امید جوان ۲۳ساله منوجانی بر اثر تصادف از گردن قطع نخاع شد ولی به علت نداشتن هزینه درمان درخانه و کنار پدرنابینای خود روزها چشم به در و با امید فراوان برای رسیدن کمک طی می کند.

به گزارش خبرنگار  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از کرمان،  طی تماسی تلفنی از یکی از روستا‌های شهرستان منوجان راهی این منطقه شدیم بعد از گذر از طالقان به روستای سرسبز چغوکی که همه زمین‌های آن زیر کشت سیب زمینی رفته است ، رسیدیم .

احسانی عضو شورای اسلامی روستا به گرمی از ما استقبال میکند و به همراه وی به خانه فرد مورد نظر راهی میشویم. در این خانه امید را دیدیم جوان ۲۳ساله منوجانی که براثر واژگونی خودرو از ناحیه گردن و کمر دچار قطع نخاع شده و در یک خانه اسکلتی که توسط کمیته امداد ساخته شده است در کنار پدر ۸۶ ساله نابینا و از کار افتاده خود زندگی می کند.

رضا احسانی عضو شورای اسلامی روستای چغوکی گفت: این جوان ۲۳ساله منوجانی از روستای چغوکی که در تاریخ ۱۷ دیماه امسال براثر واژگونی خودرو پژو ۴۰۵ درمحور روستایی طالقان -حسین آباد  از ناحیه کمر و گردن دچار ضایعه قطع نخاع شده ، این جوان بعد از این حادثه دلخراش به مدت ۴۸روز در بخش آی سی یو بیمارستان امام خمینی (ره) جیرفت بستری بود.

پسر مبارکی که زندگی براو نامبارک شد

 

احسانی بیان کرد:از آنجایکه خانواده این جوان فقیرو پدرش با ۸۶ سال سن و نابینایی توان پرداخت هزینه درمان امید را نداشتن به اجبار وی را از بیمارستان ترخیص و درخانه نگهداری می کنند.

عضو شورای اسلامی چغوکی گفت: الان این جوان ۲۳ ساله وضعیت خیلی بحرانی و حادی دارد که زندگی را هم برای وی هم خانواده اش دچار مشکل کرده است.

احسانی اظهار کرد: خانواده امید توان پرداخت هزینه درمان یا اینکه وی را برای معالجه به پزشک یا بیمارستان ببرند ،ندارند.

وی گفت: از آنجایکه مابه عنوان اعضای شورای روستا آنچه درتوان داشتیم از مردم روستا و عزیزانی که درتماس بودند به عنوان کمک جمع آوری کردیم ، اما متاسفانه این مبالغ برای معالجه وی کافی نیست.

احسانی با اشاره به مشکل این جوان  در روستای چغوکی گفت: ان شالله که بتوانیم با کمک مسئولان و خیراین این جوان ۲۳ساله را نجات بدهیم.

زینب خواهر امید که حالا نه تنها پرستار پدرنابینای خود بلکه پرستار برادر قطع نخاعی هم هست ،گفت: امید بعد از تصادف حدود ۴۸ روز در آی سی یو  بیمارستان بستری بود، اما چون هزینه درمانش را نداشتیم او را از بیمارستان مرخص کردیم و الان در خانه از او پرستاری می‌کنم.

پسر مبارکی که زندگی براو نامبارک شد

 

وی افزود: امید باید از کپسول اکسیژن استفاده کند که به کمک اعضای شورا و اهالی خریداری کردیم اما ما نمی‌توانیم او را به بیمارستان ببریم زیرا هزینه اش را نداریم.

در مسیر بازگشت به این فکر می کردم که ما از دیرباز شهره خیرخواهی  هستیم و حتی شاعران نیز در وصف کمک به همنوع شعرهای بسیاری گفته اند شاید الان که عضوی بدرد آمده است دگر عضوها را نماند قرار ...

گزارش از طالب گل افشان-منوجان

انتهای پیام /ی

 

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.