به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛پاستیل؛ خوراکی خوشمزهای که دربین همه افراد در هر سنی طرفداران خاص خودش را دارد و در هر طعم و رنگ و شکل و اندازهای در بازار پیدا میشود. جالب آنجاست که برخی فکر میکنند تنها دوستداران این خوراکی رنگارنگ و خوشمزه کودکان هستند غافل از آن که حتی میانسالان و جوانان نیز با میل و رغبت خاصی به دنبال پاستیل میروند.
شاید دانستن پاسخ این سوالات که " اولین پاستیل چطور درست شد؟ " و یا " بزرگترین پاستیل دنیا در کجا و چگونه ساخته شد؟ " نیز به همان اندازه شیرین باشد؛ پس با باشگاه خبرنگاران جوان همراه باشید.
سال ۱۹۲۰ بود که یک کارگر ساده کارخانه آبنباتسازی در شهر بن آلمان به نام «هانس ریگل»تصمیم عجیبی گرفت او زمانی که به استخدام این کارخانه درآمد دستمزد بخور و نمیری داشت برای همین همیشه ایده راهاندازی کسب و کاری برای خودش را در سر داشت تا مزد زحمتهایش مستقیم بر سر سفره خودش بیاید و مجبور نباشد آن را با کارفرما تقسیم کند در آن زمان آبنبات طرفداران زیاد بینالمللی داشت و هانس که تنها تخصص قنادی و شیرینیپزی بود بالاخره تصمیم گرفت از کارخانه جدا شده و شرکت آبنباتسازی خودش را تأسیس کند تنها کارمند او همسرش و تنها داراییاش یک کیسه شکر یک تخته مرمری یک کتری یک اجاق و یک وردنه بود و البته کولهباری از تجربه که در محل کار قبلیاش کسب کرده بود و هیچ سرمایه دیگری نداشت هانس به همراه همسرش گرترود هر روز در آشپزخانهشان آبنباتهای رنگی تولید میکردند و بعد سوار بر دوچرخه آنها را به شهر برده و میفروختند چیزی نگذشت که آبنباتهای دستساز هانس به محبوبیت رسید و او نام هاربیو را برای محصولات خانگیاش که برگفته از اسم خودش بود انتخاب کرد.
روز به روز آبنباتهای هاریبو طرفداران بیشتری پیدا میکرد و طی دو سال هانس موفق شد سرمایه اندکی جمع کند بعد از دو سال تصمیم گرفت برای رونق بخشیدن به کسب و کارش با تولید کنندگان بزرگ وارد رقابت شود به دنبال ترفند جدیدی بود که متوجه شد نوعی آبنبات میوهای محبوبیت خاصی بین افراد جامعه دارد برای همین تصمیم گرفت دستی در تولید آبنبات هم ببرد.
اما برای قوام بیشتر آبنباتهایش به طور اتفاقی از ژلاتین هم استفاده کرد مواد لازم دستور ساخت بسیار ساده بود کمی ژلاتین، رنگ خوراکی، شکر و طعم میوه، اما چیزی که آبنباتهای ژلاتینی او را از دیگر آبنباتها متمایز میکرد شکل و ظاهر شان بود او در تولید محصول جدید اول از همه ظاهرشان بود او در تولید محصول جدید اول از همه به کودکان فکر کرد تا پیش از این آبنباتها به شکل گرد و ساده تولید میشدند، ولی هانس با توجه به علاقه و تمایلات کودکان ایده تولید آبنباتهای ژلاتینی به شکل خرس به ذهنش رسید.
