بخش کلیدی موفقیت این خودروها به کارایی آنها و مصرف کم شان بازمی‌گردد که تجربه رانندگی شبیه خودروهای سدان را با مصرف مشابه سوخت به نمایش می‌گذارند.

امروزه دیگر آن تصور قدیمی درباره شاسی‌بلندهای قدیمی با مصرف زیاد سوخت وجود ندارد و خریداران امروزی از منافع این‌گونه خودروها استفاده می‌کنند.

بسیاری از خودروهای جذاب کراس‌اوور نظیر نیسان قشقایی، اشکودا یتی و مزدا CX-5 برخی ویژگی‌های مشترک کلیدی دارند: فضای داخلی زیاد، پیشرانه‌های کم‌مصرف و قابلیت اطمینان مناسب.

آنچه در مورد همه خودروها صادق است این که شما نیاز دارید هدفتان از خرید یک نوع خاص از خودرو را معین کنید. اگر در شهر تردد می‌کنید و اصلا به فکر آفرود نیستید، باید دنبال کراس‌اوورهای تک دیفرانسیل کم‌مصرف باشید.

به‌علاوه، کراس‌اوورهای مجهز دو دیفرانسیل گران‌تر هستند و از مصرف سوخت زیاد رنج می‌برند. ممکن است فکر کنید برای به دست آوردن حداکثر کارایی پیشرانه‌های دیزلی مناسب‌تر هستند، اما خیلی شتاب‌زده عمل نکنید، به پیشرانه‌های بنزینی نیز نیم‌نگاهی داشته باشید.

پیشرانه‌های بنزینی مدرن خیلی بهینه شده‌اند و هزینه‌های کمتری نسبت به مدل‌های دیزلی دارند. درهرحال، انتخاب شما هر چه که باشد، اما باید گفت که این کلاس خودرویی روزبه‌روز بیشتر توسعه می یابد و پیشرفته‌تر می شود. نشریه اتواکسپرس مشخصات 10 کراس‌اوور برتر دنیا را مرور کرده که در مطلب پیش رو گزیده‌ای از ترجمه این مطلب را می‌خوانید.

رنو کجار

پیش‌ ازاین فکر می‌کردیم قشقایی بهترین کراس‌اوور است، اما با آمدن کجار معادلات عوض شد. شکی وجود ندارد که کجار در زمینه‌های بسیاری خبره است، از طراحی کلی گرفته تا محیط داخل کابین.

در مواردی مانند گیربکس و شاسی، کجار و قشقایی طبیعتا به‌طور یکسان عمل می‌کنند. کجار نسبت به قشقایی طراحی گیراتری دارد.

این خودرو همچنین اندکی بزرگ‌تر از خودروی نیسان بوده که این مهم به لطف نمای اورهنگ عقب حاصل شده و باعث افزایش فضای بار گردیده است.


به لطف صفحه‌نمایش متفاوت و مواد باکیفیت استفاده شده، کابین کجار حس اسپرت‌تری دارد. در جاده دو خودرو بسیار شبیه هم هستند و پیشرانه 1.5 لیتری دیزل با 109 اسب بخار قدرت انتخاب مناسبی محسوب می‌شود. مصرف سوخت 3.1 لیتر در هر صد کیلومتر برای این خودرو ثبت می‌شود که بسیار مناسب است. این خودرو در مقایسه با قشقایی نیز اندکی ارزان‌تر است.

نیسان قشقایی

قشقایی که جزو پرفروش‌های نیسان است مسلما مخترع این کلاس محسوب می‌شود. قشقایی طیف وسیعی از تکنولوژی‌ها را با پیشرانه‌های بنزینی و دیزلی ترکیب کرده و همراه گیربکس‌های دستی و اتوماتیک خودرویی دلچسب را ارائه کرده است.

نیسان تلاش سختی داشته تا قشقایی امن و راحت باشد. سواری خودرو محکم و سفت است، اما هرگز احساس ناراحتی به سرنشینان منتقل نمی‌شود. با وجود اندازه بزرگ این خودرو، قشقایی مزیتی فضای کابین ندارد.

با وجود این هنوز هم فضای زیادی برای پاها و سرنشینان عقب وجود دارد. استفاده از ترمزدستی الکترونیکی باعث باز شدن فضای کنسول مرکزی شده و جا برای قرار دادن اشیا فراهم شده است. این خودرو بسیار اقتصادی بوده و خصوصا با پیشرانه 1.5 لیتری دیزلی که مصرف 3.2 لیتری دارد انتخاب مناسبی به حساب می‌آید.

