به گزارش حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ علیرضا نوری مجری طرح " ارزیابی عملکرد برشی بین لایه ای روسازی آسفالتی مسلح شده با ژئوکامپوزیت" ، مقاومت برشی بین لایه های روکش و روسازی قدیمی را موثرترین خصوصیت روکش برای جلوگیری از جمع شدگی عنوان کرد و گفت: در بسیاری از روسازی های دارای روکش به خصوص روسازی هایی که در آنها از ژئوسنتتیک ها برای تقویت روکش در برابر ترک خوردگی استفاده شده است، کم بودن مقاومت برشی بین لایه روکش و روسازی قدیمی موجب می شود که مقاومت روسازی در برابر برخی خرابیها از جمله جمع شدگی روکش که به صورت خرابی هلالی شکل بروز می کند بسیار کاهش یابد.
نوری در پاسخ به این سوال که خرابی جمع شدگی روکش عموما در چه محل هایی رخ می دهد، اظهار کرد: عموما این خرابی در محل هایی که روسازی در معرض بارگذاری سطحی و به موازات سطح روسازی قرار می گیرد، مشاهده می شود. این محل ها می توانند محل شتاب گیری خودروها، شیبهای مسیر راه، محل ترمز گیری خودروها و همچنین محل دورزدن خودروها باشند. البته پیش نیاز دیگر بروز این نوع خرابی ضعف در اتصال روکش آسفالتی به لایه روسازی قدیمی است.
وی افزود: به منظور پیشگیری از بروز برخی خرابی ها در روکش آسفالتی از مصالحی به نام ژئوسنتتیک استفاده می شود که پارچه هایی با مقاومت و مشخصات معینی هستند و در بین لایه روکش و لایه روسازی قدیمی به کار می روند. این مصالح به رغم این که موجب کاهش برخی ترک خوردگی ها در روکش می شوند، می توانند خود عامل کاهش مقاومت برشی بین لایه روکش و لایه زیرین شده و خرابیهایی را به روسازی تحمیل نمایند. در این پژوهش راهکارهایی در خصوص ایجاد تغییر در ژئوسنتتیک ها به گونه ای که ضمن حفظ مقاومت در برابر ترک خوردگی، روکش را در برابر جمع شدن محافظت نماید نیز ارائه گردید. این محقق استفاده از دستگاه اندازه گیری مقاومت بیرون کشش (Pull-out) ژئوسنتتیک از محیط آسفالتی که طی این پژوهش طراحی و ساخته شد را یکی از راهکارهای ارزیابی عملکرد ژئوسنتتیک در محیط آسفالتی و در پی آن بهبود عملکرد این مصالح دانست.
مجری طرح با بیان اینکه ارزیابی مقاومت برشی بین لایه ها طی سال های اخیر در کشورهای پیشرفته نیز بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است، خاطرنشان کرد: در سال های اخیر برخی دستگاه های جدید به منظور ارزیابی مقاومت برشی بین لایه روکش و روسازی زیرین ارائه شده اند که عمدتا تنها اثر بار ناشی از شتاب گیری، ترمز گیری و ... را در قالب بار برشی در نظر می گیرند و امکان شبیه سازی مناسب اثر قائم ناشی از وزن خودروها و سختی روسازی را ندارند. همچنین عدم تقارن نمونه منجر به بروز برخی لنگرهای ناخواسته در آزمایش می شود که نتایج آزمایش را تحت تاثیر خود قرار می دهد. برای رفع مشکلات دستگاههای پیشین و به منظور ارائه دستگاهی آزمایشگاهی که امکان ارائه نتایج دقیقتر را داشته باشد دستگاهی با نام (AUT-SLT) در دانشگاه صنعتی امیرکبیر طراحی و ساخته شد. وی افزود: این دستگاه که توانایی بارگذاری برشی سیکلی را نیزدارد، با نام تیم تحقیقاتی و دانشگاه صنعتی امیرکبیر به ثبت رسیده است و طی آزمایش های متعدد صحت پاسخ ها و تکرار پذیری آنها کنترل شد.
نوری در پاسخ به این سوال که آیا این دستگاه امکان آزمایش در محل پروژه را دارد یا خیر؟، اضافه کرد: دستگاه SLT که در خصوص آن توضیح داده شد به خودی خود امکان آزمایش در محل پروژه را ندارد و نیازمند اخذ نمونه از محل پروژه و انتقال به آزمایشگاه است. همچنین در صورتی که تحقیقی در محیط آزمایشگاه در حوزه فناوریهای نوین پیش از اجرا توسط شهرداریها و وزارت راه و شهرسازی مد نظر باشد، در محدوده توان پاسخگویی این دستگاه است. بعلاوه میتوان مقدار اندود تک کت را نیز با استفاده از نتایج این دستگاه بهینه نمود.
وی اضافه کرد: به منظور پاسخ به نیاز مهندسین در خصوص اندازه گیری مقاومت برشی در محل پروژه به نحوی سریع و با کمترین میزان خرابی، دستگاه دیگری با نام (AUT-SFT) طراحی و ساخته شد که تنها با ایجاد یک برش مربع شکل بر روی روسازی در محل پروژه و قرار دادن فک دستگاه درون برش امکان آغاز آزمایش وجود دارد. دستگاه با اتصال به برق فندکی خودروی حامل می تواند آغاز به کار نموده و با اعمال بار قائم یا بدون آن مقدار مقاومت برشی بین لایه ها را اندازه گیری نماید. این دستگاه علاوه بر امکان اندازه گیری مقاومت برشی در محل پروژه می تواند با ایجاد تغییرات کوچکی مقاومت کششی بین لایه ها را نیز ارزیابی نماید. وی با یادآوری این نکته که کار با نمونه های تقویت شده با ژئوسنتتیک نیازمند توجه به ملزومات مربوط به این نمونه ها و پیشگیری از دستخورده شدن آنهاست، افزود: یکی از مهم ترین مزایای پژوهش حاضر آن است که ملزومات این مصالح مهم و موثر را نیز در نظر گرفته است و هم روش ساخت نمونه، هم دستگاه های ارائه شده و هم روش آزمایش امکان به کارگیری نمونه های تقویت شده باژئوسنتتیک را دارند.
وی توسعه مدلی میان مقاومت برشی بین لایه های روسازی و رشد ترک انعکاسی را از دیگر مزایای این پژوهش دانست که بر اساس آن می توان با بهبود مقاومت برشی بین روکش و لایه روسازی زیرین عملکرد روسازی در برابر ترک خوردگی انعکاسی را نیز بهبود بخشید و از این راه صرفه جویی قابل توجهی را در تعمیرات آتی راه شاهد بود.
نوری ضمن اشاره به کاربردهای مهندسی پژوهش انجام گرفته به استقبال جامعه علمی بین المللی از دست آوردهای پژوهش که در قالب چندین مقاله در مجلات معتبر به چاپ رسیده است؛ اشاره کرد و اظهار امیدواری کرد این کار صرفا در حوزه پژوهش باقی نماند و توسعه این پژوهش و به کارگیری جدی آن در شهرداری ها و وزارت راه و شهرسازی بتواند موجب افزایش دوام روکش راه در اقصی نقاط کشور شود.
گفتنی است؛ این پژوهش توسط علیرضا نوری و به راهنمایی فریدون مقدس نژاد و علی خدایی از اعضاء هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر انجام پذیرفته است.
انتهای پیام/