به گزارش خبرنگار دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشکاه خبرنگاران جوان؛ در کشور ما خیلی از مردم با سامانه پرتاب راکت انداز کاتیوشا که در جنگ عراق با ایران توسط دو طرف درگیر در جنگ بر علیه مواضع نیروهای یکدیگر بکاربردند؛ آشنا هستند. برتری سامانه راکت انداز ها نسبت به سیستم توپخانه در این است که راکت‌های شلیک شده پس از خروج از لانچرها نصب شده بر روی کامیون‌ها از نیروی پیشرانه راکتی خود استفاده می‌کنند و تنها به انرژی ایجاد شده توسط عملکرد داخلی سلاح متکی نیستند. این نیروی پیشرانه راکتی باعث میشود تا راکت‌اندازها قادر به شلیک مواد منفجره زیادتری نسبت به وزن و اندازه خود باشند و حسن دیگر این راکت‌ها نسبت به توپخانه جابجائی و تغییر سریع موقعیت خود پس از شلیک راکت‌ها به سوی هدف می‌باشد و از آتش متقابل دشمن در امان می باشند.

BM-30 Smerch معروف "گردباد" راکت‌انداز ساخت شوروی است. این سیستم برای شکست دادن پرسنل، زره پوش، و اهداف دارای پوست نازک در مناطق غلظت، باتری توپخانه، پست فرماندهی و انبارهای مهمات طراحی شده است. این راکت‌انداز در اوایل سال 1980 ایجاد شد و خدمت در سال 1989 وارد ارتش اتحاد جماهیر شوروی شد. 

"اسمرچ" در سال 1986 پدیدار شد و در سال 1989 در نیروی مسلح پذیرفته شد. در زمان میان این دو، سیستم هایی همچون "بی ام 13"، "بی ام 14"، "گراد" (تگرگ)، "اوراگان" (طوفان) و مدل‌های تغییر یافته آنها وجود داشتند. به گفته "نیکلای ماکاروفتز" دکترای علوم فنی و مدیر کل موسسه علمی - تولیدی "اسپلاو" در شهر تول و همچنین طراح و تولید کننده سیستم رآکتیو آتشبار، این سیستم‌ها در جهان از لحاظ محبوبیت جایگاه دوم را و آن‌هم تنها پس از اسلحه خودکار "کالاشنیکوف" به خود اختصاص داده‌اند. این مطلب نیاز به اثبات ندارد و حوادث اخیر در منطقه نیز گواه این گفته هستند.

حال باید دید که تفاوت سیستم‌های آتش‌بار "اسمرچ" با مدل‌های قدیمی خود، یعنی سیستم‌های "گراد" و "اوراگان" و سیستم معروف آمریکایی MLRS چیست؟ در وهله نخست، باید از برد و موثر بودن آن و نیز مساحت اصابت آن به نیروهای زنده و تجهیزات اشاره کرد. عملاً "اسمرچ" سلاحی با سطح کیفی جدیدی است که بطور چشمگیری از پیشنیان و همتاهای خارجی خود برتری دارد.

اگر "گراد" 20 کیلومتر را نشانه می‌رود و مساحتی 4 هکتاری را پوشش می‌دهد، "اوراگان" به ترتیب 35 و 29 و سیستم آمریکایی MLRS 30 و 33 را، باید گفت که برد شلیک "اسمرچ" 12 موشکی، برابر با 20-70 کیلومتر است و در برخی از مدل‌های تغییریافته آن تا 100 کیلومتر و مساحتی برابر با 67 هکتار و یا 672 هزار متر مربع را مورد هدف قرار می‌دهد.

در موشک "اسمرچ" که وزن آن 800 کیلوگرم می‌باشد، 280 کیلوگرم را مهمات تشکیل می دهد (کارشناسان تایید می‌کنند که این نیز تناسبی منحصر بفرد است). در شاسی موشک 72 ذخیره مهماتی وجود دارد که وزن هر یک 2 کیلوگرم است. دقت و شلیک رگباری "اسمرچ" در مقایسه با "گراد" و "اوراگان" دو تا سه برابر افزایش داده شده است. برای آماده‌سازی آن به حالت جنگ و هدفگیری، تنها به سه دقیقه زمان نیاز است که این نیز زمانی منحصر بفرد است. تا دشمن کشف کند که از کدام طرف به مقر و تجهیزات نظامی او شلیک شده و چه کسی گردباد فلزی بر فراز سرش فرود آورده، دستگاه سرد خواهد شد.