به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛حماسه دفاع مقدس روز به روز بالندهتر شد و جوانان ما چونان کوهی استوار در برابر تهاجم دشمن ایستادند. مقدسترین و با ارزشترین استقامت، دفاع از عقیده است و بدون شک دوران هشت ساله جنگ تحمیلی عراق علیه ایران از افتخارات بزرگ و بینظیر ایران اسلامی است. شهادت زندگانی جاودانه یافتن است؛ اوج و عروج تعالی است.
شهادت تکامل ایمان و نهایت خلوص قلبهاست. شهادت مردن تحمیلی نیست بلکه انتخاب آزادانه و آگاهانه و خلوت عاشق و معشوق است.
شما میتوانید در ادامه شرح کوتاه زندگی شهیدحميد پادار یکی از شهدای دوران دفاع مقدس را بخوانید:
شهیدحميد پادار نهم خرداد1313 درشهرستان اروميه ودر محله سيد حسين خانباغي به دنيا آمد . دركودكي به نوعي بيماري مسري مبتلا شد كه مانع ازپذيرش وي درمدرسه شد .اما با كنجكاوي كودكانه روزها به كناركلاس درس مي رفت تا صداي معلم وبچه ها رااز پشت در بشنود .اولياي مدرسه همين مسأله را نيز تحمل نكردند واو به ناچار تحصيل را رها كرد .
چند سالي دريازار مشغول به كار بود، درشانزده سالگي پدرش را از دست داد. در سال1329 به علت فقدان بضاعت مالي وامكانات تحصيب وعلاقمندي به امورنظامي به استخدام نيروي زميني ارتش درآمد ودركادردرجه داري مشغول به كارشد .
پس ازاستخدام فرصت تحصيبل يافت ودر كنار خدمت نظام دردوران شبانه به تحصيل پرداخت وموفق شد سال ششم ابتدايي نظام قديم را به پايان برساند .درسال1331 درهيجده سالگي با خانم وجيهه اردويي آذر ازدواج كرد.يگان خدمتي اودرنيروي زميني ارتش واحد مرزباني بود كه وظيفه حراست ازمرزها را برعهده داشت .
به همين دليل سالها خانه به دوشي را به همراه خانواده درمرزها وسرحدات كشور تجربه كرد وبيشتر درسرحدات شمال غربي وغرب كشوربه خدمت مشغول بود. گروهبان حميد پادار، فردي معتقد به مباني ديني بود وتلاش مي كرد حدود شرعي را رعايت كند ، به همين خاطروقتي با اين مسأله مواجه شد كه دخترش براي ادامه تحصيل مي بايست مانند سايردختران ترك حجاب نمايد ، فرزند را از مدرسه بازداشت تا اينكه فرصت مناسبي فراهم شد واودرمدرسه ديگري با رعايت حجاب اسلامي به تحصيل پرداخت .
در سال1344 درپي ادغام تشكيلات مرزباني نيروي زميني ارتش درژاندارمري مهاباد انتقال يافت .سرانجام حميد پادار، درشهريورماه سال1360 به عنوان فرمانده نيروهاي اعزامي ، به منطقه جنگي گيلانغرب رفت واين زماني بود كه نيروهاي بسيجي اعزامي به جبهه ها هنوز فاقد سازماندهي معمول درنيروهاي نظامي بودند . و در جريان شکل گيري انقلاب از جمله مبارزان سياسي اروميه بشمار آمد و با آغاز غائله مناطق کردنشين، به رزمندگان پيوست در شهرستانهاي مهاباد، اشنويه، نقده، پيرانشهر و اروميه به مقابله با اشرار پرداخت و در سال 1360 به منطقه گيلانغرب اعزام و در حال رزم با دشمن بعثي به شهادت رسيد.
انتهای پیام/