به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از یاسوج،دیشموک بزرگترین منطقه از مناطق شهرستان کهگیلویه بزرگ است که دارای آب و هوای خنک و سردسیری با مردمانی خون‌گرم در میان کوه‌های سر به فلک کشیده واقع است که دارای بهترین و برترین مکان‌های گردشگری و اماکن تاریخی است که عطر دل‌انگیز گل‌های بهاری و شکوفه‌های زیبای طبیعت نوید آمدن بهار زیبا و فصل تجدید حیات طبیعت را  جهت پذیرایی مهمانان نوروزی می‌دهد.

شهر دیشموک با اقلیمی سردسیری با وسعت 976 کیلومتر و با ارتفاع یک‌هزار و 700 متر از سطح دریا، دارای جاذبه‌های طبیعی و تاریخی فوق‌العاده‌ای است که متاسفانه آنچنان که باید معرفی می‌شد از طرف میراث فرهنگی کمک‌کاری شده است.


طبیعت زیبای دیشموک

راز و رمز طبیعت فرح‌بخش منطقه دیشموک را نمی‌توان توصیف کرد؛ طبیعت دل‌انگیز منطقه دیشموک آن‌چنان محسور کننده است که خاطره سفر هر گردشگری به نقاط تفریحی، زیارتی این منطقه را همواره  خاطره‌ای خوب و به یاد ماندنی در دفتر خاطرات ثبت خواهد کرد.

طبیعت بکر و تپه‌های پوشیده از گل‌های رنگارنگ و پوشیده از درختان بلوط چشم‌اندازهای بسیار زیبایی را طراحی کرده است که علاوه بر جاهای فرح‌بخش در این شهر تپه نورالشهدا این شهر واقع در بالای جاده کمربندی زیبایی و طراوت این منطقه را دو چندان خواهد کرد.

اگر تا به حال به منطقه دیشموک سفر نکرده‌اید این بار به شما توصیه می‌کنم به این منطقه سفر کنید تا از نزدیک شاهد جاذبه‌های گردشگری این منطقه باشید تا خاطرات خوش خود را در دفتر خاطرات برای همیشه به ثبت برسانید.

آنان که مشتاق دیدن طبیعتی زیبا هستند به منطقه دیشموک بیایند، مناظر و چشم‌اندازهای طبیعی در منطقه دیشموک بی‌نظیر است، درختان و گونه‌های مختلف گیاهی، رودخانه‌های خروشان و خنک فارتق، لیراب و گندمکار، اماکن تاریخی همانند قلعه تاریخی دیشموک که در وسط شهر دیشموک بر روی تپه‌ای بزرگ واقع است، قلعه تاریخی شاه‌منصور  واقع در روستای لیراب که همه ساله پذیرای مسافران نوروزی زیادی از سراسر کشور خواهد بود.

امامزاده میرسالار (ع)

امامزاده‌ عظیم‌الشان که پس از روی کار آمدن بنی‌امیه و پس از آن بنی‌عباس، شیعیان به ویژه سادات که در واقع فرزندان و نوادگان ائمه اطهار بودند مورد ستم قرار گرفتند.

امامزاده میرسالار (ع) از نوادگان امام موسی کاظم (ع) است که از جمله این تبعیدشدگان حکومت‌های بنی‌عباس بوده که وجود مبارک این امامزاده بزرگوار از سویی مورد استقبال ایرانیان و بعدها مایه خیر و برکت معنوی و مذهبی برای مردمان این دیار بوده است.

مکانی که این امامزاده واقع شده از زیباترین مکان‌های دیدنی و فرح‌بخش بوده که در 5 کیلومتری از مرکز شهر دیشموک واقع در تنگ امامزاده میرسالار (ع) واقع است به طوری که وجود رودخانه‌ای خروشان در جنب این امامزاده و وجود طرح‌های شیلات هر گردشگری را به وجد می‌آورد.


امامزاده میرسالار (ع)

قلعه تاریخی دیشموک

این قلعه که بر اثر بی‌توجهی متولیان این شهر و همچنین اداره میراث فرهنگی شهرستان کهگیلویه در حال تخریب است اما از مکان‎های تاریخی است که قدمت لایه‌های زیرین آن به دوره اشکانی و ساسانی می‌رسد و بافت معماری جدید آن به دوره‌های زندیه و قاجاریه می‌رسد

این قلعه تاریخی دارای زیرزمین‌های جذاب، درب‌های ورودی و خروجی و دارای دو حیاط در شرق و شمال است.


قلعه دیشموک نمای شمالی

این قلعه که مشرف به شهر دیشموک است در دوره معاصر به ویژه از عصر قاجاریه تا انقلاب 57 این قلعه سکونت‌گاه کلانترنشینان بهمئی سردسیر از طایفه خلیل خان بود.

قلعه تاریخی شاه‌منصور

قلعه‌ای است که در 30 کیلومتری از شهر دیشموک واقع در تنگ لیراب در روستای لیراب واقع است که وجود این قلعه در وسط کوه که توسط راکه‌های خطرناک از سطح رودخانه به هم مرتبط است دارای زیباییهای خاصی است که چشم هر بیننده‌ای را بر سکونت شاه‌منصور در این قلعه شگفت‌زده خواهد کرد.

از دیگر جاهای گردشگری و زیبای شهر دیشموک سد آبی گراب است که در 3 کیلومتری شهر دیشموک واقع در روستای گراب که همه ساله پذیرای گردشگران و مهمانان نوروزی است.


سد آبی گراب

سنگ استودان

یکی دیگر از نقطه‌های دیدنی شهر دیشموک است که در بالای جاده کمربندی شهر دیشموک واقع است دارای جاهایی مثل تختخواب دارد این سنگ از نوع سنگ‌های استودان و استخوان‌دان است که در دوره پیش از اسلام طبق فرهنگ آریایی‌ها مردگان را در آن دفن می‌کردند.

از آنجا که آنان معتقد بودند اگر اجساد را بعد از مردن بلافاصله در خاک دفن می‌کردند باعث آلوده شدن زمین و سفره‌های آب زیرزمینی می‌شود و گیاهانی که در زمین‌های محل دفن مردگان می‌رویند مورد استفاده حیوانات اهلی از جمله گاو و گوسفند می‌شوند و انسان هم به دلیل استفاده از شیر و گوشت آن حیوانات دچار امراض می‌شوند به این دلیل هنگام مردن اجساد را در این سنگ که در ارتفاع بلند بود دفن می‌کردند.


سنگ استودان

پس از تجزیه اجساد استخوان‌های مردگان را در محلی نزدیک به خانه‌ها دفن می‌کردند. در گذشته این گوردخمه دربی سنگی داشته است که به مرور زمان تخریب شده و سنگ مذکور ظرفیت همزمان سه جسد را داشته است
انتهای پیام /ف