به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ آیت الله حق شناس برای شب‌های قدر توصیه‌های اخلاقی مطرح کرده اند که خواندن آن‌ها در این روز‌ها و شب‌های مبارک می‌تواند راهگشا و مفید باشد که گزیده این توصیه‎‌های مهم به شرح ذیل است:

یکی از شرایط توبه، اخلاص باطن و سریره است. باید خالصاً و مخلصاً بیایید وسط. از دیگر شرایط توبه، معرفت است.

ثواب فراگیری علم در شب‌های احیا

در روایت وارد شده است که هر کس این دو شب (نوزدهم و بیست‌ویکم) احیا را به مذاکره علم بگذراند؛ هر یک ساعت ثواب یک احیای تام و تمام را در بردارد. مذاکره علم همین است، همین «قال‌الصادق» و «قال‌الباقر» است.

برترین عمل در ماه رمضان

رفقای عزیز من! اگر بخواهید از امیرمومنان (علیه السلام) تبعیت بکنید؛ باید به این نکات توجه بفرمایید.
امیرمومنان (علیه السلام) عرضه داشت: یا رسول‌الله! افضل اعمال در این ماه کدام است؟ حضرت فرمودند: «الورع عن محارم‌الله».

توبه نصوح
مقام ورع اقسامی دارد. یک قسم آن برگشتن از نادانی، فسق و عمل بد به عمل صالح است. اگر این مرحله ورع را به کار بستی؛ از علی (علیه السلام) پیروی کرده‌ای و به مقام توبه نصوح دست‌یافته‌ای.

فرمود: «حب علیٍ حسنة لاتضر معها‌السیئة» محبت علی (علیه السلام) حسنه‌ای است که با بودن آن، گناه ضرر نمی‌رساند. یک کسی عبای امیرمومنان (علیه السلام) را بوسید.

حضرت (علیه السلام) فرمودند: «این معنای محبت نیست». معنای محبت پیروی از امیرمومنان و مقام عترت (علیهم السلام) است.

مرحله دوم ورع، پرهیز از مشتبهات است. مرحله سوم هم مقام متقین است که شخص حرف نمی‌زند، مبادا اگر تعریف کسی را بکند؛ یک‌کسی بگوید: این‌طور نیست (و غیبت پیش بیاید).

خطاب آمد که‌ای خاتم‌الرسل! باید به توبه‌کنندگان سلام کنی! به‌به! به‌به! شخص اول امکان - اول ما خلق‌الله نوری- باید به استقبال توبه‌کنندگان برود و به آن‌ها سلام بکند! (انعام/۵۴)

تو استغفارکننده نیستی!
حضرت ثامن‌الحجج (علیه السلام) وقتی از درون مسجد می‌گذشتند، یک نفرگفت: «استغفرالله».

حضرت به مقام ولایتی به قلب او نگاه کرده و فرمودند: تو استغفارکننده نیستی، زیرا خیال بازگشت به همان معصیت را داری!

سخن گفتن دو ملک الهی درباره انسان‌ها
دو ملک الهی با هم سخن می‌گویند که ای‌کاش مردم خلق نمی‌شدند! حال که خلق شده‌اند، بدانند برای چه خلق شده‌اند. - شما را برای چه به دنیا آورده‌اند؟ - و حال که نمی‌دانند برای چه خلق شده‌اند، به دانسته‌های خودشان عمل کنند. حال که عمل به دانستنی‌های‌شان نمی‌کنند، از بدی‌هایی که کرده‌اند، توبه کنند. اول قدم، توبه است.

ذکر دائمی علامه طباطبایی (ره)
«لاخیر فی نسک لاورع معه؛ عبادتی که پرهیز از گناه با آن نباشد، سودی ندارد.» (کافی/۱/۳۶) ورع یعنی این‌که دهان و زبانم را نگه دارم.

مرحوم علامه طباطبایی (ره) - که هم در معقول و هم در منقول مجتهد بودند- زبان‌شان همیشه مشغول به ذکر بود؛ مگر این‌که مورد سؤال واقع شده و جواب می‌دادند. آن‌وقت ما چرا باید این‌قدر حرف بزنیم؟!

وقتی بنده می‌آمدم، یکی از رفقا گفت: آقا! راجع به غیبت و اهانت و تهمت یک‌قدری صحبت بکنید. من انتظار نداشتم امشب - که شب بیست‌ویکم ماه رمضان است- این آقا به من بگوید: درباره غیبت و اهانت صحبت بکن.

عمل ائمه (علیهم السلام) باید نصب‌العین ما باشد
تنها گریه‌کردن برای حضرت علی (علیه السلام) فایده ندارد، عمل علی (علیه السلام) را باید نصب‌العین خودتان قرار دهید. در عیون اخبارالرضا (علیه السلام) می‌فرماید که عمل علی (علیه السلام) را باید سرلوحه زندگی خودتان قرار بدهید که چه فداکاری‌هایی کرد.

حضرت می‌فرمایند: «انما هی نفسی اروض‌ها بالتقوی لتأتی آمنهً یوم الخوف‌الاکبر، نهج‌البلاغه/ نامه ۴۵»؛ من باید به قدر درازی قبرم برای خودم احراز بکنم.

اخلاص باطن
یکی از شرایط توبه، اخلاص باطن و سریره است. باید خالصاً و مخلصاً بیایید وسط. از دیگر شرایط توبه، معرفت است، یعنی ببینم که پروردگار چقدر به من مهربان است. بدانم که چه پروردگاری دارم. توبه نصوح یعنی این‌که من با قصد و یقین و قاطعیت از معصیت صرف‌نظر بکنم و قصد برگشت به گناه نداشته باشم.

حضرت فرمودند: چنین کسی نداریم که دوباره به گناه مبتلا نشود. انسان در معرض حوادث است، شاید دوباره گرفتار معصیت شود؛ ولی باید تصمیم قاطعانه در توبه بگیرد.

وقتی توبه‌کننده تصمیم قاطع گرفت؛ پروردگار آن دو ملک مأمور ثبت اعمال انسان را احضار می‌فرماید و گناهان توبه‌کننده را از یاد ملکین می‌برد.

به اعضا و جوارح هم خطاب تکوینی می‌شود که حق ندارید علیه این بنده شهادت بدهید. به زمین هم خطاب می‌رسد که باید از شهادت علیه این بنده توبه‌کننده خودداری بکنی. خدای ما چنین خدایی است!

منبع:جهان نیوز

انتهای پیام/