به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛  امنیت یکی از نیاز‌های اولیه بشر است که همواره در طول تاریخ بسته به نیاز‌های جوامع سنتی و مدرن با ماهیتی ثابت وجود داشته و دارد. نیاز‌هایی که بر اساس نظر‌یه‌ای روان‌شناسی یکی از اجزای مثلث نیاز‌های اولیه بشر بعد از نیاز‌هایی مثل غذا و محبت و عاطفه و سلامتی است.

یکی از زیر مجموعه‌های این دسته‌بندی امنیتی است به نام امنیت شغلی، امنیتی که به مجموعه‌ای از نیاز‌های یک فرد در حرفه‌اش برای تضمین آینده شغلی‌اش گفته می‌شود.

در این میان سینما به عنوان یکی از پیشرفت‌‌های دوران مدرنیته از مشاغلی است که به علت در کنار هم قرار گرفتن شاغل و حرفه‌های مختلف امنیت شغلی ویژه‌ای را می‌طلبد.

سینمای ایران با وجود 35 انجمن ثبت شده از جامعه اصناف سینما همچنان نتواسنته به یکی از وظایف اصلی خود جامعه عمل بپوشاند.

وظیفه‌ای که از رعایت عدالت دستمزد‌ها و سازکار صنوف شروع می‌شود و تا عضلات بیمه و بازنشستگی سینماگران ادامه می‌یابد.

سعید احمدی عضو صنف صدابرداران سینما در این مورد می‌گوید؛ در کشور‌های غربی به سختی می‌گذارند کسی وارد صنف تخصصی‌شان شود، و این صنف هستند که سرنوشت فیلم‌ها را تعیین می‌کنند.

صدابردار فیلم  «روباه» می‌افزاید؛ در مورد دستمزد‌ها اگر بازیگر ها برای مثال توانایی داشته باشند، شرایط تولید فیلم معقول به نظر می‌رسد اما اینکه بازیگری بدون توانایی بودجه فیلمی را تصاحب کند و دیگر عوامل در شرایط بد دستمزد بگیرند این نشان از وجود مریضی بغرنجی در رابطه‌های پشت پرده سینما است.

مجید میر‌فخرایی عضو صنف طراحان صحنه و لباس ایجاد یک نظام سینمایی مثل نظام پزشکی و نظام مهندسی ضرورت این معضل می‌داند و تصریح می‌کند؛ باید هر صنف برای اعضایش یک کد داشته باشد و در این میان تهیه‌کنندگان الزام داشته باشند که برای قرار داد بستن با یک عامل اجرایی برای ساخت فیلم از اعضای صنف استفاده کنند و دارای کد استفاده کنند.

وی نظام پزشکی را مثال می‌زند و خاطرنشان می‌کند؛ هیچ وقت یک نفر عادی نمی‌تواند، اجازه  یک عمل جراحی را بدهند و حتماً باید یکی از اعضای نظام پزشکی باشد تا بتواند اجازه شروع پروژه عمل جراحی را صادر کند، اما در سینما این مسئله رعایت نمی‌شود. 

طراح صحنه و لباس امام سریال امام علی اضافه می‌کند: در حال حاضر بسیاری از فارغ‌التحصیلان این رشته به علت رعایت نکردن همین نکته بلاتکلیف و بدون هیچ آینده شغلی در مقابل رشته‌های دیگر مهجور و مظلوم واقع می‌شوند.

تورج منصوری از اعضای صنف فیلمبرداران سینما هم در این مورد می‌افزاید یکی از ساز و کار‌هایی که امنیت شغلی را تضمین می‌کند، راه‌اندازی بیمه مناسب برای اعضای جامعه صنفی سینما ایران است.

منصوری تأکید می‌کند: بیمه ی در حال حاضر خانه سینما، بیش از آنکه کامل باشد یک جریان توهین‌آمیز به سینماگران است.

فیلمبردار فیلم «گشت ارشاد» در ادامه خاطرنشان می‌کند: این سردرگمی خلأ قانونی که به جذب درست شغل‌های سینمایی می‌پردازد باعث شده بیمه خانه سینما اصلاً اوضاع مناسب و ظرفیت کافی برای چندین هزار نفر را نداشته باشد.

منصوری ادامه می‌دهد: باید خانه سینما و وزارت ارشاد پیگیر این ماجرا باشند تا این جریان نصفه و نیمه رها نشود.

گزارش از بهنام صادقی



انتهای پیام/