سیتروئن C4 کاکتوس

سیتروئن تلاش کرده با عرضه این خودرو تکانی به کلاس بدهد. کاکتوس که بر پایه C3 ساخته شده از نمایی برجسته و کابینی خلاقانه با قیمتی اغواکننده سود می‌برد که سال 2014 در میان برندگان قرار داشته است. با قیمت اولیه 18 هزار دلاری،C4 کار را تمام می‌کند.


این خودرو بیش از آن‌که هندلینگی تیز داشته باشد، براحتی سواری تأکید داشته و فلسفه ساخت آن به کاهش وزن و هزینه‌های رانندگی برمی‌گردد. داخل خودرو برخی علائم کاهش وزن مشاهده می‌شود از جمله صندلی‌های عقب یک‌تکه.

کم‌مصرف‌ترین نسخه، مدل BlueHD 100 است که از تایرهایی با مقاومت چرخشی بسیار کم استفاده می‌کند و مصرف سوخت باورنکردنی 2.58 لیتر در هر صد کیلومتر را دارد. ترکیب هزینه‌های کم رانندگی و قیمت ارزان باعث کسب رتبه‌ای مناسب برای کاکتوس شده است.

هیوندای توسان

توسان شبیه هیوندای سانتافه کوچک شده است و احساسی فراتر از برند خود دارد. نمای بیرونی خودرو جای بحثی ندارد هرچند کابین توسان به‌اندازه کجار جذاب و مدرن نیست؛ اما به‌جای آن، توسان کاربردی بودن خود را به نمایش می‌گذارد و فضای زیاد داخلی آن از برخی رقبا پیشی می‌گیرد.

در حقیقت توسان در میان اولین‌های این کلاس در بحث فضای صندوق و سرنشینان قرار دارد و براحتی می‌تواند سه سرنشین بالغ را در صندلی عقب جای دهد.

هر دو نوع پیشرانه‌های بنزینی و دیزلی در دسترس است، اما نسخه‌های دیزلی کم‌مصرف و نرم گزینه مناسب‌تری محسوب می‌شوند. اگر نظر ما را می‌خواهید، پیشرانه‌های 1.7 لیتری 113 اسب بخاری و 2 لیتری 182 اسب بخاری انتخاب‌های مناسبی هستند. نسخه 1.7 لیتری توسان مصرف سوخت 3.8 لیتری دارد.

مزدا CX-5

این خودرو در سال‌های 2012 و 2013 به‌عنوان بهترین کراس‌اوور سال اتو اکسپرس شناخته شده است. بنابراین حریف قدری به حساب می‌آید. مزدا از تکنولوژی Skyactiv در CX-5 استفاده کرده و در مدل‌های دیزلی به مصرف سوخت 3.8 لیتری دست‌یافته است.


تمرکز روی اقتصادی بودن باعث کاهش لذت رانندگی نشده است. با 503 لیتر فضای صندوق که با تا شدن صندلی‌ها به 1620 لیتر هم می‌رسد، CX-5 کاربردی بودن خود را نشان می‌دهد.

مزدا به خاطر قابلیت اطمینان ساخته‌هایش مشهور است بنابراین مشکلات این خودرو انگشت‌شمار خواهد بود. در مباحثی همچون توانایی آفرود، مدل‌های دو دیفرانسیل CX-5 اکثر رقبای همتراز را شکست می‌دهد.

داچیا داستر

با قیمت آغازی 12900 دلاری، داستر یک اعجوبه است؛ اما این کراس بیش از اینها در چنته دارد و برخلاف ابعاد کوچکش، فضای زیادی را در اختیارتان می‌گذارد. به این موارد توانایی آفرود خوب در مدل‌های دو دیفرانسیل را نیز اضافه کنید.

با این قیمت واضح است که فضای داخل کابین احساس ارزانی را ایجاد می‌کند. تجهیزات چندانی نیز وجود ندارد اما به‌جای آن فضای کافی برای سه نفر در عقب وجود دارد و فضای بار 475 لیتری آن قشقایی را پشت سر می‌گذارد.

پیشرانه 1.6 لیتری بنزینی و 1.5 لیتری دیزلی از طرف رنو تدارک دیده شده است بنابراین مشکلی از این بابت وجود ندارد. مسلما نسخهٔ دیزلی تک دیفرانسیل پاک‌ترین گزینه است و مصرف سوخت 3.6 لیتری را نشان می‌دهد.

