ضرغامی نوشت:
"و خسف القمر...
اَبروی ترک خورده‌ی عباس خدایا!
شق‌القمر از لشگر ابلیس بعید است!
سلام بر تو ای ایستاده‌ترین افتاده!
.
*** پی‌نوشت ***
گریه می‌کنم، پس هستم!
رَبِّ أَوْزِعْني أَن أَشکُرَ نِعمَتَکَ الَّتي أَنعَمْتَ عَلَيَّ وَ عَلى والِدَيَّ... .
پروردگارا! مرا توفیق شکر نعمت خود که به من و پدر و مادر من عطا فرمودی، عنایت فرما... (نمل ۱۹)
.
نعمت گریه بر حسین و یاران باوفایش بالاترین است!
آیا کسی را می‌شناسید که حاضر باشد این نعمت و لذت معنوی را با چیز دیگری معامله و معاوضه کند؟ من که نمی‌شناسم!
غرق در نعمت‌های خدا هستیم! قدر بدانیم! التماس دعا!
.
هر چند تیر، مشک و دلم را دریده است!
ای آب، همتی کن و تا خیمه‌ها مریز!
دو دست دادی و دست دو عالم به سوی توست! یا ابوالفضل (ع)."
انتهای پیام/
