به گزارش خبرنگار حوزه پایه و آبی گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان،در سال های اخیر ارتقاى ورزش دووميدانى تنها به شعار دادن مسئولان خلاصه شده و شاهد اقدام عملى از سوی فدراسیون دوومیدانی برای پیشرفت این رشته مادر نبوديم. در واقع ورزشکاران اندکی حاضر می شوند وقت خود را برای انجام تمرینات دوومیدانی بگذرانند و حامیان مالی هم علاقه ای برای سرمایه گذاری در این رشته ندارند.
 
هزينه رفت و آمد و حتی تأمين كفش ورزشى بر عهده دوندگان است و يك ورزشكار از كدام منبع درآمدى اين هزينه ها را متقبل شود. چرا استعداد يابى ها نتيجه اى در بر ندارد.
 
با وجود پایین بودن حقوق دریافتی مربیان، مسئولان از آنها انتظار دارند چند ورزشكار قهرمان را به دووميدانى كشور تحويل بدهند.درحال حاضر هزینه های محدودی که صرف آکادمی دوومیدانی شده نتیجه خاصی نداشته و شاهد رشد و پرورش استعدادهاى ناب نيستيم. 
 
مربیان کارنامه داری چون روح اله گلستانی جم،داود صمیمی،رضاابوالفتحی و محمد عاکفیان براى پرورش استعدادها از سوی مسئولان حمایتی نمی شوند. 
 
با خبر شديم گلستانى بيش از ٦ ماه است كه با ترك خانواده و باشگاه سايپا به مراغه رفته است تا ١٠٠ ورزشكار با استعداد را آماده كند. وی در این مدت موافق شده با تمرين دادن به دووميدانى كاران نونهال ، آنها را براى حضور در اردوى تيم ملى نوجوانان آماده كند. 
 
به هر حال گلستانى وقتى ديد كه حمايتى از سوى مسئولان دووميدانى صورت نمى گيرد و استعدادهاى ناب مراغه به علت نداشتن حداقل امكانات از جمله كفش در تمرينات شركت نمى كنند ترجيح داد به تهران برگردد تا دست کم راحت تَر بتواند در كنار خانواده اش فعاليت خود را انجام بدهد و دغدغه اى بابت حمايت نكردن از استعدادهاى درخشان دووميدانى نداشته باشد. یا خیلی دیگر از مربیان دو و میدانی کشورمان که وضعیتی مشابه گلستانی جم را دارا می باشند و فدراسیون هیچ گونه امکانات مناسبی را در اختیارشان قرار نمی دهد تا بتوانند کشتی به گِل نشسته دو و میدانی را به ساحل امن برسانند.
 
این شیوه که مسئولان در پیش گرفته اند بدون شک منجر به استعداد کشی خواهد شد و در دورانی که تفکرات اعضای کمیته فنی مثبت نباشد؛نمی توان آینده خوبی را برای دوومیدانی متصور شد.
 
هم اکنون در بیشتر استان های کشورمان ورزشکارانی هستند که از استعداد شگرفی برخوردار هستند اما به دلیل حمایت نشدن از طرف مسئولان فدراسیون ترجیح می دهند به جای حضور در این رشته مدال آور وقت خود را صرف دیگر رشته های ورزشی کنند. به طور حتم این اتفاقات در آینده لطمات جبران ناپذیری را به پیکره دوومیدانی کشورمان وارد خواهد کرد.
 
همچنین در بخش بانوان هم ورزشکارانی هستند که رکوردهای خوبی را به ثبت می رسانند اما مسئولان به جای اینکه از این ورزشکاران حمایت کنند تا بتوانند در سالیان آینده از آنها دوندگان مطرحی را بسازند بیشتر ترجیح می دهند،فرصت سوزی کنند تا اینکه آنها را مانند یک بچه زیر پر و بال خودشان بگیرند.

چرا از استعدادیابی حمایت نمی شود و یا اگر حمایتی هم صورت می گیرد، نتیجه بخش نیست؟چرا ورزشکارانی که استعدادشان کشف شده زیرنظر مربیان بزرگ تمرین نمی کنند؟به هر حال درصورتی فعالیت های یک آکادمی دوومیدانی به نتیجه می رسد که مطابق با استانداردهای جهانی پیش برود.

برهمین اساس برای پیگیر این موضوع سراغ پیشکسوت و مربی دو و میدانی کشورمان رفتیم که وی دراین باره بیان کرد:معتقدم هر هیئتی باید مانند یک فدراسیون عمل کند،باید تلاش کند ورزشکاران استانش را تحت پوشش قرار دهد.متاسفانه یکی از مشکلاتی که جدیدا در دوومیدانی باب شده این است که مسئولان ها هیئت ها استانی می گویند فدراسیون امکانات محدود و ناچیزی را در اختیارشان قرار داده است.

وی ادامه داد: درصورتی که با همین امکانات محدود هم می شود ورزشکاران زیادی را به عرصه ورزش کشور معرفی کرد.یکی از مشکلات اساسی که در ورزش دو و میدانی وجود دارد این است که به مدارس آموزشگاهی توجه ویژه ای نمی شود،به طور مثال اگر هیئت های استانی سراسر کشور بتوانند مسابقات متعددی را در رده های پایه برگزار می کنند،شک نداشته باشید می توان از دل همین رقابت ها استعدادهای نهفته زیادی را کشف و به رشته دوومیدانی معرفی کرد.

شادمهر در ادامه تاکید کرد: همینکه ورزشکاران با استعدادزیادی در رشته دوومیدانی وجود دارند،که متاسفانه مسئولان فدراسیون از آنها حمایت چندانی نمی کنند و این باعث می شود تا در آینده لطمه های جبران ناپذیری به پیکره دوومیدانی کشورمان وارد شود.

انتهای پیام/