عطاران با «دراکولا» به جای ارتقای توانایی‌های خود در زمینه کمدی سازی در سینما گامی به عقب برداشته است.

جبار آذین منتقد سینما در خصوص فیلم سینمایی «دراکولا» به خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گفت: مخاطبان سینمای ایران با توجه به نیازهای اجتماعی معمولا از آثار خانوادگی - اجتماعی با رویکرد طنز و کمدی استقبال می کنند. فروش بالای فیلم های کمدی، نشان دهنده نیاز و علاقه مخاطب این نوع آثار و جایگاه تعیین کننده آثار کمدی در سینماست.

وی افزود: توجه به این نیاز و تلاش برای تولید آثار مطلوب استاندارد و مناسب جامعه وظيفه‌ای است که تماشاگران سینما در دستور کار مدیران و هنرمندان سینما قرار داده اند. از همین رو عده ای از هنرمندان سینما بدون لحاظ فرهنگ و سلیقه مخاطب و صرفا با نگاه به گیشه دست به تولید فیلم‌هایی به ظاهر کمدی - خانوادگی و اجتماعی زده اند که ماحصل کار آنها آثاری ضعیف و سطحی و شعاری بوده است. با این حال گاه فیلم هایی هم ساخته و ارائه شده که توانسته نظر مخاطب را جلب کند و زمینه ساز تولید آثار مقبول تر سینمایی توسط سینماگران باشد.

آذین در مورد شبه کمدی بودن این فیلم اظهار داشت: پس از فیلم های پر فروش «من سالوادور نیستم» و «پنجاه کیلو آلبالو» که با نظرات موافق و مخالف همراه بودند، هم اکنون کمدین و کمدی ساز سینما و تلویزیون رضا عطاران با ارائه یک فیلم جدید شبه کمدی نظر ها را به این نوع فیلم کمدی خانوادگی و اجتماعی دوخته است. «دراکولا» ساخته جدید عطاران یک فیلم کمدی وحشت است، وی با نگرش به دو گونه سینمایی کمدی و وحشت کوشیده فیلمی سرگرم کننده، جذاب و مخاطب پسند به جامعه عرضه کند اما علی‌رغم تجارب زیادش در عرصه کمدی سازی به دلیل سطحی نگری و عدم آشنایی و آگاهی لازم و کافی از دو ژانر کمدی و وحشت، «دراکولا» نتوانسته سرگرم کننده و مورد پسند قشرهای گسترده جامعه باشد.

وی ادامه داد: علاوه بر این گرچه عطاران به عنوان بازیگر و کارگردان تلاش کرده که موضوع های ملموس اجتماعی را دستمایه «دراکولا» قرار دهد، ولی فیلم از نظر سوژه حرف تازه‌ای برای گفتن ندارد و چون از اصول و ویژگی های هر دو گونه کمدی و وحشت دور است، نتوانسته به استحکام، انسجام و یک قدرت استاندارد سینمایی دست یابد.
 
آذین در مورد سهل‌انگاری این کارگردان کمدی سینمای ایران تصریح کرد: استفاده از قالب‌های طنز کمدی و وحشت می‌توانست شرایط مناسبی را برای ارائه حرف‌های انتقادی و اجتماعی در «دراکولا» فراهم آورد اما به دلیل سهل انگاری عطاران و عبور او از سطح مسائل جامعه، این قالب‌ها کاربرد مناسب نیافتند. متاسفانه وی مدت هاست که خود و بازی های تکراری اش را در آثار سینمایی بویژه کمدی ارائه می کند. در کارهای پیشین این فیلمساز نشانی از نوآوری و خلاقیت به چشم می خورد اما به مرور از این وضعیت فاصله گرفته و تنها کلیشه و تکرار بر کارهای او سایه انداخته است. این اثر نه فقط از نظر کارگردانی متوسط بلکه از منظر نگارش فیلمنامه و شخصیت پردازی هم دچار ضعف و اشکال است.

وی افزود: عطاران با «دراکولا» به جای ارتقای توانایی‌های خود در زمینه کمدی سازی در سینما گامی به عقب برداشته است. با این حال این فیلم، متوسط نافی توانایی ها و قابلیت ها و نگاه های سینمایی عطاران نیست. در اوضاع بد سلطه فیلم های بازاری و بی محتوا اکران فیلم های متوسطی همچون «دراکولا» به رغم ضعف هایش می تواند ارتباط تماشاگر را با سینما حفظ کند و تنور سینما را داغ نگه دارد. این اثر گرچه می توانست نقطه عطفی در کارنامه عطاران و سینمای ایران باشد ولی در سطح یک فیلم متوسط فراتر نرفته و بویژه برخی از صحنه و لحظه های همراه با وحشت و ترس و شوخی های سبک و سطحی، این فیلم را چندان مناسب تماشای خانواده ها بویژه خانم ها و کودکان قرار نمی دهد. خام دستی های عطاران در شکل دهی سکانس های خنده ساز و وحشت آفرین با آنکه گذرا و کاذب هستند اما به خاطر کارگردانی ضعیف آن مخاطب را با این سکانس ها همراه نمی کند.

وی خاطرنشان کرد: علی‌رغم ضعف شخصیت پردازی و آشفتگی موضوعی فیلم و بازی یکنواخت و غیر خلاقانه عطاران، سایر بازیگران با توجه به دانش و تجربه بازیگری خوب خود توانسته اند به توفیق ارتباط با تماشاگر دست یابند. از جمله بازی خوب بازیگرانی چون لوون هفتوان، ویشکا آسایش و ژاله صامتی که به خوبی در کار نشسته و مورد توجه مخاطبان قرار گرفته است.

گفتگو از منا شمسایی



انتهای پیام/



اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.