او و همسرش مواد را پس از حرارت دادن در قالبهای کوچکی به شکل خرس ریختند و بعد از خنک شدن آنها را از قالب جدا کردند نتیجه کار خیلی هیجانانگیز بود و ژلاتین موجود در مواد باعث شده بود تا آبنباتهای جدید به ظاهر سفت کمی نرم و چسبنده باشند هانس و گرترود تعداد زیادی خرسهای کوچک و رنگی درست کردند که طعم خوبی هم داشت ایده ابتدایی تولید آبنباتهای ژلاتینی به شکل خرس نه تنها باعث شد تا این محصول شهرت جهانی پیدا کند بلکه ریگلها با همین خرسهای ژلهای ثروت هنگفتی به دست آوردند، خرسهای آن زمان کمی لاغرتر و درازتر از خرسهای کوچک و تپل امروزی بودند، اما همانها هم خیلی زود بین بچههای شهر بن محبوب شدند و هیچ کودکی نبود که عاشق خرسهای هاریبو نباشد و هر از گاهی آنها را از پدر و مادرش نخواهد.
نامی که برای این پاستیلها در نظر گرفته شده در واقع از ماده اصلی تشکیل دهنده آنها گرفته شده است.
رایگل از واژه gummy (چسبنده و لاستیکی) به عنوان صفت برای خرسها استفاده کرد، زیرا این واژه از ریشه کلمه گام (صمغ درخت اقاقیا) ساخته شده است که در تولید این پاستیلها نیز استفاده میشود.
شرکتهای haribo و trolli در حال حاضر بزرگترین تولیدکنندگان پاستیل در دنیا هستند.
در ایالت متحده آمریکا، پاستیلهای خرسی هاریبو در ۵ طعم تمشکی (قرمز)، پرتقالی (نارنجی)، توت فرنگی (سبز)، آناناس (بی رنگ) و لیموئی (زرد) عرضه میشوند.
خرسهای ترولی هم در همان رنگها و طعمها عرضه میشوند.
با این تفاوت که طعم توت فرنگی به رنگ قرمز، لیمو به رنگ سبز و انگور بی رنگ تولید میشوند.
پاستیلها در دستگاهی به نام «starch mogul» تولید میشوند.
برای تولید پاستیل خرسی، طرح توسط یک طراح قالب زده میشود، سپس درون سینی مملو از نشاسته ذرت موسوم به starch mogul همسان سازی میگردد.
سپس، مایع داغ روی این قالبها ریخته شده و پس از سفت شدن آنها، قالبها برداشته شده و نشاسته بازیافت میشود.
جالب است بدانید که در کشور ترکیه پاستیلهای حلال تولید میشود.
کمپانی هاریبو از مغز استخوان حیوانات به عنوان ژلاتین در ساخت پاستیلهای خود استفاده میکند.
به همین دلیل در کشورهایی همانند ترکیه که گوشت خوک مصرف نمیکنند و آن را حرام میدانند، این ژلاتین از گاو گرفته میشود.
کارخانه haribo در ترکیه پاستیلهای خود را با ژلاتین گرفته شده از گاو یا ژلاتین گیاهی (پکتین) تهیه میکند که مناسب رژیمهای گیاهخواری نیز هست.
برخی معتقدند، پاستیلهای خرسی یکی از سالمترین خوراکیها برای کودکان است.
امروزه، بسیاری از پاستیلهای خرسی به عنوان یک مولتی ویتامین برای کودکان عمل میکنند به طوری که مملو از انواع ویتامینهایی همانند c، d. و b. هستند. همچنین حاوی زایلیتول هم هستند که از پوسیدگی دندان پیشگیری میکند.
بزرگترین پاستیل دنیا به شکل کرم و توسط یک شرکت تولیدکننده مواد شکلاتی آمریکایی تولید شد.
این پاستیل در حدود ۶۶ سانتیمتر طول دارد و وزن آن برابر با یک کیلوگرم است و ۱۲۸ مرتبه از پاستیلهای معمولی بزرگتر است.
این پاستیل که در رنگها و طعمهای متنوعی تولید شده، حدود ۴۰۰۰ کالری دارد و به حدی بزرگ است که برای خوردن آن نیاز به عجله نیست
انتهای پیام/