گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان – یاسر سماوات- دانشگاه  آزاد اسلامی با تیم بسکتبال خود و با ستاره‌هایی که جذب کرده سه برد پیاپی در پلی‌آف مقابل شهرداری اراک کسب کرد تا کار به خوان هفتم و اراک کشیده شود. این برتری‌ها پیروزی بزرگی برای دانشگاه آزادی است که در آستانه حذف قرار داشت اما دانشگاهی‌ها کناراین پیروزی یک باخت بزرگ هم در کارنامه خود ثبت کردند. 

دیروز در سالن حکیمیه اتفاق تلخی افتاد و باز هم دیواری کوتاه‌تر از خبرنگار پیدا نشد. مسئولان حراست دانشگاه  آزاد از حضور خبرنگار یکی از رسانه‌ها در سالن حکیمیه جلوگیری کردند. گناه خبرنگار چه بود؟ این‌که رابطه خوبی با سرمربی دانشگاه آزاد ندارد؟ این‌که تصویری از ثانیه‌های پایانی دیدار تیم‌های بسکتبال شهرداری اراک و دانشگاه آزاد را در فضای مجازی منتشر کرده است؟ این‌که حاشیه‌سازی کرده است؟ آقایان! هیچ‌کدام از این‌ها کار شما را تایید نمی‌کند. خبرنگار نماینده اذهان عمومی است. او چشم و گوش جامعه است و اهانت به خبرنگار یعنی توهین به افکار عمومی. تردید نداشته باشید کار شما خاطر خیلی‌ها را آزرد. 

جناب محمد دادگان عزیز، به قول استاد عنایت‌اله آتشی گرامی می‌دانیم که سالیان در عرصه ورزش ایران حضور داشتید. برای فوتبال و دیگر ورزش‌ها زحمت کشیدید، همه این‌ها را می‌دانیم و به پاس زحمات این چند دهه همیشه برای ما قابل احترامید  اما باور کنید برخورد دیروزتان با خبرنگاران شایسته و زیبنده شما نیست. جناب دادگان عزیز، شما فرمودید تماشاگران ما همه دانشجویان دانشگاه هستند. من یاسر سماوات دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال در حکیمیه با شماره دانشجویی 83648700  به شما اطمینان می‌دهم افرادی که برای حمایت از تیم دانشگاه به سالن حکیمیه می‌آیند ( منظور تماشاگرانی است که در ضلع شمال غربی سالن حضور دارند و با بازیکن کروات شهرداری اراک درگیر شدند) دانشجو نیستند. دست‌کم دانشجوی واحد تهران شمال نیستند، چه در تمام مدت تحصیلم در این دانشگاه که همچنان ادامه دارد، هرگز این افراد را در محیط دانشگاه ندیدم.

جناب دادگان گرامی، شما معاون تربیت بدنی دانشگاه آزاد به حساب می‌آیید. به یقین اگر نمی‌توانید بر عملکرد حراست دانشگاه حکیمیه نظارت داشته باشید، دست‌کم می‌توانید زیرمجموعه‌های خود را توجیه کنید که رفتار مناسبی با خبرنگاران داشته باشند. این‌که ممانعت از حضور خبرنگار یک رسانه به من ربطی ندارد و مربوط به ایکس و ایگرگ می‌شود، پاسخی نبود که از شما انتظار داشتیم. اگر همکاران ما در پایان بازی از شما درباره این وقایع پرسیدند، به این دلیل بود که شما را عالی‌ترین مقام ورزش دانشگاه آزاد می‌‍دانستند. این‌که شما به خبرنگاران احتیاج دارید یا نه، مقوله‌‌ای شخصی است و خودتان درباره این موضوع تصمیم می‌گیرید، اما در این حالت هم حفظ احترام متقابل خبرنگار اجتناب‌ناپذیر است. 

و آقایان مسئول حراست سالن حکیمیه، همه جای دنیا برای خبرنگاران، به ویژه خبرنگاران ورزشی احترام ویژه‌ای قائلند. حرکت شما و برخورد لفظی و فیزیکی‌تان با خبرنگاران اما کاری نکوهیده بود. زمانی که خبرنگار با آیدی‌کارتی که فدراسیون بسکتبال برایش صادر کرده، یا زمانی که با کارت حراست وزارت ورزش و جوانان وارد یک محیط ورزشی می‌شود، از این برخوردها مصونیت دارد. چند ماه پیش که برای من برخورد مشابهی اتفاق افتاد، همکاران خوبم به این موضوع واکنش نشان دادند و با پیگیری موضوع تصمیم داشتند شکایتی با محوریت آن اتفاق تنظیم کنند اما جناب مصطفی هاشمی، سرمربی محترم دانشگاه آزاد با من تماس گرفتند و برای اتفاقات و سوتفاهم‌های  آن روز از من عذرخواهی کردند. من هم از شکایت خود گذشتم اما لطفاً کاری نکنید که از کرده خود پشیمان شوم. من گذشت کردم اما اگر بازهم چنین اتفاقی برای همکارانم بیفتد، خودم را ملامت می‎‌کنم. باور کنید چنین برخوردهایی زیبنده مجموعه دانشگاه آزاد نیست. پس شایسته است رسم میزبانی را به جا آورید تا دیگر شاهد چنین اتفاقاتی در حکیمیه نباشیم. 

انتهای پیام/