به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، خبرگزاری اسپوتنیک نوشت ایران می‌خواهد به انحصار زبان انگلیسی در مدارس این کشور پایان دهد و زبان روسی را نیز در قالب آموزش زبان‌های بیگانه در این کشور معرفی کند.

این خبرگزاری نوشت: ایران قصد دارد جای انگلیسی را به عنوان زبان خارجی دوم در نظام آموزشی کشور به زبان‌های دیگر، از جمله زبان روسی بدهد و مذاکراتی را نیز با وزارت آموزش و علوم روسیه در این زمینه آغاز کرده است. این خبر را سید محمد بطحایی، وزیر آموزش و پرورش ایران، در نشستی با ویاچسلاو نیکونوف، رئیس کمیته آموزش و علوم دومای دولتی روسیه، در جریان سفری سه روزه به مسکو اعلام کرد.

بطحایی گفت: «سیاست آموزشی دولت این است که به انحصار زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی دوم پایان دهد و زبان‌های خارجی دیگر، به ویژه روسی، را نیز معرفی کند.»

اسپوتنیک با دکتر محسن شجاعی، رئیس دانشکده زبان‌های خارجی دانشگاه آزاد در تهران، درباره اینکه زبان روسی با چه سرعتی در نظام آموزشی ایران ریشه خواهد گرفت، و چه مشکلاتی ممکن است بر سر راه وجود داشته باشد، به گفتگو پرداخت.

شجاعی گفت: اگر به این موضوع از منظر واژه‌شناسی نگاه کنید، زبان انگلیسی در مقایسه با زبان روسی به زبان فارسی بسیار نزدیکتر است؛ هم از لحاظ تلفظ، ساختار و نحو. نخستین مشکل در یادگیری زبان روسی، که دانشجویان با آن مواجه‌اند، تلفظ صحیح واژه‌ها و حروف است. در این خصوص، زبان روسی برای ایرانی‌ها بسیار پیچیده‌تر از انگلیسی است. در نتیجه، ما می‌توانیم بگوییم که برای بیشتر ایرانی‌ها زبان روسی دشوارترین زبان برای یادگیری محسوب می‌شود.»

شجاعی همچنین یادآور شد که یک جنبه مهم دیگر نیز در اینجا باید مورد توجه قرار بگیرد.

او در این باره گفت: «من مکررا درباره این مسئله با همکارانم در روسیه، از جمله در آخرین نشست‌ها در بنیاد فرهنگی آی‌ای گونچاروف، گفتگو کرده‌ام. ما در وهله نخست با روسیه همسایه هستیم و این بسیار مهم است. به قول معروف، شما همسایگان خود را انتخاب نمی‌کنید. در نتیجه، ما باید بهترین روابط حسن همجواری را داشته باشیم. روسیه یکی از قدرت‌های جهان است و نقش مهمی ایفا می‌کند، بنابراین، ما باید از این فرصت همسایگی با چنین قدرت بزرگی استفاده کنیم. ابتدا، ما باید زبان همسایگان خود را بیاموزیم و بدانیم و این نباید در سطح سیاست و دیپلماسی محدود باشد.»

شجاعی افزود: با این حال، برای اینکه واقعا بتوانیم زبان روسی را به عنوان یک زبان دوم در ایران و زبان فارسی را در روسیه ترویج دهیم، این کار نباید فقط به حوزه‌های سیاست و دیپلماسی محدود شود.

وی در این باره گفت: «همکاری باید در بخش‌های علمی، فنی و تجاری توسعه یابد. این به معنای آن است که شرکت‌ها و سازمان‌های روسی باید کار در ایران را آغاز کنند؛ و در روسیه، در مناطق مختلف، شرکت‌های ایرانی باید بر یک مبنای برابر کار کنند. این به افزایش تقاضا برای اینکه متخصصان بتوانند به هر دو زبان سخن بگویند، می‌انجامد. اگر چنین کاری انجام نگیرد، تبلیغ زبان‌های روسی و فارسی در کشور‌های ما دشوار می‌شود. این یعنی اینکه در بازار‌های کار ایران و روسیه تقاضا از عرضه بیشتر خواهد شد. نبود تقاضا نزد متخصصان به نومیدی در میان مردم خواهد انجامید، که آنگاه این به جامعه نیز سرایت خواهد کرد. در نهایت، این عامل منفی ممکن است به بی علاقه شدن مردم ایران به یادگیری زبان روسی به عنوان زبان خارجی بینجامد چرا که مردم هیچ چشم‌اندازی برای کاربرد این زبان در آینده نخواهند دید.»

او افزود:«در ایران، کار بسیاری برای آموزش زبان روسی در دانشگاه‌ها انجام گرفت. اما امروز عرضه برای متخصصان آموزش که به زبان روسی آشنا باشند بیش از تقاضای بازار است. لازم است این شکاف و فاصله از بین برود، و ما فقط در باره دامنه محبوب‌سازی این زبان نیندیشیم، بلکه درباره بهبود کیفیت آموزش زبان روسی و تسلط یافتن دانشجویان بر آن فکر کنیم.»

شجاعی در باره اینکه آیا دانش‌آموزان ایرانی آماده‌اند تا زبان روسی را به عنوان زبان خارجی انتخاب کنند، گفت: «روش آموزش یک زبان خارجی (انگلیسی) در مدارس دولتی ایران ناکارآمد و بسیار منسوخ است. اگر شما میانگین فارغ التحصیلان دبیرستان‌های ایران را که زبان انگلیسی را آموزش دیده‌اند در نظر بگیرید، و برنامه‌های فوق‌العاده و آموزش خصوصی را در نظر نگیرید، این افراد به ندرت می‌توانند به انگلیسی صحبت کنند. آن‌ها فیلم‌ها یا کتاب‌ها به زبان انگلیسی را خوب متوجه نمی‌شوند. این بد است که همین روش برای آموزش زبان روسی که بسیار پیچیده‌تر از انگلیسی است، تکرار شود. این یک مشکل دیگر در خصوص محبوب‌سازی زبان روسی در ایران است.»

دکتر شجاعی همچنین با یادآوری اینکه باید ذهنیت ایرانی را نیز در نظر گرفت، گفت: «امروز، از هر هزار خانواده ایرانی، فقط یک خانواده آماده خواهد بود که به جای زبان انگلیسی زبان روسی به فرزندان آن‌ها آموزش داده شود. لازم است به این شکاف فرهنگی که میان مردم ما وجود دارد پرداخته شود. شاید خانواده‌های ایرانی، پس از آشنا شدن با مردم روسیه، آمادگی بیشتری برای فرستادن فرزندان خود به کلاس‌های زبان روسی به جای زبان انگلیسی داشته باشند. فعلا که دانش آموزان زیادی نیستند که این را بخواهند.»

انتهای پیام/

گزارش اسپوتنیک از احتمال آموزش زبان روسی در مدارس ایران