اشکودا یتی

یتی یک کراس‌اوور با دوام و قابل‌اطمینان است و با مواردی همچون کیفیت بالای کابین، پیشرانه‌های کارا و قیمت مناسب انتخابی معقولانه به حساب می‌آید. پیشرانه‌های یتی با هر بودجه‌ای سازگار است.

پیشرانه 1.2 لیتر بنزینی برای کراس‌اووری همچون یتی کوچک به نظر می‌رسد. مدل‌های دو دیفرانسیل توانایی آفرود خوبی دارد و می‌تواند شاسی‌بلندهای بزرگ‌تر از خود را شرمنده کند.

ظاهر جعبه‌ای شکل یتی فضای زیادی را ایجاد کرده و فضای بار آن 416 لیتر حجم دارد و با خواباندن صندلی‌ها این فضا به 1580 لیتر می‌رسد. صندلی‌ها نیز قابل جدا شدن است هرچند فضای کاملا مسطحی ایجاد نمی‌شود. به‌هرحال از حیث کاربردی بودن یتی نمره بالایی دریافت می‌کند.

کیا اسپورتیج

امروزه اسپورتیج رقیبی جدی برای کراس‌اوورهای این کلاس محسوب شده و بر پایه پلتفرمی یکسان با توسان ساخته می‌شود. کیا مانند هیوندای سخت در تلاش است تا وجهه خوبی برای برند خود کسب کند و اسپورتیج قطعا به این مهم کمک می‌کند.

این خودرو سواری خوبی دارد و از فرمانی دقیق و رانندگی راحت سود می‌برد و پیشرانه‌های دیزلی آن به نرمی و انعطاف‌پذیری برادر خود یعنی توسان است. مانند توسان، بهترین عملکرد اسپورتیج به پیشرانه 1.7 لیتر دیزل با مصرف 3.8 لیتری مربوط می‌شود، اما هیچ‌کدام نمی‌تواند با مصرف سوخت تحسین‌برانگیز 3.17 لیتری کجار و قشقایی رقابت کند. اسپورتیج با قیمتی خوب و تجهیزاتی مناسب عرضه می‌شود و از گارانتی هفت ساله کیا نیز برخوردار است.

سوزوکی SX4 S-Cross

این خودرو یکی از تازه‌واردهای کلاس است و بر پایه پلتفرم کاملا جدیدی ساخته می‌شود که توانایی عرضه در دو نسخه تک و دو دیفرانسیل را دارد. قیمت آغازی SX4 حدود 21 هزار دلار بوده که از برخی رقبا گران‌تر است.

در بخش تجهیزات این خودرو ارزش مناسبی دارد و حتی مدل سطح پایین SZ3 از رینگ‌های آلیاژی، شیشه‌های برقی، کروز کنترل و کولر برخوردار است.

در مدل‌های بالاتر نیز شاهد صندلی‌های گرم شونده چرمی، سانروف پانورامیک، سیستم ناوبری، دوربین‌های عقب و بلوتوث هستیم. پیشرانه‌های دیزلی و بنزینی نیز قابل سفارش بوده، اما نسخه بنزینی کمی ضعیف است.

مدل دیزلی بسیار تواناست و مصرف سوخت 3.3 لیتری را نشان می‌دهد. هرچند سواری خودرو آزاردهنده بوده و در رانندگی‌های شهری کمی عصبانی نشان می‌دهد. نمای داخلی نیز حس ارزانی را تداعی می‌کند.

هوندا HR-V

اولین نسل HR-V پیشگام زمان خود بوده و سواری یک سوپرمینی را با بدنه شاسی‌بلند ترکیب کرده بود. متأسفانه هوندا در ادامه فوت کوزه‌گری خود را از یاد برد و این خودرو را با پیشرانه دیزلی عرضه نکرد.

HR-V سال 2006 ناپدید شد، اما در سال 2015 هوندا نسل جدید آن را به بازار فرستاد. نسل دوم بر پایه سوپرمینی جاز ساخته شده و از پیشرانه دیزل نیز بهره‌منداست.

پیشرانه 1.6 لیتری دیزل با 118 اسب بخار قدرت مصرف سوخت مناسب 3.4 لیتری را به نمایش می‌گذارد و موردعلاقه ماست.

پیشرانه 1.5 لیتری بنزینی 128 اسب بخاری نیز وجود دارد که البته بنزین بیشتری را می‌سوزاند. HR-V فضای داخلی زیادی دارد و در واقع با نیسان قشقایی رقابت می‌کند. هوندا این مدل را بخوبی تجهیز کرده و همه نسخه‌ها از کروز کنترل و تهویه مطبوع برخوردارند.

منبع: جام‌جم

انتهای پیام/