به گزارش خبرنگار حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، «ما جزو کشور‌هایی هستیم که از لحاظ آموزش، بهداشت انرژی و نیازمندی‌ها و کالا‌های اساسی مردم جزو ارزانترین کشور‌ها هستیم.» این‌ها عباراتی بود که حسن روحانی رئیس جمهور کشور پنجم آبان ۹۷ به آن اشاره کرد؛ وی همچنین در بخش دیگری از صحبت هایش در قالب استفهام انکاری به این موضوع اشاره کرد که «آیا آموزش در ایران جزو ارزانترین آموزش‌ها در میان کشور‌ها نیست؟» هرچند این عبارات و اظهارات نقد‌های بسیاری در پی داشت، اما گویی هنوز تکلیف این موضوع به وضوح مشخص نشده است.

هفته گذشته بود که مجتبی زینی وند رئیس سازمان مدارس و مراکز غیردولتی در حاشیه اختتامیه نمایشگاه دستاورد‌های مدارس و مراکز غیردولتی و صنایع آموزشی وابسته به این موضوع اشاره داشت که برای داشتن تعلیم و تربیت مطلوب قطعاً بودجه آموزش و پرورش پاسخگو نیست و راهی جز بهره مندی از سرمایه‌های مادی و معنوی بخش غیر دولتی وجود ندارد؛ هرچند این اظهارات نسبت به اظهارات قبلی رئیس جمهوری واقع بینانه‌تر به نظر می‌رسد، اما نشان می‌دهد که بلاتکلیفی بین آموزش و پرورش رایگان و پاسخ دهی به نیاز‌های مردم و کیفیت کار وجود دارد.

این موضوع در حالی مطرح شد که سید محمد بطحایی وزیر آموزش و پرورش در همین مراسم اظهار کرد که دولت بنا ندارد هزینه آموزش و پرورش را بر عهده مردم بگذارد.

با وجود این اظهارات متفاوت و به بیانی بهتر متناقض، همچنان مشخص نیست که مقصود آموزش و پرورش و در نگاهی کلی‌تر جامعه نسبت به بخش غیردولتی در حوزه آموزش و پرورش چیست و هنوز اندر خم پذیرفته شدن مدارس غیردولتی در جامعه هستیم و این در حالیست که سابقه مدارس غیر دولتی در کشور به ۳۰ سال می‌رسد.

یک بام و چند هوای آموزش و پرورش برای  فعالیت مدارس غیردولتی

مهدی بهلولی کارشناس آموزشی معتقد است اجرایی شدن برخی سیاست‌ها در آموزش و پرورش به دلیل تقویت شدن بخش غیردولتی است؛ همانطور که علی اصغر فانی وزیر وقت آموزش و پرورش از وجود نیروی مازاد در آموزش و پرورش می‌گفت اما چندی بعد از کمبود معلم تا چهار سال آینده سخن گفته شده است و از طرفی دیگر ظرفیت دانشگاه فرهنگیان برای جذب دانشجومعلم کمتر از تعدادی است که این دانشگاه اعلام آمادگی کرده است.

وی در ادامه  به خبرنگار  حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان گفت: بودجه آموزش و پرورش در جهان با تولید ناخالص داخلی (GDP) مقایسه می‌شود و  کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه به طور میانگین پنج درصداز سهم GDP را به آموزش و پرورش اختصاص دادند.

این کارشناس آموزشی تصریح کرد: در ایران چند سالی است که تولید ناخالص داخلی در حدود ۵۰۰ میلیارد دلار است و با توجه به نرخ دلار، قبل از گرانی ها، بودجه آموزش و پرورش حدود یک تا ۱/۵ درصد تولید ناخالص داخلی را به خود اختصاص می‌داد، اما الان با توجه به نرخ دلار و محاسبات جدید این سهم خیلی کمتر می‌شود و به کمتر از یک درصد می‌رسد یعنی در ردیف فقیر‌ترین کشور‌های جهان به آموزش و پرورش بودجه تعلق گرفت که این نشان می‌دهد با وجود این شرایط باز هم تمایل به بخش خصوصی وجود دارد.

رخنمایی غیردولتی‌های لوکس و مهر تائید آقای وزیر

انواع و اقسام نمایشگاه‌ها در حوزه های مختلف صنعت و تجارت با  هدف نمایش دادن دستاورد‌های برگزار شده اند، امسال مدارس غیردولتی هم وارد این جرگه شدند و برای اولین‌بار  دستاورد‌هایشان  را به نمایش گذاشتند؛  به اعتقاد آموزش و پرورشی‌ها این نمایشگاه آنچنان عظمتی داشت که حتی منتقدان بخش غیردولتی با حضور در این رویداد می‌توانستند به شکوه این نمایشگاه و عملکرد بخش غیردولتی پی ببرند.

