارد، قابلیت حفظ تعادل بالایی دارد به همین دلیل میتواند در سطوح مختلف مانند دیوار و حتی آبهای کمعمق حرکت کند، موشها میتوانند در شرایط سخت نیز به زندگی خود ادامه دهند و این از جمله عوامل دوام آوردن زندگی موشها درکنار انسانها است.
مدیرگروه آموزش و ارتقای سلامت مرکز بهداشت قم بیان کرد: موشها بیشتر شبها از لانههای خود خارج میشوند، فعالیت موشها در زمستان بسیار کاهش مییابد و بهترین فصل فعالیت آنان بهار تا اواخر پاییز است، شاید به همین علت افزایش فعالیت در فصل تابستان است که با افزایش تراکم گیاهان، تعداد موشهای بیشتری در سطح شهر دیده میشوند.
علل افزایش موشهای شهری چیست؟
وی ادامه داد: برای مقابله با موشهای شهری ابتدا باید محل زندگی آنان شناسایی گردد، موشها به محیطهای تاریک، گرم و مرطوب علاقهمندند و بهترین مکان برای زندگی آنها باغچهها بهویژه باغچههای هرس نشده، زیر ریشه درختان، لابهلای شکاف جدولها، شکستگی پیادهروهای شهری و شکاف جویها، زیرزمینهای قدیمی، خانهها و زمینهای متروک و داخل انواع فاضلابها اعم از فاضلابهای لولهای و چالهای است، تاسیسات شهری مانند کانالهای عبور برق بهخصوص انواع غیراستاندارد آن و محل تجمع زبالههای شهری از دیگر مکانهای مناسب برای ادامه حیات این جانوران است؛ بهطورکلی عدم بهسازی محیطی مناسب شهر موجب افزایش تعداد موشهای شهری میگردد.
چگونه با موشهای شهری مقابله کنیم؟
علیگل درخصوص راهکار مقابله با موشهای شهری عنوان کرد: برای از بین بردن محل زندگی این موشهای شهری باید به بهسازی محیط شهری بپردازیم بهگونهای که پیادهروها و دیوارها دارای شکاف و حفرهای برای پنهان شدن موشها نباشند و علفهای هرز باغچهها و بوستانهای شهر بهطور مرتب هرس شوند.
مدیرگروه آموزش و ارتقای سلامت مرکز بهداشت قم عنوان کرد: یکی از مهمترین راههای کنترل جمعیت موشها، کاهش حجم غذای آنان است، موشهای شهری عموما از زبالهها تغذیه میکنند و مدیریت پسماند از جمله راههای کاهش جمعیت آنان است، متاسفانه دیده میشود که برخی کاسبان پسماند خود را در جویهای شهری و کانالهای آب رها میکنند یا برخی از خانهها لولهکشی فاضلاب خود را به سمت جویهای شهری هدایت کردهاند که کار صحیحی نیست، علاوه بر وظیفه مقامات مسئول در زمینه مکانیزه کردن مدیریت پسماند، مردم نیز کاهش میزان زباله تولیدی خود و عدم رها کردن زباله و فاضلاب خود در محیط شهر نقش مهمی دارند.
وی ادامه داد: سیستم فاضلاب در اغلب شهرهای جهان دارای مشکلات بسیاری است، دربرخی از شهرهای پیشرفته از کانالهای بزرگ در عمق بسیار پایین زمین قراردارد و این موجب میشود تا اگر موشی هم وجود دارد به سطح زمین راه پیدانکند، اما در شهر قم تنوع فاضلاب وجود دارد و در انواع فاضلابهای چالهای، لولهای و... امکان زندگی موشهای شهری وجود دارد.
افزایش تعداد موشها میتواند موجب خسارات اقتصادی شود
علیگل درخصوص تبعات افزایش تعداد موشها در محیط زندگی انسان بیان کرد: افزایش تعداد موشها میتواند موجب ایجاد خسارات اقتصادی شود، موشها با حفر تونل و جویدن به خیابانها، انبارهای مواد غذایی و منسوجات، کابلهای برق، سیستمها آبیاری فاضلاب شهری آسیب وارد کنند.
وی ادامه داد: در بیماریهای مشترک بین انسان و حیوان، عامل دورهای از زندگی خود را در بدن حیوان طی کرده و پس از رشد نسبی وارد بدن انسان میشود و از جمله این بیماریها میتوان طاعون، تیفوس و تب راجعه را مثال زد که خوشبختانه در دنیای امروز بیماریهایی که از طریق موش به انسان منتقل میشود بسیار کنترل شده و ناچیز است.
مدیرگروه آموزش و ارتقای سلامت مرکز بهداشت قم بیان کرد: در بعضی موارد، بیماری از طریق فضله، مو و متعلقاتی که موش ناقل بیماری در انبارهای مواد غذایی و سایر محیطهای زندگی انسان به جای میگذارد به انسان منتقل میشود، هم چنین طاعون، تب راجعه و برخی بیماریهای قارچی ممکن است توسط گاز گرفتگی موش به انسان منتقل شود.
موشها را نمیتوان حذف کرد
وی ادامه داد: در روشهای فیزیکی مبارزه با افزایش تعداد موشها از طعمهگذاری استفاده میشود و در روشهای شیمیایی که امروزه شایعتر هستند، از انواع سمها استفاده میشود، باید توجه داشت که در مقابله شیمیایی انتخاب نوع سم ومیزان آن باید توسط کارشناس انجام شود تا به محیط زیست و سلامت انسان آسیب وارد نکند.
علیگل تصریح کرد: موشها را نمیتوان حذف کرد چراکه موشها بخشی از چرخه طبیعت هستند و حذف کامل آنها میتوند عواقب منفی محیط زیستی داشته باشد، به همین خاط بهتر است با کنترل جمعیت از آسیبهای آنان جلوگیری کرد.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/