جعفر ابوالفتحی شاعر آیینی در گفتگو با خبرنگار
حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ پیرامون تجلی حضرت زهرا (س) در اشعار آیینی امروز گفت: ما یک نگاه کلی به زندگانی اهل بیت عصمت و طهارت می‌توانیم داشته باشیم و یک نگاه ریزبینانه و بسیار دقیق. بنده کمتر از آنی هستم که بخواهم سخنی بگویم، اما نظر حقیر این است که شاعران آیینی در نگاه کلی به زندگانی حضرت زهرا (سلام الله علیها) موفق بوده‌اند و کارهای خوبی ارائه کرده‌اند، اما از نگاه ریزبینانه و دقیق کارهای بسیار کمی ارائه شده است.
وی افزود: دلیل آن هم این است که ما با خواندن چندین کتاب می‌توانیم یک دید کلی از شخصیت حضرت زهرا (س) داشته باشیم، اما برای بدست آوردن اطلاعات دقیق‌تر باید مطالعات دقیق‌تری را با درایتی بیشتر انجام دهیم. لازم است که به علما و اهل فن مراجعه کنیم و از مطالب ایشان که حاصل عمری تحقیق در مورد شخصیت اهل بیت (علیهم السلام) است استفاده کنیم.
ابوالفتحی در ادامه گفت: یک شاعر آیینی علاوه بر عالم بودن، باید روحیه تحقیق هم داشته باشد تا مضمونی را به نظم درآورد که تا به امروز کسی در شعر به آن نپرداخته و یا بسیار کم به آن پرداخته است. ما در بیان مصائب حضرت زهرا (س) تقریبا همه چیز را گفته‌ایم اما در بیان مناقب ایشان می‌توانم بگویم کم گذاشته‌ایم. در نحوه خلقت، دوران کودکی، رفتار ایشان با همسر و فرزندان، روایات و احادیثی که از ایشان نقل شده، خطبه فدکیه و... مطالب بسیاری وجود دارد که در اشعار آیینی از آن‌ها کمتر سخن به میان آمده است.
وی در پاسخ به این سوال که حضرت فاطمه (س) در اشعار آئینی ما بیشتر با چه توصیفات و ویژگی‌هایی به تصویر کشیده شده‌اند؛ اظهار داشت: بیشترین توصیف را می‌توان محبوب‌ترین توصیف دانست چرا که تقریبا تمامی شعرای آیینی زیباترین ارتباط را با این وصف برقرار کرده‌اند و به مردم انتقال داده‌اند. این وصف از نظر حقیر، واژه‌ی «مادر» است. شما به تمامی ابناء بشر از هر دین و آیینی اگر از شخصیت مادر بگویید، همه برای شنیدن، سراپا گوش می‌شوند چرا که «مادر» محبوب ترین شخصیت هر انسانی در زندگی اوست. این نقطه، نقطه خوبیست برای مانور بیشتر. از شخصیت یک مادر بگوییم مادری که با همه مادرها یک فرق بسیار اساسی دارد آن هم عصمت ایشان است. در بیان ویژگی‌ها شعرای گرانقدر بیشتر به عصمت، صبر و ایثار، بصیرت، دفاع از ولایت، حق طلبی، مبارزه با ظلم و کرامات ایشان پرداخته و این خصوصیات را به تصویر کشیده‌اند.
این شاعر درخصوص توفیقاتی که در راه شاعری و ستایش حضرات آل الله به دست آورده ابراز داشت: بزرگترین توفیقی که نصیب حقیر شده است، گرفتن اشک از محبین اهل بیت (ع) به وسیله شعر است. به نظر حقیر هیچ چیزی بعد از انجام واجبات، ترک محرمات و شهادت در راه اهل بیت (ع) بالاتر از ریختن اشک بر مصائب اهل بیت عصمت و طهارت نیست، و این توفیق نصیب این حقیر شده که بتوانم بنویسم و اشک بگیرم که خدا را با هیچ عملی بابت این توفیق نمی توانم شاکر باشم حتی با شهادت ان شاء الله.
ابوالفتحی در پایان به مناسبت سالروز شهادت حضرت زهرا (س) یکی از اشعاری که پیرامون آن حضرت سروده است را در اختیارمان قرار داد که در ادامه با هم می خوانیم:
نور حق از صفر مطلق رو به بالا فاطمه
ما خَلَق باشد تماما رِجس «منها فاطمه»
نام حیدر را ببر زهرا اجابت می کند
گو الف تا که بسازد یک الفبا فاطمه
چار نور لا حد از کانون او در حرکتند
"طاء" و "واو" و "باء" و "آ" و کنه طوبا فاطمه
روز اول با ولای مصطفی و مرتضی
نشئه ی خلاق را می کرد انشا فاطمه
روی تاج رأس خلقت با سر انگشتان وحی
دست خط کیست این املای «لولا فاطمه»؟
از قیام قامت معنای او پر گشته است
در دل هر ذره ای معنای «برپا فاطمه»
ما به این امّید خاک پای حیدر گشته ایم
زر کند با دست هایش خاک ها را فاطمه
من یتیم و من اسیر و من فقیر خانه اش
می کند با این سه شخصیت مدارا فاطمه
با وجود او علی شمشیر می خواهد چه کار
لا فَتی الا علی لا سَیف الا فاطمه
منکران خاکسترم سازید و بر بادم دهید
یاورم امروز مولا هست، فردا فاطمه
نام دختر بچه ام را همسرم زهرا بگو:
«فاطمه زهرا» گذارم یا که «زهرا فاطمه»؟
انتهای پیام/