البته برپایی نمایشگاه در این برهه و با توجه به گلایه‌هایی که موسسان غیردولتی از استقبال نه چندان پررنگ خانواده ها به دلیل مسائل اقتصادی داشتند، بهانه‌ای بود تا  شاید فشار حاصل از استقبال کم مردم برای سال آینده بهتر شود؛  نمایشگاهی که بیش از نشان دادن دستاورد‌ها میدانی برای معرفی مدارس به منظور برای جذب دانش آموز بیشتر بود؛ دستاورد‌ها آنچنان که باید و شاید جدید نبود و شاید در قالب کار‌های کوچکتر هم قابل نمایش بود و حتی برخی از آنها تنها حاصل فعالیت مدرسه نبوده و مهارت‌های فردی دانش آموزان زیر پرچم مدرسه و به اسم موسس تمام شد.

قدرت نمایی غیردولتی‌های  متمول و معروف پایتخت که کم و بیش نام یکی از مسئولان حوزه  آموزش کشور هم در آن به چشم می‌خورد، در قالب نمایشگاهی پر رنگ و لعاب برگزار شد و حضور وزیر آموزش و پرورش در این رویداد مهر تاییدی بر فعالیت مدارس غیردولتی و آموزش پولی  بود.

ترازوی عدالت در آموزش و پرورش برقرار است؟

حال مدارس دولتی این روزها چندان مساعد نیست و کیفیت و عملکرد کاری آنطور که باید و شاید خودنمایی نمی‌کند؛ به زعم آموزش و پرورشی‌ها حالا غیردولتی راه علاج مدارس دولتی هستند اما معلوم نیست این راه علاج خود درد است یا درمان؟!

مدارس غیردولتی اغلب زیر تیغ منتقدانی که گاه خودشان کرسی ریاست در نظام تعلیم و تربیت داشته اند، می‌رود و رئیس سازمان مدارس و مراکز غیردولتی از این نگاه انتقاد داشت و گفت که افرادی که خودشان در نظام تعلیم و تربیت سابقه دارند و می‌دانند آموزش و پرورش نمی‌تواند همه هزینه‌ها را تامین کند هر روز بر پیکره مدارس غیردولتی می‌تازند.

حمیدرضا حاجی بابایی رئیس فراکسیون فرهنگیان و وزیر اسبق آموزش و پرورش درباره فعالیت مدارس غیردولتی  اظهار کرد: وقتی در مجلس داد می‌زنم که به داد مدارس برسید و آن را از خصوصی‌سازی دور کنید چرا که این امر و طرح خرید خدمات آموزشی به معنای ظلم به نظام جمهوری اسلامی است؛ کسی از من دفاع نمی‌کند، زیرا اغلب مسئولان مدرسه غیر دولتی دارند و حتی دوست دارند تا مدارس تیزهوشان تعطیل شود و دانش آموزان به سمت مدارس غیردولتی سوق پیدا کنند و در این مورد هم چپ و راست با هم اشتراک دارند.

وی همچنین به این موضوع اشاره کرد که در سال‌های فعالیتم از ۴۰ نفر رتبه برتر کشوری کنکور  ۳۱ نفر آن‌ها از مدارس دولتی بودند، اما اکنون معلمان مشهور در مدارس غیر دولتی شمال شهر فعالیت می‌کنند و این در حالی است که طبق رعایت عدالت آموزشی دولت باید برای مدارس دولتی شرایط درستی را ایجاد کنند و در کنار آن هم افراد توانمند از مدارس غیر دولتی بهره بگیرند، به دنبال این موضوع زینی وند هم به این موضوع اشاره داشت که بیش از ۹۰ درصد دانش‌آموزان‌شان در بهترین دانشگاه‌‌های کشور تحصیل می‌کنند

حاجی بابایی تاکید کرد: اولویت اول دولت باید مدرسه باشد در حالی که اکنون چنین شرایطی وجود ندارد و عدالت آموزشی ما دچار مشکل شده است.

میدان داری غیردولتی ها در نظام تعلیم و تربیت

در حالی که به کرات نیروی انسانی عامل توسعه یافتگی مطرح شده است اما در آموزش و پرورش هنوز این مفهوم به مرحله اجرا نرسیده است و تربیت نیروی انسانی و نسل آینده اصلی ترین عوامل در تغییرات برای  رهایی از مشکلات هستند همانطور که اکنون سپردن تربیت دانش آموز و نسل آینده  به بخش غیردولتی اصلی ترین راهکار جبران کاستی‎‌های آموزش و پرورش است. 

هنوز مفاهمه‌ای میان سیاستگذاران حوزه تعلیم و تربیت کشور از بخش غیردولتی و ضرورت فعالیت آن وجود ندارد و هر بخش از ظن خود نگاهی خاص به این موضوع دارد؛ با وجود این شرایط مبهم معلوم نیست توسعه بخش غیردولتی در این مسیر مه آلود چگونه قرار است با کیفیت دنبال شود و حلال مشکلات هم باشد وقتی هنوز در مسائل ابتدایی آن اتفاق نظری وجود ندارد.

انتهای پیام/