اما نکته مهم درباره هزینه باشگاه ها، بحث قراردادها است. برخی از تیم های فوتبال کشورمان بر اساس تاکتیک تیمی، نقطه ضعف و نیاز مربی، بازیکنان موردنظر خود را جذب می کنند اما برخی دیگر، تنها برای جمع کردن تیمی پر ستاره، مبلغ زیادی را هزینه می کنند، مانند استیل آذین سال 1389-90 که با وجود هزینه زیاد و حضور ستاره های میلیاردی بازهم به لیگ آزادگان سقوط کرد.
اما قرارداد و جزئیات قبل از آنکه در حوزه ورزش فوتبال بررسی شود، بدون شک بار حقوقی و تعریف مختص خود را دارد و مشخص است که باید از حداقل های حقوقی و اداری برخوردار باشد تا به مرز رسمیت برسد که متاسفانه برخی از مدیران تنها به فکر جذب بازیکنان هستند و هیچ اهمیتی به بحث های حقوقی نمی دهند، مانند مشکل جدید استقلال تهران و ممنوعیت این تیم از نقل و انتقالات زمستانی (نیم فصل) به دلیل بدهی به عادل شیحی.
متاسفانه در فوتبال کشورمان گاه همین حداقلها نیز در یک قرارداد ساده لحاظ نمیشود و نتیجه چنین سهل انگاریهایی را به راحتی میتوانید در اخبار و حواشی فوتبال ایران پیگیری کنید.
بازیکنانی که سالها پس از فعالیت در یک باشگاه متوجه میشوند که اصل قراردادشان نزد یک دلال بوده است و آنها هرگز از رقم اصلی دریافتی خود با خبر نبوده اند و بازیکنانی که ناگهان به خود آمده و دیدهاند بدون آنکه بدانند زیر بار کوهی از تعهدات عجیب و غریب رفته اند !
قرار داد با بازیکنان فوتبال چه از سوی باشگاه و بازیکن گاهی آنقدر بند های نامعقول را در خود می بیند که قرار داد های یکطرفه و نامعقول دوره قاجار را فراموش می کند.گلستان و ترکمنچای کجا و این قرار داد ها کجا!؟
اما در فوتبال اروپا، بازیکنان زمانی که با باشگاهی قرارداد می بندند، 5 نسخه رسمی و تایید شده (برابر اصل) از قرارداد خود را رویت میکند. یکی از این قراردادها در اختیار بازیکن و دیگری در اختیار مدیربرنامههای او خواهد بود، مدیرعامل باشگاه قرارداد شماره 3 را تحویل می گیرد و دو قرارداد دیگر در اختیار فدراسیون فوتبال آن کشور و یوفا (کنفدراسیون فوتبال اروپا) قرار خواهد گرفت اما در فوتبال ایران کمتر این اتفاق رخ می دهد و دلالان به تنهایی تمام این کارها را انجام می دهند.
گفتنی است درفوتبال کشورمان به جز مراحل قانونی قرارداد ها که اجرا نمی شود، بحث پاداش های عجیب و غریب نیز مطرح است و برای مثال به مورد تیم لیگ برتری اشاره می کنیم که قرارداد چند صد میلیونی با دروازه بان خود منعقد کرده و در مفاد قرارداد آمده است که اگر در هر بازی گل نخوری( کلین شیت کنی) پاداش خواهی گرفت.
نکته جالب آن است که آیا وظیفه دروازه بان بسته نگه داشتن دروازه نیست؟
البته از این دست موارد در فوتبال کشورمان زیاد است که به چند مورد آن اشاره خواهیم کرد:
مهاجم تیم لیگ برتری که به عنوان یکی از شاه ماهی های نقل و انتقالات محسوب می شود، قرارداد چند صد میلیونی با تیمی منعقد کرد و پس از آن شرط گذاشت اگر بیش از 10 پاس گل بدهد، مبلغ 500 میلیون تومان به قراردادش اضافه شود.
