به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از پایگاه اینترنتی نشنال اینترست، اقدام ایران در سرنگون کردن یک فروند هواپیمای بدون سرنشین جاسوسی آمریکا در روز ۲۰ ژوئن در واقع نقطه ضعف نیرو‌های نظارتی پنتاگون را در منطقه نمایان ساخت.

ارتش آمریکا جدای از تعداد معدودی از تجهیزات محرمانه و طبقه‌بندی شده خود؛ برای جاسوسی و گردآوری اطلاعات و عملیات شناسایی و نظارتی عموما به هواپیما‌های سرنشین‌دار و بدون سرنشین با سرعت پایین و غیر رادارگریز وابسته و متکی است. این سامانه‌های اطلاعاتی و شناسایی در برابر تازه‌ترین انواع پدافند هوایی ایران، چین و روسیه آسیب پذیر هستند.

هواپیما‌های جاسوسی نیروی هوایی آمریکا از جمله هواپیما‌های یو - دو، هواپیما‌های سرنشین دار جاسوسی الکترونیک آر سی - ۱۳۵، هوایپما‌های سرنشین دار راداری‌ ای - ۳ و پهپاد‌های آرکیو - ۴ و ام کیو - ۹ و هواپیما‌های گشت‌زنی پی - هشت و در مجموع صد‌ها فروند هواپیما - همگی از نوعی هستند که در برابر پدافند هوایی پرسرعت آسیب‌پذیر هستند.

تنها پهپاد‌های رادارگریزی که وجود دارد تعداد کوچکی از پهپاد‌های زیر سرعت صوت آر کیو - ۱۷۰ آر کیو - ۱۸۰ هستند؛ بنابراین نیروی هوایی آمریکا می‌داند در این زمینه با مشکل روبه‌روست. اواخر سال ۲۰۱۸ ارتش آمریکا با انتشار گزارش جدیدی بر لزوم ساخت تجهیزاتی به مراتب قابل نجات در برابر پدافند‌های هوایی تاکید کرده بود.

انتهای پیام/