به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از زنجان؛ 15خرداد 1342 را می توان با روزی که رسول خدا(ص)دعوت خويش را آشکار کرد مقايسه نمود.
با اين تفاوت که پيامبر(ص) اسلام ناب را به وحی از خدا گرفته بود و سلاله پاک او،امام خمينی(ره) غبار قرن‌ها بدعت و تحريف و کج‌انديشی که بر آن نشسته بود را زدود و اسلام ناب محمدی(ص) را همانگونه که در صدر بود،‌ ارائه کرد.
تقریباً در سال 40 بود که شاه در راستای طرح انقلاب سفیدش در صدد برگزاری رفراندومی بود از آنجا که در این انقلاب شاه نکاتی از طرف آمریکاییها دیکته شده بود که استقلال آبرو و حیسیت ملت ایران را خدشه دار می کرد روحانیت به پیشگامی امام (ره) به مخالفت باآن پرداختند .
رژیم در واکنش به این تحریم سخنرانی شدید الحنی علیه روحانیت کرد و در ضمن آن سخنرانی به علما حمله کرد و کلمات زشتی در این سخنان به کار برد. نتیجه این شد که امام و مراجع در اواخر سال 41 و محرم سال 42 که در ماه خرداد بود به دسته جات حسینی و منبری ها و وعاظ توصیه کردند که خودشان را در دهه محرم در پرتو نهضت اباعبدالله الحسین(ع) برای دفاع از حریم اسلام آماده کنند و پاسخ دربار را که خیلی مفتضحانه به جنگ ارزشهای اسلامی و روحانیت آمده بود بدهند.
واکنش رژیم این بود که فردای آن روز که 14 خرداد بود امام را دستگیر و به تهران منتقل و خبر از اعدام امام در روزنامه ها از قول رئیس ساواک پخش شد.
به دنبال این خبر مردم در قم و ورامین کفن پوش شدند و طلاب در تهران تحصن کردند.  
 رژيم آمريکايی شاه، سراسيمه از آنچه در پيش بود، قيام را به خون کشيد و منجر به کشته شدن چند صد نفری مردم ورامین و قم شد.  

بعد از 15 خرداد هم این سخنرانی ها با قانون کاپیتولاسیون ادامه یافت و آن آگاهی انقلابی را در اقشار ملت ایران گسترش داد. دانشگاه با حوزه یکی شدند و بیشتر روشنفکران که مخالف نظام بودند همراه با روحانیون به صورت علنی بر علیه رژیم شاه فعالیت کردند  .