همچنین می توان از بند دریافت کمتر از 50 درصد هم نام برد که اگر تیمی تا مدت زمانی مبلغ مورد نظر بازیکن را پرداخت نکند، فوتبالیست می تواند قراردادش را با آن باشگاه فسخ و راهی تیم دیگری شود.
البته نکته جالب تر از همه، هدیه آپارتمان و ماشین به بازیکنان بود. زمانیکه قانون سقف قرارداد در فوتبال ایران آمد، باشگاه ها برای دو زدن این قانون، 3 ماشین، آپارتمان، پاداش صدمیلیونی پس از هر برد و.... اشاره کرد تا بتوانند مبلغ اصلی قرار داد بازیکن را پرداخت کنند.
1- امضای تمبر؛
نیمار و رونالدو با شرکت تمبرسازی پانینی همکاری کرده اند. بازیکن برزیلی در سال ۲۰۱۳ مبلغ ۵۰ هزار دلار برای چاپ امضایش روی ۶۰۰ تمبر دریافت کرد و رونالدو در سال ۲۰۱۵ مبلغ ۱۷۵ هزار دلار برای ۱۰۰۰ تمبر.
۲- قرارداد محرمانه؛
رونالدو به طور مثال بندی در قراردادش دارد که بر اساس آن کارمندان خانه اش اگر تا ۷۰ سال بعد از مرگش در مورد او صحبت کنند باید حداقل ۳۰۰ هزار یورو جریمه بپردازند!.
۳- پاداش بر اساس عملکرد؛
در قرارداد آگوئرو با سیتی بندی وجود دارد که بر اساس آن به ازای تعداد گلهایش پاداش می گیرد: ۲۵۰ هزار یورو برای زدن ۱۵ گل در لیگ برتر، ۲۵۰ هزار یورو برای زدن ۲۵ گل ، یک میلیون یورو برای هر جامی که در سیتی می برد و ...
۴- پاداش های شرطی؛
در قرارداد توماس فرمالن با بارسلونا هم بندهای عجیبی وجود داشت ، مثلا تلاش برای هماهنگ شدن با فرهنگ کاتالونیایی و یاد گرفتن زبان کاتالونیایی نیم میلیون یورو علاوه بر پاداش چهل میلیونی دریافت می کرد، دریافت ۱۰۰ هزار یورو سالانه برای رضایت دادن به این که در پست دلخواه مربی بازی کند و ...
۵- بندهای ضد رقیب؛
در سال ۲۰۱۵، بتیس در قرارداد فن درفارت بندی گذاشت که بر اساس آن اجازه نداشت کفش قرمز بپوشد (به خاطر رنگ پیراهن رقیب اصلی این تیم یعنی سویا). بدین ترتیب بازیکن هلندی برای این که کفش قرمز نپوشد ماهانه ۱۱۴،۴۲۸ یورو دریافت می کرد.
۶- پاداش های ویژه؛
اسکیل لاوتزی برای این که از پاریسن ژرمن به لیگ چین برود برای ۲۳ ماه ۵۶،۷ میلیون یورو دستمزد گرفت. علاوه بر آن ملی پوش آرژانتینی دو خانه ویلایی، دو خودرو به علاوه آشپز و راننده هم داشت.
۷- پاداش برای باخت؛
هوگو لوریس، دروازه بان تاتنهام در سال ۲۰۱۰ با تیم انگلیسی قرارداد بست. ملی پوش فرانسوی برای هر برد ۷ هزار پوند پاداش می گرفت و برای باخت یا مساوی ۳۵۰۰ پوند.
۸- پرداخت بدهی ها؛
پاریسن ژرمن برای خرید تیاگو سیلوا در سال ۲۰۱۲ از میلان حاضر شد که بدهی این بازیکن به اداره مالیات ایتالیا را هم بپردازد.
