به گزارش خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ سوم مرداد ماه، سالروز درگذشت محمود استاد محمد، نمایشنامه نویس،کارگردان و بازیگر گرانقدر تئاتر است.

وی سوم آبان 1329 در دروازه دولاب تهران چشم به جهان گشود و فعالیت خود در تئاتر را از نوجوانی آغاز کرد. استاد محمد از شاگران محمد آستیم بود و با بازی در نمایش «شهر قصه»در سال 1347 به شهرت رسید. او با نوشتن نمایشنامه های متعدد، خود را در نویسندگی تئاتر نیز نامدار کرد. در نهایت این هنرمند ارزشمند سوم مردادماه سال 1392 به دلیل سرطان کبد در بیمارستان جم تهران، دار فانی را وداع گفت.

محمود عزیزی بازیگر و کارگردان تئاتر در گفتگو با خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛درباره خصوصیات اخلاقی محمود استاد محمد گفت: او یکی از آدم های استثنایی زندگی من بود، مردی بسیار جذاب و افتاده، با طنز و کلامی بسیار شیرین و دلچسب که ذات درام را به خوبی می شناخت و درک می کرد.

وی با بیان اینکه او دنبال نام و نشان نبود،افزود:با این حال در دوران جوانیش سینما برای جذب او تلاش می کرد ولی در تئاتر ماند و مجذوب جعبه جادویی نشد. او پیگیر توجه به هنرمندان بود و به عقیده من به ایشان کم توجهی شد.

انتقاد کارگردان تئاتر از گرایش به ادبیات نمایشی غیر ایرانی

بازیگر و کارگردان تئاتر ادامه داد: محمود استاد محمد دلسوخته هنر بود و نگاهی زلال به فعالیت های هنری داشت. او یکی از معدود هنرمندانی بود که فعالیت هنریش در راستای ادبیات نمایشی ایرانی بود اما متاسفانه در حال حاضر تئاتر ما دچار بیماری عجیبی شده است.

عزیزی گفت:تئاتر امروز ما از بی شناسنامه بودن رنج می برد و ما به ادبیات نمایشی غیر ایرانی گرایش پیدا کرده ایم که این امری طبیعی برای تازه واردها است؛ اما وقتی آسیب شناسی می کنیم متوجه می شویم که آسیبی جدی است و مدیریت های کلان حوزه نمایشی، این امر فرهنگ سازی را با چشم بسته می بینند.

وی در خصوص تاثیر گذاری استاد محمد در تئاتر گفت: تعداد تولید آثار یک هنرمند، معیار تاثیر گذاری اوست؛ استاد محمد هنرمندی تاثیر گذار بود ولی سبک و سیاق تئاتر های پر هزینه و عام پسند امروز به هنرمندان ما این اجازه را نمی دهد که آثاری امثال نمایشنامه های استاد محمد را به روی صحنه ببرند و با این حال این افراد و امثال اکبر رادی ها جایگاه خودشان را دارند.

عزیزی در پایان گفت: خیلی دوست دارم تا به یاد شوخی های جوانی، در خیالم او را بغل کنم.

انتهای پیام/