به گزارش خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، با مطالعه سیر توسعه کشورهای پیشرفته، به این واقعیت پی خواهیم برد که تلاش،کوشش و مُمارِسَت و پشتکار، اصلی‌ترین عنصر موفقیت چنین کشورهایی محسوب می‌شود.

به تعبیر دیگر محال ممکن است یک جامعه تن آسا و تن پرور از حیث اقتصادی به توسعه و پیشرفت مطلوب و پایدار نائل شود و در نقطه مقابل، دستیابی به توسعه و پیشرفت برای یک جامعه سختکوش و تلاش‌گر، امری قطعی خواهد بود و با ارزیابی این معادله ساده این امر خطیر ملموس و مُبَرهَن می شود که در شرایط فعلی اقتصادی کشور تلاش و ممارست عنصر و اصلی ضروری و اجتناب ناپذیر برای توسعه هر چه بیشتر محسوب می شود.

اگرچه اطلاق عنوان تن پروری به تمامی آحاد جامعه ،قضاوتی ناصحیح و دور از واقعیت است اما نباید این واقعیت را نادیده انگاشت که با وجود تلاش و کوشش بخش قابل توجهی از جامعه ،کم نیستند افراد و گروه هایی که تن آسایی و تن پروری با گوشت و پوست آنها عجین شده است.

در فضا و شرایطی که در حال حاضر یکی از جدی ترین مشکلات اقتصادی و اجتماعی کشور به عارضه بیکاری معطوف می‌شود متأسفانه هستند افرادی که به دلیل برخی مشقت‌ها و سختی‌های کار، از کار و تلاش و اشتغال سرباز می‌زنند و به بهانه‌های گوناگون، برای قصور و کم کاری خود بهانه تراشی می‌کنند.

البته اصلی ترین معضل افزایش بیکاری در کشور،به عارضه تن پروری و تن آسایی گره نخورده، اما کشور و جامعه ای که در صَدَدِ توسعه اقتصادی است (آن هم در شرایط جنگ اقتصادی معاندان با جمهوری اسلامی ایران اسلامی) قطعا و یقینا باید با یک عزم ملی و فراگیر تلاش و کوشش و سختکوشی در اولویت تمامی افراد جامعه ( اعم از مردم و مسئولان) قرار گیرد.

این ادعایی است که با مطالعه روند توسعه کشورهایی همچون کره جنوبی ، آلمان ، ژاپن و غیره قابل اثبات خواهد بود، کشورهایی که تقریبا از هیچ به همه چیز دست یافتند و امروز نقش بسزایی را در تحولات اقتصادی جهان ایفا می‌کنند.

با نیم نگاهی به وضعیت فرهنگی و اجتماعی کشور در دوران معاصر،به این واقعیت پی می‌بریم که ریشه بخشی از این نقیصه ها، درمنابع زیرزمینی ارزنده ای گره خورده که سال ها با فروش آن، برخی از مردم و بخشی از مسئولان را به تن آسایی عادت داده که پیش از این در قالب گزارشی تحت عنوان " نفت، طلای سیاه یا بلای سیاه " اشاراتی به آن شد.

بیشتر بخوانید: ایران تا سه سال دیگر پانزدهمین اقتصاد برتر دنیا می‌شود 

خانواده و آموزش و پرورش دو نهاد کلیدی در مقابله و مرتفع ساختن عارضه تن پروری و تن آسایی

یقینا خانواده و آموزش و پرورش دو نهاد کلیدی در تربیت، آموزش و پرورش افراد و گروه‌های اجتماعی به عنوان نیروی انسانی و سرمایه اجتماعی و اقتصادی هر کشوری به شمار می‌رود.

در جوامع توسعه یافته این دو نهاد به نحو مطلوبی در نهادینه ساختن فرهنگ و روحیه تلاش،کوشش و مجاهدت نقش آفرینی کرده‌اند.

فاطمه خدری زاده جامعه شناس، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان؛ با اشاره به مطلب فوق اظهار کرد: به واقع روحیه مسئولیت پذیری در افراد و گروه‌های اجتماعی، به واسطه فعالیت و کارکرد مثبت و صحیح این دو نهاد حاصل می‌شود.

