به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ارومیه؛لبخند بهار به طبیعت فرصت دوباره‌ای است تا معنای واقعی زندگی را در خود جلوه دهد و جان و روح آدمی را صیقل بخشد و معنای این لبخند زمانی زیباتر است که شادابی و نشاط را به همراه داشته باشد.
بهار بهانه‌ای برای زدودن غبار از دل و جان و تازه و نو کردن آن و رسم مهرورزی را آموختن است و به راستی جلوه‌ها و زیبایی‌های زندگی را در لحظه لحظه‌های بهار می‌توان یافت؛ آنجا که گلی می‌شکفد و غنچه‌ای با لبخندی زیبا به طبیعت سلام دوباره می‌دهد.
روز ۱۳ فروردین، روز طبیعت گردی و بهره‌بردن از مواهب خدادادی است. روزی که ایرانیان به پاسداشت سنت‌های گذشته، روز را خارج از خانه و در دامان طبیعت سپری می‌کنند، اما بی‌توجهی برخی از گردشگران، گاه موجب وارد شدن خسارت‌های جبران ناپذیری به عرصه‌های طبیعی شده است.
می‌توان روز ۱۳ فروردین را به‌جای آنکه گام در مسیر تخریب محیط زیست برداریم، قدمی بلند برای حفظ آنچه از گذشته به ما رسیده است، برداشته و برای حفاظت از محیط زیست همراه شویم و این همراهی را در تمام روز‌های زندگی ادامه دهیم و دیگران را نیز به اتخاذ این روش‌ها، ترغیب کنیم؛ لذا پرهیز از روشن کردن آتش کنترل نشده و غیر ایمن و یا نزدیک درختان در طبیعت، عدم قطع شاخه‌ها و سرشاخه‌های درختان و بوته‌ها برای برپاکردن آتش و یا هر دلیل دیگر، پرهیز از ریشه کنی گیاهان و بوته‌های مرتعی، همراه بردن زغال و کیسه برای جمع آوری زباله‌ها و عدم رها سازی آلودگی‌ها در طبیعت از اقداماتی است که خدا را شکر در سال‌های اخیر در استان و کشور بصورت یک فرهنگ عمومی نهادینه شده است و امروزه جمله معروف "یادمان باشد در طبیعت هیچ چیز جز ردپا از خود به جا نگذاریم وچیزی جز عکس و خاطره همراه نیاوریم" در حافظه بیشتر ایرانی‌ها نقش بسته است.
امروز روز طبیعت وبهره گیری از آن است. باید با این گرامی داشتن شکر منعم را به جا آورد. محیط زیست تنها برای نسل ما نیست و قرار است نسل‌های دیگر نیز از آن بهره برند پس باید حفظش کرد.

سیزده بدر یا جشن بدرقه نوروز از مهمترین رسوم مشترک در میان اقوام ایرانی است که طی سال‌های اخیر روز آشتی با طبیعت نام گرفته است و مردم بعد از دوازده روز تعطیلات و سفر و دید و بازدید برای تکمیل شادی‌های خود و دور کردن غم و غصه با حضور در طبیعت زیبا مراسم سیزده بدر را با نشاط و شادمانی اجرا می‌کنند.
و، اما امروز، مردم آذربایجان غربی به ویژه مردم ارومیه بنا بر سنتی فرهنگی، از خانه‌ها بیرون آمدند و به دشت و صحرا و باغ رفتند تا آخرین روز عید را در طبیعت و در کنار سبزه و گیاه و آب روان چشمه‌ها و جویبار‌ها بگذرانند.
مردم استان آذربایجان غربی هم بنابر یک سنت قدیمی در روز طبیعت به دشت و صحرا و باغ رفتند تا آخرین روز عید را در طبیعت و در کنار سبزه و گیاه و آب روان چشمه‌ها و جویبار‌ها به شادی سپری کنند.
رقص و شادی و نواختن ساز و قاوال و انجام بازی‌های سنتی مانند:پله دسته، چیلینگ آغاج، کیفلان (تاب بازی)، آرادا قالدی (وسطی)، ازللی دیمه سین و بازی‌هایی هم مانند قل فه ره نه، رقص‌های محلی مانند هل پرکی و ... که مختص مناطق کرد نشین است که امروز مردم این دیار این رفتار‌های فرهنگی را انجام دادند و شادی‌های خود را تکمیل کردند.
از دیگر برنامه‌های امروز؛ دختران دم بخت تعدادی از ساقه‌های سبزه‌ها را به هم گره زدند یا سر آن‌ها قیچی کردند و تک و جفت در آمدند، تا ببیند بختشان در سال نو باز می‌شود یا نه.
آب پاشی و آب بازی و خیس کردن یکدیگر از دیگر آیین‌های سیزده بدر در روستا‌های ارومیه بود که تا حدودی به چشم می‌خورد.
به اعتقاد مردم ارومیه، آب پاشیدن به روی یکدیگر در سیزده بدر، خوش یمن است و مایه خیر و برکت و بارش باران و پرآبی می‌شود؛ و در آخرین ساعات سیزده به در و غروب این روز سبزه‌ها را روانه آب جاری ردند؛ و در آخر پس از غروب آفتاب مردم آرام آرام به منازل خود مراجعه کردند تا با سال و ایامی تازه زندگی را با طراوتی دیگر آغاز کنند.

 

انتهای پیام/ن.م