به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ اختلال احتکار دشواری در دور انداختن چیز‌هایی است که فرد جزو تعلقات خودش می‌داند و احساس می‌کند نیاز دارد که آن‌ها را نگه دارد. کسی که دچار اختلال احتکار است حتی با فکر اینکه این چیز‌های را دور بیندازد، نگران و آزرده خواهد شد؛ بنابراین چیز‌هایی را جمع می‌کند که هیچ ارزشی ندارند.

احتکار گاهی چنان شلوغی و انباشتگی در محیط زندگی ایجاد می‌کند که در خانه ممکن است فقط راه باریکی برای عبور باقی بماند. معمولا کابینت‌ها، کمدها، میزها، راه پله‌ها و تمام قسمت‌های دیگر پُر از خرت و پرت‌ها و بهم ریختگی است. اگر در داخل فضای خانه، دیگر جایی برای احتکار باقی نمانده باشد، اشیاء ممکن است در قسمت‌های دیگر خانه مانند گاراژ و حیاط و ... انباشت شوند.

احتکار، شدت و ضعف دارد. در برخی موارد ممکن است احتکار تاثیر چندانی روی زندگی‌تان نگذارد، اما در مواردی دیگر می‌تواند تاثیر شدیدی روی عملکرد‌های روزانه‌ی شما بگذارد. آن‌هایی که اختلال احتکار دارند ممکن است آن را به عنوان مشکل نبینند و همین، درمان را سخت‌تر می‌کند. اما اگر فرد بفهمد که رفتار‌ها و زندگی‌اش چگونه می‌تواند متحول شود و زندگی لذت بخش‌تر و مفیدتری خواهد داشت و این را قبول کند، درمان مناسب و جدی می‌تواند به او کمک کند.

نشانه‌های اختلال احتکار

جمع کردن تعداد زیادی از اشیاء، به وجود آمدن تدریجی خرت و پرت‌ها در محیط زندگی و ناتوانی در دور انداختن آنها، معمولا از علائم اولیه‌ی اختلال احتکار هستند که معمولا در دوران نوجوانی و سال‌های اولیه‌ی بزرگسالی خود را بروز می‌دهند. با افزایش سن فرد، او شروع می‌کند به اندوختن چیز‌هایی که نیازی به آن‌ها ندارد یا فضایی برای‌شان وجود ندارد. در میانسالی، علائم شدیدتر شده و درمان بسیار سخت‌تر خواهد شد. مشکلات ناشی از اختلال احتکار تدریجا بیشتر شده و تبدیل به یک رفتار پنهانی می‌شود.

اغلب، جمع آوری خرت و پرت‌ها و تلنبار کردن آن‌ها به جایی می‌رسد که توجه دیگران را هم جلب می‌کند. جمع شدن وسایل بی‌ارزش باعث می‌شود اتاق‌ها قابل استفاده نباشند. بی‌اراده بودن، وسواس در انجام کارها، اجتناب از معاشرت با دیگران، امروز و فردا کردن و مشکل داشتن در برنامه ریزی و سازماندهی از ویژگی‌ها معمول افراد دچار اختلال احتکار است.

جمع آوری افراط گونه‌ی اشیاء و اجتناب از دور ریختن آن‌ها منجر به موارد زیر می‌شود:. تلنبار‌های آشفته یا توده‌ای از چیز‌هایی مثل روزنامه، لباس، کاغذها، کتاب‌ها یا هر چیز دیگر.. اشیاء آنقدر موجب شلوغی می‌شوند و فضا را اشغال می‌کنند که تقریبا دیگر قابل استفاده نیستند، مثلا دیگر نمی‌توان در آشپزخانه آشپزی کرد یا از حمام و دستشویی استفاده کرد.. اختلاف و درگیری با کسانی که سعی می‌کنند بهم ریختگی‌ها را جمع کنند یا خرت و پرت‌های بی‌مصرف را از خانه بیرون کنند بوجود می‌آید. مشکل در سازماندهی و مرتب کردن باعث می‌شود چیز‌های مهمی لا به لای خرت و پرت‌ها گم شوند.

