به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ ایکیتوس، یک شهر بندری مهم در آمازون و بزرگترین شهر جنگلی پرو می باشد. این شهر در حوضه ی آمازون و تقاطع رودخانه های نانای و ایتایا ، 3700 کیلومتری اقیانوس اطلس و 1030 کیلومتری شمال-شمال شرقی لیما قرار گرفته است.

این شهر از یک سمت با آب و از جهات دیگر با جنگل های بارانی انبوه آمازون احاطه شده و تنها راه رسیدن به آن از طریق هوایی یا با قایق است. سفر با قایق به معنای یک هفته شناور بودن روی آب در آمازون داغ و شرجی است. با جمعیت 422 هزار نفری، ایکیتوس را می توان بزرگترین شهری به حساب آورد که دسترسی جاده ای ندارد!

این فضا در حقیقت به مدت هزاران سال سکونتگاه بومیان و عشایر شکارچی بوده که در اقامتگاه های کوچک فصلی در نزدیکی رودخانه زندگی می کردند و تمام اینها قبل از زمانی بوده که مبلغان اروپایی به این منطقه رسیده و محلی ها را در اطراف رودخانه های نانای، آمازوناس و ایتایا اسکان دهند.

برخی بر این باورند که این مکان توسط مبلغان یسوعی بنیان گذارده شده؛ در حالیکه سایرین ادعا می کنند این شهر حدودا یک قرن بعد ایجاد گشته است. به هر صورت، این شهر از اوایل قرن نوزدهم همزمان با کشف لاستیک، مهاجران را به خود جلب کرد.

هزاران مهاجر از سراسر دنیا که بیشتر آنها مردان جوان مجرد بوده و در پی کسب سرمایه ای از این ماده بودند، به این منطقه آمده و در آن ساکن شدند. ظهور اتومبیل و صنایع وابسته به طرزی چشمگیر تقاضا برای این ماده را افزایش داده بود. برخی از این مردان تبدیل به فروشندگان و بانکدار شده و از این راه سرمایه ای به هم زدند. بیشتر مردان اروپایی با زنان بومی ازدواج و باقی عمر خود را در پرو سپری کرده و خانواده هایی با اختلاط نژادی خلق نمودند. مهاجران سبک های لباس پوشیدن، موسیقی، معماری و سایر المانهای فرهنگی اروپایی را با خود به ایکیتوس آوردند. این شهر از طریق صنعت لاستیک و در زمان رونق آن، ثروتمند شد.

تصویر ماهواره ای ناسا که حوضه ی رودخانه ی آمازون و جایی که منطقه ی شهری ایکیتوس واقع شده را نشان می دهد. رودخانه ی آمازون در قسمت پایینی تصویر قابل رویت است.

پس از سال 1912، تولید لاستیک به شکل قابل ملاحظه ای افت کرده و جمعیت شهر رو به کاهش گذاشت. با وجودیکه دوران اوج به سر آمد، اما همچنان آثار آن زمان را یدک می کشد که از آن جمله می توان به موزاییک قصرهایی که به سبک ایتالیایی ساخته شده اند، مسیر شلوغ پیاده روی لب رودخانه و یا خانه ی آهنی (اقامتگاهی مشهور که توسط گوستاو ایفل طراحی و از صفحات فلزی ساخته شده و در نهایت صدها مرد آن را از میان جنگل عبور داده اند) اشاره نمود. خانه های باشکوه آن دوران، امروز بناهایی کمرنگ و فراموش شده هستند و تنها چند بلوک آن طرف تر از میدان اصلی، فقیر نشین بلن قرار گرفته که در آنجا خانواده ها در اطراف رود و داخل خانه های چوبی سست بنیادی زندگی می کنند. برخی از این خانه ها روی پایه های لاغری قرار گرفته اند و تعدادی دیگر نیز شناور بوده و تنها به ستون هایی مهار شده اند و حرکت آنها زمانی که آب رودخانه تا 6 متر یا بیشتر بالا می آید کنترل می گردد.

هرچند امکان دسترسی جاده ای به این روستا برقرار نیست، اما در این شهر اتومبیل وجود دارد. موتورسیکلت ها و نوع دیگری موتور با یک کابین که موتورکارروس نامیده می شوند تمام خیابان های این شهر را تحت سلطه ی خود در آورده و با سر و صدای زیادی در شهر جابجا می شوند و هرج و مرج زیادی بر جای می گذارند.

در سال 2012، تعدادی زیادی بالغ بر 250 هزار نفر برای بازدید از ایکیتوس به این مکان مراجعه کردند. شگفتی های جنگل های بارانی آمازون که از همه سمت این شهر را تحت اختیار خود دارند، بزرگترین جاذبه ی آمازون می باشد. علاوه بر اینها ایکیتوس دارای فضایی آرام و دلپذیر است که شما را چندین روز درگیر خود می کند.

منبع: لست سکند

انتهای پیام/

تصاویری از بزرگترین شهر بدون دسترسی جاده ای