به گزارشحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛امام علی (ع)در قسمت انتهایی نامه 31 کتاب شریف نهج البلاغه خطاب به فرزند خود امام حسن (ع)در مورد جایگاه زنان در خانواده و جامعه می فرماید:ای فرزندم، از مشورت کردن با زنان در امور سیاسی بپرهيز . زنان را روى پوشيده  دار تا چشمشان به مردان نيفتد ، زيرا حجاب ، زنان را بيش از هر چيز از گزند نگه دارد . خارج شدنشان از خانه بدتر نيست از اينكه كسى را كه به او اطمينان ندارى به خانه در آورى . اگر توانى كارى كنى كه جز تو را نشناسد چنان كن و كارى را كه برون از توان اوست ، به او مسپار ، زيرا زن چون گل ظريف است ، نه پهلوان خشن . 

امام در ادامه در مورد تعادل در رفتار  می فرماید:گرامى داشتن زن را از حد مگذران و او را به طمع مينداز ، چندان كه ديگرى را شفاعت كند . 

همچنین امام علی از تعصب و غیرت نابجای برخی مردان می فرماید:زنهار از رشك بردن و غيرت نمودن نابجا ، زيرا سبب مى شود كه زن درستكار به نادرستى افتد و زنى را كه به عفت آراسته است به ترديد كشاند . براى هر يك از خادمانت وظيفه اى معين كن كه به انجام آن پردازد و هر يك ، كار تو را به عهده آن ديگر نيندازد . 

امام همچنین در مورد خوش رفتاری با خویشاوندان می فرماید:فامیل های خود را گرامى دار ، كه ايشان بالهاى تو هستند كه به آن مى  پرى و اصل و ريشه تواند كه بدان بازمى گردى و دست تو هستند كه به آن حمله مى آورى . امام در انتهای این نامه که در سالهای آخر عمر شریف خود آن را نگارش نموده است به فرزند ارشد خود می فرماید:دين و دنيايت را به خدا مى سپارم و از او بهترين سرنوشت را براى تو مى  طلبم ، هم اكنون و هم در آينده ، هم در دنيا و هم در آخرت .

انتهای پیام/