افرادی که اختلال احتکار دارند اشیاء را جمع می‌کنند چون:. باور دارند این چیز‌ها خاص بوده و در آینده به آن‌ها نیاز پیدا خواهند کرد.. این اشیاء دارای خاطرات احساسی بوده و داشتن آن‌ها یادآور روز‌هایی خوش یا افرادی خاص در گذشته است.. این اشخاص وقتی میان چیز‌هایی که جمع کرده‌اند هستند، بیشتر احساس امنیت و آرامش می‌کنند.. آن‌ها دوست ندارند چیزی را هدر بدهند.

اختلال احتکار با کلکسیون داری فرق دارد. افرادی که کلکسیون دارند، مثلا تمبر یا اتومبیل، آگاهانه و سنجیده چیز‌هایی را جستجو می‌کنند، آن‌ها را دسته بندی می‌کنند و کاملا با احتیاط و سلیقه آن‌ها را در معرض نمایش می‌گذارند. حتی اگر کلکسیون‌ها بزرگ باشند، بهم ریخته نبوده و اسباب زحمت کسی نیستند.

احتکار حیوانات

افرادی که حیوانات را احتکار می‌کنند ممکن است ده‌ها و یا حتی صد‌ها حیوان خانگی را جمع آوری کنند. این حیوانات در داخل یا بیرون خانه محصور می‌شوند. این حیوانات به این علت که تعدادشان زیاد است معمولا به خوبی نگهداری و مراقبت نمی‌شوند. سلامت و امنیت فرد و حیوانات در معرض خطر است، زیرا وضعیت غیر بهداشتی بر آن‌ها حاکم است.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر شما یا یکی از افراد خانواده‌تان علائم اختلال احتکار را دارید باید هر چه زودتر با یک پزشک یا مشاور حرفه‌ای صحبت کنید.

علت ابتلا به اختلال احتکار چیست؟

علت دقیق اختلال احتکار هنوز مشخص نیست. ژنتیک، عملکرد مغز و حوادث استرس برانگیز زندگی عواملی هستند که مطالعاتی روی آن‌ها در حال انجام است.

ریسک فاکتور‌ها

احتکار معمولا از سنین ۱۱ تا ۱۵ سالگی شروع شده و با بالا رفتن سن، شدت می‌گیرد. احتکار در سنین بالا شایع‌تر از سنین جوانی است. ریسک فاکتور‌های شامل:. شخصیت

خیلی از افرادی که اختلال احتکار دارند دارای خلق و خو و روحیه‌ی بی‌اراده و ناقاطع هستند.. سابقه‌ی خانوادگی

اگر یکی از افراد خانواده اختلال احتکار داشته باشد، احتمال اینکه عضو دیگری از خانواده نیز دچارش شود زیاد است.. حوادث استرس برانگیز زندگی

عده‌ای از افراد بعد از تجربه‌ای استرس زا در زندگی که غلبه بر آن برای‌شان دشوار بوده است دچار اختلال احتکار می‌شوند، مثلا مرگ یکی از عزیزان، طلاق، رانده شدن از خانه یا از دست دادن خانه و ... در آتش سوزی.

عوارض اختلال احتکار

اختلال احتکار می‌تواند عوارض گوناگونی داشته باشد شامل:پ. افزایش احتمال افتادن وسایل. آسیب هنگام جایجایی اشیاء یا افتادن آن‌ها. اختلافات خانوادگی. تنهایی و کناره گیری از اجتماع. شرایط غیر بهداشتی که برای سلامتی ضرر دارد. خطر آتش سوزی. عملکرد کاری ضعیف. مشکلات حقوقی مانند بلند کردن مستاجر و بازپس گرفتن خانه

بسیاری از افرادی که اختلال احتکار دارند ممکن است دچار اختلال‌های روانی دیگری نیز باشند، مانند:. افسردگی. اختلال اضطرابی. اختلال وسواس اجباری یا OCD. اختلال کم توجهی – بیش فعالی یا ADHD

پیشگیری

چون هنوز علت بروز اختلال احتکار مشخص نیست، راه خاصی برای پیشگیری از آن وجود ندارد. اما درست مانند بسیاری از مشکلات روحی و روانی دیگر، اقدام به درمان در مراحل اولیه می‌تواند به پیشگیری از بدتر شدن این اختلال کمک زیادی بکند.

منبع:برترین ها

انتهای پیام/

از اختلال احتکار چه می‌دانید؟