۹- پاداش خوش رفتاری؛
هر بازیکنی مطابق انتظار باید خوش رفتار باشد اما لیورپول در قرارداد بالوتلی بندی گذاشت که بر اساس آن مهاجم ایتالیایی برای این که به بازیکن حریف آب دهان پرتاب نکند یا این که در یک فصل بیش از سه بار اخراج نشود، ۱،۱۸۴.۰۰۰ یورو دریافت می کرد.
۱۰- تبلیغ رایگان؛
دنیل اگر در سال ۲۰۱۴ با سه میلیون یورو از لیورپول راهی بروندبی شد تا تبدیل به گرانقیمت ترین بازیکن تاریخ لیگ دانمارک شود. تیم دانمارکی در قراردادش بندی گذاشته بود که بر اساس آن بروندبی در همه بازیهای خانگی باید بنر شرکت شخصی اقوامش یعنی "کلواگر" را نصب می کرد.
۱۱- فقط فولکس؛
ریکاردو رودریگز، ستاره سوئیسی ولفسبورگ در قراردادش با باشگاه آلمانی قرار بود که در زمان حضور در بازیها، کنفرانس مطبوعاتی و تمرینات ولفسبورگ فقط سوار خودروی فولکس شود. شرکت خودرسازی فولکس مالک تیم ولفسبورگ است.
۱۲- فرار از آدیداس؛
با توجه به قرارداد شالکه با آدیداس، تمام بازیکنان این تیم باید کفش های شرکت آلمانی را می پوشیدند و به همین خاطر خرید ماتیا ناستاسیچ برای انها مشکل ساز بود چرا که این بازیکن با شرکت نایکی قرارداد داشت. به همین خاطر در قرارداد وی بندی گذاشته شد که فقط در صورتی حق دارد کفش های آدیداس را نپوشد که پزشکان تائید کنند که کفش نایکی برایش مناسب تر است. به نظر می رسد که ناستاسیچ در هدفش موفق شد.
۱۳- باشگاهی که اعتماد به نفس نداشت
علی عدنان کاظم، بازیکن تیم ملی عراق که در حال حاضر در اودینزه ایتالیا توپ می زند در زمان حضورش در ریزه اسپور ترکیه بند جالبی در قرادادش وجود داشت: او بر اساس قراردادش حق نداشت که بازیکنان و کارمندان دیگر باشگاه را به حضور در باشگاهی دیگر ترغیب کند!
۱۴- کاهش دستمزد در هر سال؛
برای هر بازیکن معمولا مرسوم است که در قراردادهایش دستمزدش به مرور زمان افزایش یابد اما شرایط قرارداد آندر هررا، هافبک اسپانیایی با منچستر یونایتد فرق داشت. این بازیکن در سال اول قراردادش یعنی سال ۲۰۱۴ مبلغ ۳،۵۳۶.۰۰۰ پوند دستمزد می گرفت ، در سال ۲۰۱۵ مبلغ ۲،۶۵۲.۰۰۰ یورو و در فصل جاری دستمزدش ۲،۳۴۰.۰۰۰ یوروست. البته در این مدت درآمد هررا از تبلیغات افزایش می یابد.
۱۵- فقط پاداش؛
مایکل اسین در زمانی که در سال ۲۰۱۴ قرارداد یک ساله قرضی با رئال مادرید بست، دستمزد وی فقط ۶۰۰۰ یورو در ماه تعیین شد اما نکته این جا بود که برای فرار از مالیات، پاداش وی ۴،۷۵ میلیون یورو تعیین شده است.
۱۶- بازیکن ۵۰۰ میلیونی؛
لوکاس سیلوا، هافبک برزیلی که از کروزیرو به رئال مادرید پیوست در برنابئو ناکام بود و امسال به علت مشکلات قلبی حتی در لیست هم قرار نگرفت اما بند فسخ قرارداد وی ۵۰۰ میلیون یورو تعیین شده است.