به اعتقاد وی در کشوری مثل ژاپن ( که به سختکوشی و تلاش فزاینده شُهرِه است ) در سایه فعالیت صحیح این دو نهاد به این درجه از پیشرفت نائل شده اند و امروز شاهد هستیم از حیث مسئولیت پذیری در بالاترین درجه ، در میان کشورهای جهان قرار دارند.

خدری زاده می‌گوید: تقسیم وظایف و روحیه سختکوشی از سنین کودکی و نوجوانی در ذهن و اندیشه فرزندان جامعه نهادینه می‌شود و هر آنچه در این حوزه بیشتر فعالیت و برنامه‌ریزی شود، روند توسعه، پیشرفت و شکوفایی کشور با رشد و سرعت هر چه بیشتری همراه خواهد شد.

حسین گروسی، عضو سابق کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان؛ با اشاره به ضرورت تربیت، آموزش و پرورش صحیح برای دستیابی به توسعه و پیشرفت پایدار تصریح کرد: بارها و بارها در محافل برخی خانواده‌ها و در توصیه والدین به فرزندان خویش، برای تشویق آنها به درس خواندن و تحصیل این جمله و عبارت شنیده شده که "درس بخوان ، در غیر این‌صورت باید کارکُنی...." و متأسفانه این عبارت در برخی از مدارس و کلاس‌های درس از سوی معلمان به دانش آموزان نیز دیکته می‌شود که این موضوع جای تاسف دارد ( البته در سالیان اخیر با برنامه ریزی های انجام شده تلاش های قابل توجهی در راستای تقویت فرهنگ کار و تلاش در قالب مدارس فنی و حرفه ای و کار و دانش عملیاتی شده که قابل ستایش است.)

وی معتقد است اگر آلمان از خرابه‌های جنگ جهانی دوم رهایی یافت و امروز به عنوان جامعه ای توسعه یافته و صنعتی ترین کشور جهان مبدل شده ( و البته دیگر کشورهای توسعه یافته جهان به همین ترتیب )، در سایه فرهنگ کار و تلاش بر سکوها و رتبه های ممتاز جهان ایستاده‌اند.

متأسفانه نِمودهایی از این عارضه در میان برخی مسئولان و مدیران کشوری آشکار است، مدیرانی که برای مدیریت امور مربوطه و تحت مسئولیت خویش، صرفا در انتظار تزریق بودجه و هزینه کَردِ آن هستند و هیچ تلاشی برای درآمدزایی نمی‌کنند، مدیریتی که بیشتر به مدیریت هزینه و بودجه شهره است تا تدبیر و خلاقیت برای کسب درآمد در چارچوب‌های قانونی و هزینه آن برای امور مربوطه و حتی برخی از مسئولان در راستای جذب بودجه از ادارات کل متبوعه خویش نیز تلاش نمی‌کنند که این موضوع نیز بروزی از تنبلی در برخی از مسئولان و مدیران شهرستانی و حتی استانی است.

چندی پیش، آیت‌الله هاشم زاده هریسی، در جلسه ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی شهرستان هریس اظهار کرد: سیستم مدیریت کشور سُست و تنبل است و قاطعیت و سرعت عمل لازم را برای حل مشکلات ندارد.

این عضو مجلس خبرگان رهبری افزود: به واقع اگر زمانی که مشکل به وجود می آمد حل می‌شد و به روز بعد موکول نمی‌شد حالا شاهد این وضعیت نبودیم.

هاشم زاده هریسی خطاب به مسئولان گفت: "زمانی که مردم برای مرتفع ساختن مشکلاتشان به شما مراجعه می‌کنند، چرا آن را به زمانی دیگر موکول می‌کنید در حالی که می‌توانید در همان روز آن را حل و فصل کنید."

از دیگر سو در شرایطی که استراتژی اصلیِ اقتصادی کشور بر چارچوب و بنای اقتصاد مقاومتی نهاده شده، اساسا روحیه تنبلی و تن پروری چه از سوی برخی از افراد و گروه‌های اجتماعی و چه از جانب برخی مسئولان و مدیران، در نقطه مقابل این سیاست‌ها قرار دارد و امید است با عزمی راسخ، روحیه‌ای جهادی و تلاش و کار شبانه روزی با هم افزایی و همگرایی مردم و مسئولان شاهد عبور از بن بست‌ها و انسدادهای اقتصادی و حصول پیشرفت و توسعه اقتصادی کشور در تمامی زمینه‌ها، باشیم.

گزارش از ناصر رمضانی

انتهای پیام/