۱۷- همه به جز آرسنال؛
وجود رقم فسخ قرارداد در بازیکنان بزرگ فوتبال دنیا اتفاقی عادی است اما مورد فیرمینو خاص تر است. رقم فسخ قرارداد وی برای همه باشگاه های دنیا ۹۸ میلیون پوند است به جز آرسنال.
در واقع تیم لندنی حتی اگر حاضر به پرداخت ۹۸ میلیون پوند هم شود بدون اجازه لیورپول حق خرید این بازیکن را ندارد!
۱۸- قرارداد سلطنتی؛
میشل لادروپ، سرمربی دانمارکی در زمان حضورش در لخویا قرارداد جالبی بسته بود. این مربی علاوه بر دستمزد سالانه ۲،۶ میلیون یورویی خود یک اقامتگاه مجلل برای خود و خانواده اش، پنج تا هشت سفر به شهر دلخواه اروپایی در سال، یک تلفن با استفاده نامحدود از اینترنت و دو خودروی شیک را در اختیار داشت.
۱۹- خرید میلیونی و باور نکردنی؛
ژو ژین، هافبک ۲۲ ساله چینی با مبلغ ۲۲ میلیون یورو از اتلتیکو مادرید به گوانگژو اورگرانده ملحق شد که امسال در لیگ چین فقط ۵۹ دقیقه بازی کرده است. مبلغ نجومی قرارداد وی با توجه به این که هرگز بازیکن بزرگی حتی در سطح فوتبال چین نبوده در نوع خود قابل توجه به نظر می رسد.
۲۰- جریمه های شگفت انگیز؛
در قرارداد لری کایوده، مهاجم نیجریه ای با تیم آستوریا وین هم بندی های عجیبی وجود دارد: اگر غذایش را در اتاقش بخورد، ۵۰ یورو جریمه می شود، اگر به ساعت خاموشی احترام نگذارد، ۱۵ درصد از قراردادش کم می شود، اگر در مکان های عمومی دچار حالت غیرعادی شود، ۳۰ درصد از دستمزدش کم می شود، اگر بدون اجازه پیش از اتمام بازی نیمکت را ترک کند، ۱۰۰۰ یورو جریمه می شود ، اگر با کفش به اتاقش برود یا در اتوبوس با تلفن صحبت کند، ۱۰۰ جریمه می شود، اگر به خاطر درگیری با حریف درون زمین جریمه شود یا در تمرینات تاخیر کند، ۵۰۰ یورو جریمه می شود، اگر در یک تمرین بدون عذرخواهی غیبت کند، ۱۰۰۰ یوریو جریمه می شود.
در همین باره با هوشنگ نصیرزاده، کارشناس حقوقی فوتبال کشورمان گفتگو کردیم؛
وی گفت: باشگاه ها کارشناس حقوقی دارند و می توانند از آنها استفاده کنند اما متاسفانه در فوتبال ایران، برخی باشگاه ها فقط به فکر جذب بازیکنان به هرقیمتی هستند.
نصیرزاده افزود: امیدوارم باشگاه ها در جذب بازیکن و مفاد قرارداد های آنها دقت کنند تا در آینده مشکلی پیش نیاید و مربیان بتوانند از نهایت توان بازیکنان شان استفاده کنند.
کارشناس حقوقی ورزش کشورمان در پایان اظهار کرد: متاسفانه قراردادهای ترکمنچای در ورزش کشورمان زیاد است و باید تلاش کنیم تا این مشکل برطرف شود.
محمد صادق تبار
انتهای پیام/
اونائی که برای نان شب محتاج هستن چی بخورن .شرعا اشکال داره .
خوب میشود این.
فوتبال وقتی خصوصی نیست و پول بی حساب کتاب هم باشه
ناظر هم که قربونش برن نیست بعضیها میریزن چپاول میکنن و...
کسی هم نیست که بگه چرا
یه سری یهوبه به پول دست پیداکردندوشروع به هزینه کردن فقط برای مطرح شدن کردن
اگرزحمتی برای بیت المال کشیده بودندمیدونستندچگونه هزینه کنند..